Boek: Roos Boum - Du vin, du pain... du pindakaas?
De meesten kennen de uitdrukking wel: 'Leven als een God in Frankrijk'. We vragen ons allemaal wel eens af of dit mogelijk is. Op deze vraag kan schrijfster Roos Boum volmondig 'ja' antwoorden. Zij gooide haar levensdoel om en pakte haar boeltje. Ze vertrok naar het platteland van Frankrijk om daar als God te leven... en vooral te genieten. In haar boek Du vin, du pain... du pindakaas? beschrijft zij hoe ze tot dit besluit is gekomen en hoe haar leven er nu uitziet. Een opmerkelijk, maar vooral humorvol verhaal van een emigrerende Nederlander.Doen we het... of doen we het niet?
In haar nieuwste boek beschrijft auteur Roos Boum (Valse Salie, Doodziek en springlevend) hoe haar leven een nieuwe wending kreeg nadat zij eenmaal het besluit had genomen om Nederland te verlaten en een nieuw bestaan op te bouwen in Frankrijk. Een opmerkelijke keuze, omdat zij en haar partner in hun familie- en vriendenkring bekend stonden als enorme 'Frankrijk-haters' zoals zij zelf aangeeft. Hoe gek moet je dan zijn om juist dát land als nieuw thuisland uit te kiezen? Om het nog 'gekker' te maken hebben de twee helemaal niets op met jagers en de jacht op wild, en het is nu net dát waar de streek waar het tweetal naartoe verhuist om bekend staat. Alle gekheid op een stokje: waar begin je aan?
Toch is het besluit genomen en Roos pakt huis, haard en paard op en vertrekt naar het Franse platteland. Hun veilige, goed betaalde baan achterlatend trekken ze zuidwaarts. Alle luxe wordt ingeleverd voor een 'huisje' in een dorp dat niet groter is dan een appel en een ei, bewoond door échte Fransen. Met dit échte franse leven komen ook meteen de franse gebruiken naar boven; dagelijks een borreltje wordt hier wel heel letterlijk genomen, zo beschrijft Roos. Menig keer heeft ze haar glas leeggegooid als haar gastheren/dames even niet keken. De bureaucratie die we in Nederland kennen is ook op het franse platteland wel aanwezig, maar in een andere orde van grootte. Het gaat hier vooral allemaal veel trager, lentement! Van de hectiek in het oude land naar de rust en traagheid in het nieuwe land; als dat maar goed komt...
Eerlijke kijk op het leven
De wijze waarop deze autobiografie de verhuis naar en het leven in het nieuwe land beschrijft is bijna tastbaar. De beschrijvende zinnen maken dat je het land en de streek kunt voelen, ruiken en haast kunt aanraken. Dit maakt het tot een prettige leeservaring, als een warm bad waar je instapt. De humor die Roos Boum in haar boek verweeft bagatelliseren de situaties niet, maar maken ze luchtig en beter te relativeren. Hoe gefrustreerd we in Nederland zouden raken van een dergelijke traagheid, des te rustiger de schrijfster er in haar nieuwe vaderland van wordt. De komische insteek maakt het allemaal 'draagbaar', situaties als geen stroom, geen water, geen post, geen papieren om je te vestigen... zolang je het met humor tegemoet treedt, is alles te behappen. Dat is de boodschap die Boum mee wil geven, en eentje die we hier in Nederland ook wel ter harte zouden kunnen nemen. De auteur hemelt het land niet op, ze geeft een eerlijke mening over haar nieuwe woonplaats en haar nieuwe buren, dit alles overgoten met een Hollandse nuchterheid. Na het lezen van Du vin, du pain... du pindakaas? is wel duidelijk dat Roos Boum haar nieuwe plek heeft gevonden... nieuw geluk! Een boek dat zeker een aanrader is, voor hen die overwegen te emigreren naar Frankrijk, maar ook voor iedereen die gewoon even lekker ondergedompeld wil worden in een avontuur waar velen van dromen, maar weinigen ook daadwerkelijk aangaan.
Uitgever: SWP ISBN: 978 90 8850 034 3 Pagina's: 296
Waardering:
Kijk voor meer boeken in Boeken.
