review

DVD: House Of Wax (1953)

Noud de Greef (gr8w8)
Professor Jarrod is een geweldig kunstenaar en zijn wassenbeelden oogsten bewondering alom. Alleen, hij weigert commerciëel te gaan. Geen gruwelscènes in zijn museum, tot groot ongenoegen van zijn financiële partner. Deze wil geld zien, winst maken en zijn investering terug verdienen. Een kunstenaar en een geldwolf, dat kan niet anders dan gaan botsen. Alles in de fik steken en zo het verzekeringsgeld opstrijken lijkt een makkelijke uitweg voor de financier. Dat levert genoeg voor Jarrod ook nog een genoeg geld op om een nieuw museum te beginnen. Jarrod wil echter zijn creaties, zijn kinderen, niet opgeven en verdwijnt in de vlammenzee. Bijna. Na een poosje keert hij invalide en flink verbitterd terug met een museum vol levensechte beelden. Nu wel met een horror-afdeling. Zo echt, dat bezoekers er overleden vrienden en bekenden in herkennen. Doden waarvan het lijk is verdwenen uit het mortuarium. Zo valt er Jarrod's oude partner te zien, aan een strop in een liftschacht. Was het moord of zelfmoord?

Nu is er een gelijknamige film in de bioscoop, losjes (understatement) gebaseerd op deze, die op zich ook al een remake is van The Mystery Of The Wax Museum uit 1933. Deze staat eveneens op de DVD en is de moeite van het kijken waard. De sfeer van deze versie is een stuk killer, maar de versie uit 1953 heeft een beter assortiment acteurs, waaronder horror-icoon Vincent Price als Jarrod. Voor hedendaagse begrippen is de film heerlijk fout. Lekker cheesy met zo nu en dan een lekker ouderwetse gillende meid, toneelstukjes in plaats van filmacteerwerk, dramatische muziek en open sets. Zoals het hoort bij een oude horrorfilm. Deze film was trouwens de eerste 3D film van Warner Bros indertijd, een gadget om de bioscopen weer vol te krijgen. Met een brilletje met een rood en groen glas werd de illusie van diepte opgewekt.

Vandaar de gigantische letters in het begin en sommige setopstellingen, wat nu op de buis natuurlijk niet zo geweldig overkomt. Een handlanger van Jarrod komt niet voor niets uit een hoek van het beeld sluipen, en de can-can danseresjes zijn om dezelfde reden toegevoegd. Juist voor de 3D-effecten. Er zit zelfs een aankondiging van een pauze op de DVD, gevolgd door een soort propper die wat met balletjes slaat en zich rechtstreeks tot het publiek richt. Toen een schokeffect, zo'n balletje wat de zaal in lijkt te vliegen, nu komt het vooral erg amateuristisch over. Stiekem toch jammer dat de DVD niet vergezeld is met een 3D-brilletje en deze versie van de film.

Natuurlijk is het verhaal al snel voorspelbaar, wat ook past bij dit type film. Geen echte schrikmomenten in deze film, maar een voortdurend sluimerende spanning. Het is niet de vraag wat er gaat gebeuren, maar wanneer. Geheel volgens Hitchcock. Wie de bad-guy is, is al vrij snel duidelijk. Groei in de karakters lijkt ook afwezig en de laatste scènes laten zich ook vrij makkelijk voorspellen. Verbazingwekkend dat deze film je toch nog weet te boeien, ondanks (of juist dankzij...) de snelheid en special effects in de huidige films. Ook hier geldt dat de remake minder is dat het origineel, zowel voor de 2005 versie die eigenlijk alleen de titel gemeen heeft met deze versie, als wanneer de 1953 met het échte origineel uit 1933 wordt vergeleken. Gelukkig staat die ook op de DVD - gewoon direct die kijken dus - en zie daar: vier sterren!


Label: Warner Releasedatum: 14 september 2005 Kijkwijzer:
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!