Vrijdag thuis met theorie op zak

Jaap (portier)
Zeventien is een waardeloze leeftijd. Je mag op je zestiende legaal bier drinken en scooterrijden. Op je achttiende mag je legaal whisky kieperen en autorijden, maar zeventien. Je mag niets meer en als je dan zoals ik een vroege leerling bent en om je heen iedereen achttien wordt en zijn of haar rijbewijs gaat halen dan begint het toch te knagen. Des te blijer was ik dus toen ik de veertiende van de negende maand de leeftijdsgrens van achttien jaar passeerde en ik mij als beginnend autocoureur kon gaan opwerpen. De rijlessen verliepen voorspoedig en ik hield netjes mijn gemiddelde van 2x afslaan per 1,5 uur vol. De praktijk ging prima, de bijzondere verrichtingen nog wat bijschaven hier en daar, maar daar geen problemen. Echter, er moet ook nog een theoriecertificaat gehaald worden.

De theorieboekjes lagen al na 2 dagen op de tafel te wachten tot ze weer geopend zouden worden. Geleend van een vriend uiteraard, je moet aan zoiets belachelijks geen geld gaan verspillen als je het bij tien mensen kan lenen. Gesloten lagen ze en gesloten bleven ze liggen, één week, twee weken, drie weken en toen kon ik er niet meer onderuit. Nadat ik een half uur met de computer van het CBR overhoop heb gelegen heb ik een afspraak voor woensdag 10 december 2003, 10:30, in Rijswijk. Waarom in Rijswijk?? Ik woon tussen Rotterdam en Gouda, maar echt no way dat ik die als optie kreeg om examen te doen... Rijswijk, Spijkenisse of Dordecht, nou dan maar in Rijswijk.

Twee weken later was het zover. De theorie zat in mijn hoofd en het was tijd om examen te doen. De avond van tevoren had ik op vier verschillende kaarten gekeken waar het CBR in hemelsnaam moest zijn en gelukkig waren de kaarten niet exact hetzelfde wat mijn vertrouwen in de reis enorm deed toenemen. Met goede hoop ben ik maar afgereisd en om 9:24 stond ik in Rijswijk, met naast mij het CBR wat wonderbaarlijk dicht bij het station geparkeerd stond. Na de formaliteiten aan de balie en 28,70 euro lichter had ik tafelnummer 13 toegewezen gekregen. Als dat geen goed voorteken was dan wist ik het ook niet meer. Tussen de zwetende en af en toe blije mensen nog drie keer mijn theorie doorgenomen en overtuigd van mijn kunnen kon ik om 10:10 het boekje opbergen. Maar die laatste 20 minuten kunnen best lang duren, erg lang zelfs. Zeker toen om 10:26 nog niets omgeroepen was.. En om 10:27 nog niets.. En om 10:28 nog niets.. *nagelbijt* Maar toen mocht ik mij dan eindelijk naar de zaal begeven. Gespannen gezichtjes, maar het zweethokgehalte viel gelukkig mee.

Na een intro en 50 vragen ging er een zucht door de zaal heen. Het voorlichtingsfilmpje dat nog gedraaid werd, werd door niemand bekeken. Wonderbaarlijk hoe communicatief mensen op zo'n moment worden.
Zo luidruchtig als het de eerste paar minuten was, zo rustig werd het toen het kwartier waarin de uitslag doorberekend zou worden bijna voorbij was. La madame van het CBR kwam met de verlossende formuliertjes binnen en de nummers werden opgenoemd. 10... 12.... .... ...... 19.. YES! Gehaald! Felicitaties van mensen die je 10 minuten later al niet meer kent... Opgelucht kon ik met mijn theoriecertificaat het bruine gebouw verlaten en mijn terugweg beginnen.
Op naar de praktijk!