echoshift

In 2008 verscheen echochrome, een puzzelspel dat duidelijk geïnspireerd was door onze landgenoot M.C. Escher. De simpel getekende levels bestonden uit op het eerste gezicht losse balkjes, waarop poppetjes rondliepen. Net als in de tekeningen van Escher draait het om perspectief. Door de levels te kantelen sloten de balkjes op elkaar aan of verdwenen valkuilen uit het zicht, waardoor de poppetjes elkaar ineens konden ontmoeten of juist ontlopen. Helaas vereiste dit in sommige levels een enorme precisie waardoor een zekere mate van frustratie optrad. In de meegeleverde editor kon je zelf nieuwe levels maken, die je ook met anderen kon delen.

Nu komt Sony's Japan Studio in samenwerking met Artoon met echoshift, wederom een puzzelspel met eenvoudige graphics, al is er ditmaal wel gebruik gemaakt van kleur, en rondwandelende poppetjes. Daar houdt de overeenkomst tussen beide spellen wel ongeveer op, want het idee achter echoshift is compleet anders. Ieder level bevat een ingang en een uitgang, met daartussen een hoeveelheid hindernissen. Door met een poppetje door het level te wandelen of springen en onderweg op knoppen te drukken gaan er bijvoorbeeld deuren open en bruggen dicht. Het spel begint met een korte tutorial en voor je met een level begint kan je deze eerst rustig bekijken, zodat je alvast je strategie kan bepalen. Als een level een nieuw soort hindernis bevat, krijg je hierover een getekende uitleg. Zodra je een level begint, stapt een poppetje door de ingang en stuur je deze met de pijltjestoetsen.

Na verloop van tijd (meestal 30 seconden) wordt de tijd echter teruggespoeld en verschijnt er een nieuw poppetje bij de ingang, terwijl de 'echo' van het eerste poppetje de route opnieuw aflegt zoals jij dat net gedaan hebt en wederom op alle knoppen drukt. De bedoeling is natuurlijk, dat je dit zo plant, dat het eerste poppetje de schakelaars op het juiste tijdstip omzet zodat het tweede poppetje ongehinderd door kan lopen en, voor de dertig seconden om zijn, de uitgang bereikt. Lukt dit niet, dan wordt de tijd weer teruggespoeld en begint een derde poppetje. Dit herhaalt zich tot je met een ervan de uitgang weet te bereiken of tot je negen poppetjes vruchteloos hebt laten rondlopen, waarna je weer van voren af aan kan starten.

In sommige levels gaan de bruggen en deuren na een paar seconden weer terug naar hun beginpositie, andere bevatten vijanden die de echo's kunnen vernietigen, er zijn er die vereisen dat je een poppetje op een drukplaat laat staan om de deur open te houden, en in weer andere valt er een blok naar beneden of is er een muurtje dat je eerst moet vernietigen door snel op 'x' te drukken, waardoor strategisch plannen erg belangrijk is om met zo min mogelijk poppetjes de goede route te kunnen vrijmaken. Je moet voortdurend inschatten hoe lang het volgende poppetje erover zal doen om de hindernis te bereiken en deze dan op tijd uitschakelen. Irritant is wel dat het poppetje erg lang in de lucht blijft zweven als hij op een springveer stapt, waardoor je soms net een halve seconde tekortkomt bij de uitgang. Nadat je door de uitgang bent gestapt krijg je een score te zien in de vorm van een aantal sterren, hoe minder poppetjes je hebt 'verbruikt' hoe meer sterren. Het geeft een gevoel van voldoening als je zorgvuldig geplande strategie daadwerkelijk blijkt te werken, maar als het niet lukt is het vrijwel altijd duidelijk hoe het dan wel zou moeten, waardoor je de neiging hebt om het meteen nog een keer te proberen.

Bij de eerste paar levels is het nog eenvoudig om met slechts twee of drie poppetjes de hindernissen uit te schakelen en kun je zelfs 'onder par' presteren, maar naarmate de moeilijkheidsgraad oploopt moet je toch al snel een paar keer een poppetje 'opofferen' om de slimste route te kunnen vinden. Ieder level heeft ook nog eens twee variaties in de vorm van 'key' waarin je eerst een sleutel moet pakken voor de uitgang opengaat en 'illusion' waarin je de tijd even stil kan zetten om bijvoorbeeld een vijand te ontwijken. Het is enorm verslavend om te proberen je eigen record te verbeteren.

Het spel zoals het in de winkel ligt bevat 56 levels, met de twee genoemde variaties per level dus in totaal ruim 150 puzzels. Daarnaast kun je via de PlayStation Store nog eens zeven nieuwe puzzels downloaden. Meer dan genoeg voor een flink aantal uren hersenkraken.

Conclusie:

echoshift is een uitdagende en zeer verslavende puzzelgame. Hoewel het meestal niet moeilijk is om de juiste route door een level te bepalen, is het wel erg moeilijk om dit te doen met een gering aantal poppetjes. Je blijft proberen om het te halen met nog eentje minder dan de vorige keer. Er is veel afwisseling qua soorten hindernissen en het spel blijft dan ook lang boeien. Het ligt voor ongeveer 20 euro in de winkels.