Doom 3

Mathias (FuR_iOn)
Het spel begint met de aankomst van een stoere marinier op een marsbasis die wordt beheerd door de Union Aerospace Corporation (UAC). De basis wordt gebruikt voor onderzoek naar oude artefacten die her en der worden gevonden. Nadat je je gemeld hebt word je vriendelijk doch dringend verzocht je meerdere te bezoeken aangezien hij een belangrijke boodschap voor je heeft. Onderweg blijkt dat er op de basis recentelijk een aantal vreemde en onverklaarbare gebeurtenissen hebben plaatsgevonden en nadat je je eerste opdracht hebt ontvangen zal je langzaam maar zeker te weten komen wat voor gruwelijke dingen zich allemaal afspelen op Mars.

Doom 3 valt op het eerste gezicht vooral op vanwege de graphics, dus zal ik daar als eerste mijn oordeel over vellen. De graphics zijn echt van zeer hoogstaand niveau, enigszins vergelijkbaar met Far Cry. Echter doet Doom 3 er nog wel een schepje bovenop. Vooral de belichting is stukken beter dan in Far Cry. Belichting van de gezichten is echt zeer mooi om te zien, geen scherpe schaduwranden maar echt mooie egale belichting van oppervlakken. Waar de personages in Far Cry naar mijn mening nog wat last hebben van een plastic look is dit bij Doom 3 al stukken minder het geval doordat de modellen wat minder glimmen. Hier en daar zijn in Doom 3 toch nog wel wat onscherpe textures te vinden, vooral als ze van dichtbij bekeken worden. Ergens had ik hier toch wel wat meer van verwacht, waarschijnlijk vanwege de hype die men heeft gecreëerd rond de Doom 3 engine. Het zogenaamde propaaneffect is daarentegen wel zeer goed gedaan in Doom 3. In het level Hell is dit effect veelvuldig gebruikt om de hitte van de lava te benadrukken en dat maakt dat dit level echt een visueel spektakel is. Het spel heb ik gespeeld met de grafische settings op high en een resolutie van 1024x768. Dit liep redelijk tot goed op een AMD XP 2800+ met 1 GB geheugen en een Geforce FX 5900XT 128 MB. Het design van de levels vond ik over het algemeen goed hoewel de donkere gangenstelsels op den duur wel wat saai worden. Er zitten echter levels zoals Hell tussen die net op tijd voor de nodige afwisseling zorgen. Nu Far Cry het heeft moeten afleggen (met alle respect voor de graphics in Far Cry), zal wanneer binnenkort Half-Life 2 uitkomt de zeer interessante vergelijking met Doom 3 eindelijk gemaakt kunnen worden. Hierover heb ik persoonlijk al zo mijn verwachtingen, die je kort kunt lezen in de conclusie.

Het geluid in Doom 3 is van zeer hoge kwaliteit. Het spel maakt geweldig gebruik van een 5.1 set waardoor dit echt een beter spelgevoel geeft dan een stereoset of koptelefoon. De stemmen van de personages zijn helder en het ontbreken van muziek tijdens het spelen is totaal geen gemis. Er zijn constant onheilspellende geluiden te horen die voor zeer veel sfeer zorgen en een soundtrack eigenlijk overbodig maken. Op het geluid van de wapens heb ik weinig aan te merken, behalve dat ik het herlaadgeluid van de plasmagun wel erg cool vind. De geluiden van de monsters zijn wat mij betreft gewoon subliem. Het getik van de pootjes van een Trite of Tick, het langsscheren van de vuurballen van de Imp (waarbij ook het propaaneffect goed tot zijn recht komt), het gejank van de Lost Soul en de lieve babygeluidjes van de Cherub zijn een aantal voorbeelden die voor die heerlijke donkere en angstaanjagende sfeer zorgen.