Driveclub

Driveclub, Driveclub, Driveclub. Er was iets met dat spel. Oh ja, dat was de racegame die oorspronkelijk bij de release van de PlayStation 4 zou uitkomen, maar was uitgesteld. Na bijna een jaar is de game dan eindelijk te koop. Was het het wachten waard?

In Driveclub draait het voornamelijk om online met je vrienden racen. Dat merk je al snel wanneer je je eerste rondjes wil rijden. In het selectiescherm zie je alle auto’s die je later kunt vrijspelen, maar sommige kun je alleen maar vrijspelen als je ook in een club zit. Je wordt dus semi-verplicht om al vanaf het begin een club te maken of the joinen. Dus als jij lekker in je eentje wilt rijden zonder bemoeienis van anderen, dan heb je redelijk pech. Het kan wel, maar dan moet je accepteren dat er aardig wat auto's niet beschikbaar voor je zijn.

Gelukkig zit er wel een redelijke singleplayer in, met name in de vorm van de tour. Als racer moet je namelijk fame verdienen. Fame krijg je onder andere door races zo clean mogelijk te racen. Haal je iemand in, slip je goed door een bocht of blijf je hangen achter iemand, dan krijg je punten. Met de punten die omgezet worden naar levels kun je auto’s vrijspelen. Ga je van het track af of ram je iemand, dan krijg je reductie van je punten. Ook als iemand jou opzettelijk ramt, want tenslotte is dat jouw schuld. Naast het algemene level, zijn er ook speciale skill-levels. Hier verdien je uiteraard fame op basis van de uitgevoerde skill, zoals driften of slipstreamen.

Bij de tour krijg je elke race sterren toegekend op basis van uitdagingen die je meekrijgt. Dit kan variëren van eindigen op een bepaalde plek in het klassement of een bepaald aantal punten verdienen met driften of bochtenwerk. Er zijn meerdere races waarbij je een minimaal aantal sterren moet hebben. Dit is ook wel hard nodig, want de uitdagingen in de verdere races kunnen behoorlijk lastig zijn.

Alles binnen Driveclub draait om drie disciplines. Er zijn races, tijdsuitdagingen en drifts. Binnen het racen heb je dan nog de verdeling tussen ronderaces of races van A naar B. Er is wel wat variatie in de omstandigheden, zoals racen in het donker of op verschillende ondergronden, maar meer ook niet. De hoeveelheid racetracks is sowieso niet heel groot. Dit zorgt er dan ook voor dat de races al snel eentonig gaan aanvoelen. Je hebt de drie varianten redelijk snel onder de knie, waarna het allemaal als een trucje aanvoelt dat zich blijft herhalen in een andere setting. De bochten lijken hetzelfde en doordat er met gekleurde vlaggen wordt aangegeven hoe scherp de bocht is, is er geen echte uitdaging aanwezig.

De omgeving en de auto’s zien er overigens simpelweg schitterend uit. Niet dat je inmiddels bij games die zijn gemaakt voor de current-gen consoles iets anders mag verwachten, maar het is duidelijk dat er op de tekenaars niet is bezuinigd. Wat de game ook best aardig doet, is de besturing en dan met name de verschillen tussen de auto’s. De besturing zelf is niet heel briljant, sturen met de linkerstick en gassen en remmen met de triggers, maar er is wel een verschil gemaakt in hoe de auto’s reageren. Je zult dus bij een nieuw vrijgespeelde auto echt weer even moeten wennen en uitproberen hoe deze op gas, rem en bochten reageert. 

Zoals gezegd zijn de online community en de clubs het allerbelangrijkste. Heb je het gevoel dat je een wereldtijd hebt gereden, dan kun je deze neerleggen als uitdaging voor een bepaalde vriend, een rivaliserende club of simpelweg voor iedereen die maar wil. Er zijn naast de uitdagingen die aan jou worden gestuurd eigenlijk altijd wel meerdere uitdagingen te vinden. Hiervoor moet je wel een redelijk level hebben, want sommige uitdagingen zijn alleen mogelijk met auto’s die pas vanaf een bepaald level worden vrijgespeeld.

Op zich is dit hele uitdagingensysteem wel iets wat je flink bezig kan houden, zeker als je in een club zit. Dit kan door zelf een club op te richten of door bij een bestaande club in te stappen. Overigens is er voor de zolderkamerautisten wel een probleempje. Je kunt wel een eigen club oprichten om voor de clubauto’s te gaan, maar je club wordt pas actief als er minimaal twee mensen in de club zitten. In een club kunnen trouwens maximaal zes spelers zitten. Ben jij dus zo’n gamer met veel vrienden, dan zul je nog moeten gaan kiezen wie je erbij wil hebben ook. Je kunt namelijk niet in meerdere clubs tegelijk zitten. Naast je eigen level verdien je met uitdagingen ook fame voor je club, waardoor deze omhoog gaat in levels. Hiermee speel je niet alleen uitdagingen vrij, maar ook bepaalde auto’s.

Waar er niet op de tekenaars is bezuinigd, lijkt het geluid van Driveclub wel door een stagiair te zijn gedaan. Elk motorgeluid, elke slippende band, elke crash: alles klinkt hetzelfde. Alsof de geluidendatabase kapot was en voor elk onderdeel nog maar één geluid beschikbaar was. Echte autofans hebben aan deze game dus niets als ze een wedstrijdje geblinddoekt motorgeluid raden willen doen. Ook de soundtrack stelt bijzonder weinig voor. Een stel laffe house/dancetracks zonder enige bezieling of herkenning.

Conclusie
Om de vraag aan het begin van dit artikel maar direct te beantwoorden: Driveclub is het wachten niet waard geweest. Het ziet er prachtig uit en de verschillende auto’s reageren net even anders op de besturing, maar daar blijft het ook wel bij. Het wordt redelijk snel eentonig, wat zelfs door het online community-gedeelte niet kan worden goedgemaakt. Ook het generieke geluid en de slappe soundtrack helpen niet mee aan de spelervaring. Is Driveclub een verschrikkelijk slechte game? Nee, zeker niet. Is het een briljant goede game? Dat al helemaal niet. Het is een middelmatige game in een genre waar veel betere alternatieven zijn.