Silent Hill 4: The Room

Efraim (E_Motion)
Zodra het spel begint, is al een groot verschil met de vorige delen te vinden; je begint het spel in first person. Dit aanzicht, gecombineerd met het feit dat je in je appartement naar aanwijzingen moet zoeken, zorgt ervoor dat Silent Hill 4, tot nu toe in ieder geval, heel veel weg heeft van een grafische adventure. Het verplaatsen van voorwerpen, het vinden van aanwijzingen en het zoeken naar dat ene benodigde object zal iedereen die ooit een adventure heeft gespeeld bekend voorkomen.

Dit verandert allemaal zodra je in de duivelse versie van je bekende buurt terechtkomt. Je ziet jezelf weer in third person, je hebt een wapen in je hand, en de eerste demonen komen alweer op je af. Jammer genoeg wordt hier het eerste minpunt van het spel al duidelijk: de auto-aim. Bij het vechten tegen meerdere vijanden tegelijk heeft deze namelijk de neiging om op een al dode vijand te blijven richten, zodat de nog levende tegenstanders je rustig kunnen aanvallen terwijl de held nog druk bezig is met een al verslagen vijand. Gelukkig zijn de controls voor de rest goed uitgewerkt en intuïtief, waardoor dit minpunt niet zo heel erg in de weg zal zitten.


Bekenden van de Silent Hill-serie zal hier nog iets opvallen: je inventory werkt nu in real time, en je hebt een beperkte ruimte voor je spullen. Dit betekent dat je niet zomaar alles op kunt pakken, maar dat je nu ook vooruit moet denken en inschatten of je het net gevonden voorwerp wel echt nodig hebt. Op het moment dat je geen ruimte meer hebt, is er eigenlijk maar één optie: terug naar je flat om je overbodige items daar achter te laten om ze later weer op te halen. Dit kan echter niet overal, want om terug te komen heb je eenzelfde soort gat nodig als waardoor je in deze vreemde wereld terecht bent gekomen. En je raadt het al; die zijn niet overal aanwezig.

Op het moment dat je terug in je flat bent, je overbodige bagage in je kist hebt gestopt en eventuele nieuwe aanwijzingen hebt gevonden, kun je dan ook eindelijk je spel opslaan. Het appartement werkt namelijk als een centrale veilige kamer waar je langzaam je health terugkrijgt en je spel kan opslaan voordat je jezelf weer in de parallele wereld stort. Het spel bestaat hierdoor uit twee compleet verschillende delen: Room 302, de kamer van de hoofdpersoon, waar je het over het algemeen rustig aan kan doen en aanwijzingen kan verzamelen, en het survival-horror gedeelte, waarin je constant voor je leven vreest terwijl je puzzels oplost en een uitweg uit de nachtmerrie zoekt.