Telegraaflezer 3

In de contracten tussen de overheid en de gastarbeiders stond een clausule dat de arbeiders het recht hadden om te blijven en dat zij na twee jaar hun gezin mochten laten overkomen.

In 1975 wordt het actieve wervingsbeleid gestopt. Dit wil echter niet zeggen dat er geen nieuwe arbeiders kwamen, maar deze belandde veelal in het illegale circuit.
Eind jaren 70 wordt de politiek geleid door “politieke correctheid”. Wij mogen niet meer spreken van Gastarbeider, maar van Allochtoon. De schoonmaakster wordt interieurverzorgster, de huishoudschool wordt het LHNO.

En hoewel ik best deze correctheid kan begrijpen, wordt deze echter te ver doorgevoerd. Men wil graag als verdediger van het sociaal onrecht gezien worden, men sluit dan ook de ogen voor de problematiek die is ontstaan door de multiculturele samenleving en het feit dat mensen verschillen ongeacht van welke afkomst, religie en geslacht men is.
Er heerst een grote werkeloosheid onder de “derde generatie”, er zijn taalachterstanden en de uitval op school is hoog.

Positieve discriminatie wordt het nieuwe modewoord. In personeelsadvertenties ziet men vaak onder aanstaan dat vrouwen en allochtonen uitdrukkelijk worden verzocht om te solliciteren. Dit levert echter veel wrevel op, de discussie brandt los of men dan wel de juiste persoon op de juiste plek krijgt. Ook krijgen allochtonen vaak extra subsidies voor projecten om het integratiebeleid te ondersteunen.

Partijen die hardop zeggen dat Nederland vol is, zoals Janmaat van de CD, wordt door justitie veroordeeld en hij wordt door alle andere politieke partijen met de nek aangekeken.
Men probeert de partij dood te zwijgen en de fout die men begaat is, dat men niet luistert naar wat de kiezer duidelijk probeert te maken, onlustgevoelens, onbegrip en er is te weinig uitleg vanuit de politiek naar de burger toe.

Er zijn wel linkse partijen die waarschuwen: Den Uyl waarschuwt dat men niet ongelegimeteerd door kan gaan met het toelaten van “gastarbeiders”, dit is slecht voor Nederland en het is slecht voor de arbeider. Den Uyl wordt op het matje geroepen door zijn achterban. De SP waarschuwt voor gettovorming en wil een beter integratiebeleid. Zij worden ook in de politieke ban gedaan en men roept dat ze het prima kunnen vinden met de CD.

Er is nu echter een kentering te zien, het lijkt wel of er een nieuwe politieke correctheid is aan het ontstaan.

In mijn volgende stuk ga ik hier verder op in.