Total War: Rome II

Naast steden (op)bouwen en oorlog voeren is er nog een derde belangrijk onderdeel en dat is diplomatie. Met zo veel buurnaties is het handig om vrienden in de buurt te hebben. Je kunt dan ook diplomatieke banden aangaan door bijvoorbeeld handelsverdragen of niet-aanvalspacten te sluiten. De diplomatie in Total War: Rome II heeft ook een flinke verbetering ondergaan. In het diplomatiescherm kun je nu precies zien welke acties welke invloed hebben op de verstandhoudingen. Heb jij een natie aangevallen, dan heeft dat automatisch ook gevolgen voor de verstandhoudingen met hun bondgenoten. Met de juiste diplomatie kun je zelfs verdragen sluiten waarbij een bepaalde groep je komt helpen als jij wordt aangevallen of andersom.

Eén van de belangrijkste dingen in het spel zijn waarschijnlijk toch wel de gevechten. Voor wie puur voor de strategie wil gaan, kun je deze allemaal laten simuleren door de computer. Je krijgt dan te zien of je wint of verliest en hoeveel procent van je leger je over gaat houden. De echte Total War-fan doet hier natuurlijk niet aan en deze zal de gevechten op het slagveld uitvechten. De basis van de gevechten is hetzelfde gebleven. Toch zijn er wel een aantal veranderingen. Zo kun je bijvoorbeeld gevechten die aan de kust plaatsvinden op zowel het land als op het water laten plaatsvinden. Heel handig als je toevallig een schip hebt liggen met boogschutters of katapulten aan boord.

Sowieso zien de gevechten er super uit. Ondanks dat je er het overzicht mee verliest en grotere kans loopt om te verliezen, loont het de moeite om af en toe heel ver in te zoomen op het slagveld. Je ziet dan echt de gevechten voor je neus plaatsvinden. Daarnaast zit er ook weer een heleboel strategie verwerkt in de gevechten. Door bijvoorbeeld eenheden in de bossen te plaatsen worden ze minder snel opgemerkt door de vijand. Het is mij meer dan eens gelukt om dan met een andere eenheid de vijandige troepen naar voren te lokken om vervolgens met mijn 'verborgen' troepen van achter aan te vallen. Ook kun je de gevechten zo moeilijk en uitdagend maken als je zelf wilt. Dit doe je door de battle AI aan te passen. Van zo simpel mogelijk tot strategisch elitair, je kunt de uitdaging kiezen die je wilt op het slagveld.

Overigens zijn niet alleen de gevechten een lust voor het oog. Ook de campaign map is schitterend om te zien. De hele wereld lijkt wel te leven. Ben je iets aan het bouwen in een stad dat drie beurten duurt, dan zie je gedurende drie beurten het bouwstof uit dat gedeelte van de stad opwaaien. Het schitterende plaatje heeft echter wel een nadeel. Het spel kost je ruim twintig Gb hardeschijfruimte. Even snel installeren en spelen zit er dus niet in.

Naast de campaign mode kun je ook een multiplayer campaign spelen en een online multiplayer battle. In deze laatste, mits je de host bent uiteraard, kun je zelf bepalen hoeveel geld er mag worden uitgegeven aan troepen, op welk gebied het gevecht plaatsvindt en wat de weersomstandigheden zijn. Verder kunnen de spelers zelf kiezen met welk volk ze spelen en naar eigen inzicht het leger samenstellen. Gelukkig kun je je legers opslaan, want het samenstellen kost best wat tijd. De paar multiplayer battles die ik heb kunnen spelen waren heel tof omdat elk gevecht weer anders is en je met elke tegenstander weer een andere tactiek moet gebruiken.

Tot slot zijn er ook de historische gevechten. Hierbij zijn er een aantal historische veldslagen nagebootst die je als speler kunt naspelen. Het verhaal van de veldslag wordt met een mooie cinematic verteld en het doel dat je moet halen wordt aan het eind goed uitgelegd. Voor historisch geïnteresseerden zoals ikzelf zitten er jammer genoeg niet veel van deze gevechten in, maar ze zijn zeker leuk om tussendoor te spelen.

Er moet toch gezegd worden dat Total War: Rome II uitgebreid is, verschrikkelijk uitgebreid. Er zijn zo veel dingen waar je rekening mee moet houden, je moet zelfs beslissingen nemen over de mensen in jouw huishouden. Zeker wanneer je jouw territorium uitbreidt tot het gigantische Romeinse rijk van weleer is het haast onmogelijk om alles goed in de gaten te houden zonder twee uur te doen over één speelbeurt. Dit alles zorgt ervoor dat je dit spel gigantisch lang kunt spelen, zeker als je ook nog eens met alle andere naties wilt spelen. Een groot nadeel door deze uitgebreidheid is dat de laadtijden tussen de beurten door heel lang worden. Als je zo verschrikkelijk veel volken hebt, moet de AI ook heel veel acties verwerken als jij niet aan de beurt bent. De complexiteit van het spel zal ook zeker de mainstreamgamers gaan afschrikken, maar ik heb niet het idee dat deze groep mensen heel snel Total War: Rome II zal overwegen als hun volgende aankoop.

Conclusie
Total War: Rome II is simpel gezegd een eersteklas strategiespel. Het is heel uitgebreid en je kunt nagenoeg volledig je eigen tactiek en strategie bepalen. Het ziet er schitterend uit, zowel op de campaign map als in de gevechten. Er zijn in de gameplay een aantal prima wijzigingen aangebracht die dit tweede deel absoluut ten goede komen, zoals het diplomatievenster en het recruteren van legereenheden buiten de stad. Het enige nadeel is dat de laadtijden tussen de speelbeurten door serieus lang duren. Voor de rest, chapeau voor de makers. Goed gedaan.

Exclusief beschikbaar op Windows en Mac.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.