Tiny op de boerderij

De meeste meisjes (en waarschijnlijk ook wel een hoop jongetjes) tussen de 6 en 106 kennen Tiny wel. Sinds 1954 speelt zij de hoofdrol in een hele serie boeken, uitgegeven door Casterman. Sindsdien zijn er 56 boeken verschenen. Ze zijn in tientallen talen vertaald en in totaal zijn er meer dan 80 miljoen van verkocht. Tiny heet dan bijvoorbeeld Anita, Martine, Debbie of Emma. Tiny is een bedenksel van dichter Gijs Haag (ook bekend als Gilbert Delahaye) en illustrator Marcel Marlier. Ze is een nieuwsgierig en onverschrokken meisje dat eenvoudige avonturen beleeft in een wereld die goed aansluit bij de wereld van de doelgroep. Haar trouwe tekkel heet Poeffie.



Voor de allerjongsten is er nu dus Tiny op de boerderij, een interactief avontuur op de Nintendo DS. Het spel is overduidelijk bedoeld voor kinderen die nog niet eerder een spel op de Nintendo DS gespeeld hebben, en laat hen op speelse manier kennis maken met de mogelijkheden van de handheld console. Ontwikkelaar White Bird Productions (beter bekend van avonturenspellen voor een ouder publiek zoals Amerzone, Syberia en Paradise) heeft een verrassend goed uitziend spel ontwikkeld waarin jonge spelertjes Tiny kunnen besturen terwijl zij de boerderijdieren leert kennen. Zo leren ze spelenderwijs wetenswaardigheden over deze dieren. Binnenkort kunnen we ook Tiny in de bergen verwachten op de DS. Ook staat er een nieuw boek op stapel: Mijn lieve broer.



Tiny gaat een dagje logeren op de boerderij van oom Joop. Tante Lucie is op vakantie, kip Truus is haar kuikens kwijt en de dieren zijn in paniek omdat er een vos is gesignaleerd. Tiny en Poeffie moeten hun uiterste best doen om oom Joop te helpen alles weer in orde te krijgen voor de dag om is...



Het spel bestaat uit een simpel verhaaltje en een aantal mini-games. Tijdens het verhaal moet je regelmatig op Tiny, oom Joop of Poeffie tikken met je stylus. Dit is duidelijk aangegeven. Af en toe moet je een spelletje doen. Zo moet Tiny bijvoorbeeld eieren rapen door met de stylus in het hooi te graven, een koe melken door aan de uier te trekken, een ezel roepen door zijn naam hard in de microfoon te zeggen en een vogelverschrikker aankleden. Na elk spelletje dat je tot een goed einde brengt krijg je een kadootje. Dat kan een plantje in de moestuin zijn, een recept dat je echt kan klaarmaken, of een kledingstuk voor Tiny. Ook kan je alle spelletjes die je gespeeld hebt keer op keer opnieuw doen. De plantjes in de moestuin moet je iedere dag water geven, dan worden ze langzaam groot en kun je zien welke groente het is. De spelletjes zijn redelijk afwisselend en maken goed gebruik van de verschillende mogelijkheden van de DS. Ook zijn ze vrij vergevingsgezind, een enkel foutje maken is geen probleem en als het echt niet lukt mag je het gewoon opnieuw blijven proberen tot het wel lukt.



In totaal zijn er veertien verschillende spelletjes. Als het verhaaltje uit is en je de kuikentjes gevonden hebt (want natuurlijk loopt het goed af...) kun je opnieuw beginnen maar dan met iets moeilijkere spelletjes (je moet dan bijvoorbeeld meer eieren vangen en meer dierengeluiden herkennen). Ook nu krijg je weer kadootjes als je het goed doet. Nadat je het verhaaltje voor de tweede keer hebt uitgespeeld is er nog één hoger (moeilijker) niveau om te spelen. Iets oudere kinderen zouden eventueel nog kunnen proberen om het in een andere taal te spelen. Op de cartridge van Tiny op de boerderij staat het spel in het Nederlands, Engels, Frans, Duits, Italiaans, Spaans en Portugees. Over het algemeen zijn de gebruikte woorden niet echt moeilijk, maar zeker voor jongere kinderen verdient het aanbeveling het verhaal voor te lezen terwijl zij plaatjes kijken en de spelletjes doen. Soms is enige uitleg namelijk wel nodig (woorden als boerderijpolitiek, sinaasappelsaus en catastrofe zullen niet voor ieder kind meteen duidelijk zijn). Helaas zitten er wel enkele grammaticale fouten in het spel (\"nog de een, nog de ander heb ik gezien\", \"bedankt voor het haver\"), wat natuurlijk voor een educatieve titel een belangrijk minpunt is. Ook geeft Tiny in haar uitleg aan dat je op de \"deur\" moet tikken om in het menu te komen terwijl een boek is afgebeeld, en de beloofde mogelijkheid om op Poeffie te tikken voor hulp heb ik nergens kunnen terugvinden. Het spel is verder wel héél erg kort, zelfs als je niet alle spelletjes in één keer zou halen ben je er met een klein uurtje wel doorheen. Dan kan je nog de twee andere moeilijkheidsgraden spelen en de mini-games die je leuk vond nog een paar keer herhalen, maar zelfs jonge kinderen zal dit gauw gaan vervelen en dan is 35 tot 40 euro een hoop geld.



De recepten die in het spel worden vrijgespeeld zijn niet zelfstandig door kinderen te bereiden, ze vereisen het gebruik van keukenmachines en/of de oven. Verder is het maar te bezien of kinderen een grapefruitcoupe wel lekker vinden natuurlijk.