De eerste keer...
Je ogen zijn als een zee,
een zee van rust en verlangen.
Je zei: kom, wees niet bang: spring!
Kom in mij, ik zal je laten drijven.
Je zult niet zinken noch verdrinken.
Ik wil je opnemen en laten zijn.
Ik sprong - voor het eerst in mijn leven.
Ik sprong met mijn ogen dicht.
De spiegel brak.
Aan scherven viel mijn droom.
Bloedend moet ik verder.
Een beleving die voor iedereen toch weer heel anders is.
Zo zijn er * eerste keren* met startproblemen en zijn er mensen die zich na de eerste keer afvragen of "een klein stukje erin ook valt onder * de eerste keer* ..
Voor een fotoverhaaltje zonder popups kun je hier klikken
