Touch Detective (import)
De personages zijn duidelijk kinderen en de wereld waarin ze leven is ook op kinderen gericht (dromen kunnen gestolen worden, sneeuwelfjes bestaan alhoewel ze zich er een beetje te oud voor beginnen te voelen, een circus is een enorme belevenis...) en voor volwassenen is het niet altijd eenvoudig om zich in te leven in de alomtegenwoordige schattigheid en de nietszeggende dialogen. Toch richt het spel zich niet op kinderen, daarvoor zijn de puzzels te moeilijk en is de logica te ingewikkeld. De meeste personen die je tegenkomt zijn mensen, er leven echter ook een gigantische kip en een haai in het dorp. Verder zien sommige mensen er uit als zombies. Hiervoor wordt geen verklaring gegeven.
De graphics zijn bijzonder, een anime-achtige stijl die niet iedereen zal aanspreken. De achtergronden zijn gedetailleerd, wat als nadeel heeft dat je de zo nu en dan zeer miniscule aanwijzingen makkelijk over het hoofd ziet waardoor het spel helaas soms verzandt in een \'klik-alles-aan-en-combineer-alles-met-alles\'-festijn. De achtergrondmuziekjes en thema\'s die per persoon en lokatie verschillen passen niet bij de sfeer en het tempo van het spel. Ze zijn veel te druk, te spannend, te \'up-tempo\' voor een dergelijk spel. Ik heb het grootste deel van het spel dan ook zonder geluid gespeeld.
Het spel vindt grotendeels plaats op het Touch!-scherm van de DS. Op het bovenste scherm zie je een close-up van Mackenzie; haar gezicht toont de emotie die ze op dat moment heeft. Ook zie je hier soms haar gedachten langskomen, deze zijn meestal onbeduidend (\'mijn thee wordt koud\') en soms sarcastisch, maar hebben geen invloed op het oplossen van de zaak zodat je ze gewoon kan negeren. Op het Touch!-scherm zie je Mackenzie in de omgeving en met de stylus kan je aangeven waar ze naar toe moet, wat ze aan moet raken of met wie ze moet praten. Dit werkt niet altijd even goed, als je dicht bij een muur of voorwerp staat en je wijst naar een ander voorwerp blijft Mackenzie soms gewoon staan. Je moet haar dan eerst weer naar het midden van de ruimte laten lopen en dan pas naar het gewenste voorwerp.
Als Mackenzie een voorwerp oppakt stopt ze hem in de inventaris, een balkje onderin beeld. Door één keer op een voorwerp te klikken selecteer je het en kan je er vragen over stellen aan andere mensen. Door er twee keer op te klikken bekijk je het van dichtbij en kan je eventuele bijzonderheden ontdekken of het voorwerp met andere voorwerpen in je inventaris combineren.
Touch Detective bestaat uit vier cases en een bonuscase. Deze laatste moet je meer zien als een aantal losse opdrachten (zoek mijn juweel, haal mijn tas) zonder achtergrondverhaal. Doordat de oplossing niet altijd voor de hand ligt en je dus soms steeds weer met iedereen moet praten, het hele scherm moet afzoeken naar gemiste objecten en alle voorwerpen met alle voorwerpen moet combineren om de onlogische trigger te vinden om het verhaal verder te laten gaan ben je best een tijdje met dit spel bezig, maar niet op een leuke manier...
Het vullen van de Touch-lijst is een kwestie van veel geduld; niet alleen opvallende zaken als water, ijs en een cactus moeten op de lijst, maar ook de kleinste, met het blote oog onzichtbare oneffenheden in een tegelvloer kunnen een te catalogiseren object zijn. Je kunt niet zien welke objecten je nog mist. Om de lijst te bekijken moet je het spel eerst opslaan en teruggaan naar het hoofdmenu, je kan dit niet vanuit het spel zelf doen.
