Remnant II

Remnant II is het vervolg op Remnant: From the Ashes, een titel bekend om zijn moeilijkheidsgraad. Net als zijn voorganger is het weer een third-person actie-RPG die zijn inspiratie haalt uit onder andere de SoulsBorne-games.

'Dark Souls with guns', zo werd Remnant: From the Ashes ook wel genoemd. Want behalve een aantal gameplay-mechanics waren er veel andere overeenkomsten. Inmiddels is die game alweer vier jaar oud en zijn er ondertussen dermate veel Soulslike-games uitgekomen dat de vergelijking een beetje een dooddoener aan het worden is. Desalniettemin doet Remnant II hetzelfde trucje dunnetjes over, met weliswaar een boel verbeteringen, niet in de laatste plaats op grafisch vlak. Het kleurenpallet is wat minder grauw en het uiterlijk van de wereld, de personages en de wapens zijn er behoorlijk op vooruit gegaan.

De setup is herkenbaar voor ingewijden: kies een archetype (class), bijvoorbeeld Challenger, een soort tank met focus op melee en armor, Gunslinger met voordeeltjes op gebied van vuurwapens en de Handler die te allen tijde een trouwe viervoeter als companion bij zich heeft. Het is tof om ze allemaal even uit te proberen omdat de variatie groot is, ook op gebied van skills en upgrades. Wel is het zo dat een 'melee run' niet heel natuuriljk aanvoelt en je toch vooral met vuurwapens in de weer zal zijn, niet in de laatste plaats omdat er velerlei vliegende vijanden zijn of vijanden die anderszins veelvuldig buiten melee range blijven.

Wat voor mij Remnant II meteen al een heerlijke third-person shooter maakt, is het feit dat je wapens enorm krachtig aanvoelen. Een schot van een bolt-action rifle, een shotgun of een dikke revolver, stuk voor stuk voelt de gunplay ontzettend robuust aan. Dat zit hem onder meer in erg goede geluidseffecten bij het lossen van een schot, de zichbare impact die het heeft op vijanden en de terugslag bij de speler. Bij veel shooters voelen wapens nog steeds een beetje aan als proppenschieters, in Remnant heb je echt het gevoel dat je voortdurend met zwaar geschut in de weer bent. Er is ook nauwelijks sprake van 'bullet sponge' vijanden, alle welgemikte schoten voelen impactvol aan. Daarbij werkt het upgraden ook erg fijn, gewoon rechttoe rechtaan meer schade in ruil voor in zeldzaamheid toenemende resources, waarbij het erg aantrekkelijk is om te double-downen op één of een paar specifieke wapens die dan op den duur enorm sterk worden.

We knokken wederom tegen The Root, een interdimensionale, plantachtige evil die zijn weg heeft gevonden naar de aarde. Veel vijanden hebben qua esthetiek ook weer iets plantachtigs, vaak verwrongen door grote hoeveelheden wortels. Het is verhaaltechnisch allemaal niet ijzersterk, er is een leuke introscene waarin je je uit een benarde situatie moet vechten terwijl je de mechanics uitgelegd krijgt en na enkele shootouts kom je in Ward 13, de main hub in de game. Hier kun je met vele NPC's kletsen om meer over de wereld te leren en verschillende vendors, amor smiths en weapon smiths kunt bezoeken. Je kunt eenvoudig heen en weer peddelen tussen Ward 13 en de vele vijandige uithoeken van het Remnant-universum, vergelijkbaar met het bonfire-principe.

Waar de eerste Remnant mede voor geroemd werd is de multiplayer. Ook in dit deel kun je weer met maximaal drie spelers de gehele game doorlopen, waarbij de vjianden schalen gebaseerd op het aantal spelers en je elkaar kunt joinen op ieder moment. Met wat vrienden de campaign doorspelen is tof, maar toch moet ook benadrukt worden dat Remnant II als solo-looter-shooter ook prima te spelen is, het is dus niet dat de combatdynamiek per se toegespitst is op meerdere spelers. Ook is het wederom zo dat alleen de host voortgang boekt in de campaign, maar 'joiners' wel nieuwe vrijgespeelde wapens/items en gamemodi (adventures modes) behouden.

Remnant II heeft zogenaamde 'active procedural generation', wat inhoudt dat naast willekeurig gegenereerde omgevingen en mini-bosses nu ook de storylines willekeurig zijn. Zodra je een nieuw segment van de wereld binnenstapt krijg je een quest toegewezen die voor een ander speler in dat gebied geheel anders kan zijn, inclusief de NPC's die je spreekt en het achterliggende verhaal van die locatie. Het is weer een extra zetje van Gunfire Games in de richting van meer herspeelbaarheid. De statische 'world bosses' zijn niet allemaal even memorabel, als ik terugdenk aan de labyrinth sentinel, een soort 'puzzel boss' waarbij je voortdurend ge-insta-killed wordt als je niet de juiste route loopt, dan moet ik toch even gruwelen. Ook zijn er erg veel gank bosses te vinden, dus gevechten waarbij er naast een centrale boss ook voortdurende irritante afleidende mobs worden gestuurd of willekeurig spawnen. Er zijn ook genoeg puike bossfights al denk ik dat ik het meeste plezier haal uit de reguliere levelsegmenten, continu lekker matten met hordes vijanden, elites en mini-bosses.

Alle archetypes hebben leuke foefjes achter de hand die hun inherente speelstijl complimenteren, zoals sneller schieten en laden voor je hunter of 'war stomp' voor je challenger om van dichtbij een vernietigende AoE-aanval te doen. Daarnaast zijn er amuletten, ringen, traits, perks en weapons mods waarmee je nog meer in staat bent om echt een specifieke eigen build te maken. Wat daar nog aan bijdraagt is dat je nu kunt multiclassen, waarbij je bijvoorbeeld de melee-voordeeltjes van de challenger kunt combineren met de veelzijdige autonome turrets van de mechanic class. Met in totaal elf classes valt er dus enorm veel te experimenteren.

Gunfire Games doet de naam van hun studio opnieuw eer aan met enorm bevredigende gunplay in Remnant II, een meer dan volwaardige opvolger die naast het wapengekletter uitblinkt in herspeelbaarheid en veelzijdigheid van character builds. De post-apocalypische weergave van aarde dankzij The Root biedt een wat somber decor, met veel donkere en onheilspellende dungeons voor een klein horrortintje. Sommige spelers zullen her en der misschien ook wel wat Darksiders proeven, een andere sterke franchise afkomstig van dezelfde studio. Kortom zonder meer een titel om als shooter-liefhebber op je radar te houden. Voor de moeilijkheidgraad hoef je het in ieder geval niet te laten, Remnant II is een stuk beginnersvriendelijker dan zijn voorganger en bovendien kun je altijd nog besluiten om de moeilijkheidsgraad naar beneden te schroeven of een vaardig speelmaatje uit te nodigen.