Politie ervaringen
Als jonge onervaren chauffeur, behorend tot de groep waar je punten krijgt voor elk ongeluk dat je maakt, ja het lijkt Carmegaddon wel, deel je vanaf het begin die mening al niet meer. Nadat je brommer een keer is in beslag genomen, kan de pret niet op, wanneer je in aanraking komt met de politie op vier wielen.
Vanaf het begin van mijn loopbaan als mens binnen de bloeiende onderneming "Den Lage Landen", was mijn ervaring met de politie goed, de mensen verstonden hun vak en zorgde dat altijd alles op z'n pootjes terecht kwam, van een ketting botsing tot aangifte van mishandeling, dat zat wel snor.
Toen ik echter enkele weken voor het eerst tijdens het rijden, in een blauwe bolide, in aanraking kwam met een witte auto, met ogenschijnlijk twee inzittenden, met blauwe blousjes, die mij zwaaient verzochten mijn alarm lichten op een andere hoek van de straat te gebruiken om m'n moeder af te zetten, had ik het wel gehad. Zelf blokkeerden ze de hele weg en ik stond met twee banden op de stoep. Maar goed... naar 1, van de handrem, en gassen, gas los, koppeling in, en doorschakelen naar 2 en vooral blijven kijken waar je kan keren.
Het was me het rondje wel door Scheveningen en weer richting strand, om vervolgens weer achter de betreffende politie auto uit te komen. Toch hadden ze het netjes afgehandeld, ze kwamen niet met drie busjes ME aanrijden om je te vertellen dat je niet gewenst was.
Wat echter niet zo netjes is, is in z'n achteruit, 's avonds laat op een snelweg gaan racen. Een paar avondjes geleden reed ik op weg naar huis en zag een witte auto, met oranje reflecterende stickers en iets blauws op het dak, met twee witte volgloeiende achteruitrijlichten op mij afkomen. Ik reed op de rechterbaan zo'n 100 km/h en de politie auto schommelde over de vluchtstrook met een noodgang naar achteren... met een hartverzakking tot gevolg 
Mijn eerste reactie: "Stelletje idioten!"
