Boek: Pam van Vliet - Eilandergevoel
Pam van Vliet, ik dacht altijd dat dat best een pittige meid was, die dingen deed die niet door de beugel konden. Ik weet niet precies hoe ik bij dat beeld kom, maar dat maakt ook niet uit, want nu heb ik een ander beeld van Pam. Want haar verzameling columns in het nieuwe boekje Eilandergevoel zijn een beetje flauw, een beetje oubollig, een beetje gewoontjes en een beetje, had ik al flauw gezegd?De columns in Eilandergevoel gaan over de Waddeneilanden (en hoe mooi die toch eigenlijk zijn), strandjutten (en wat een doorgestoken kaart dat toch is), haar zoon (en hoe lief die wel niet is), hardlopen (en hoe akelig dat wel niet is). De enige column die ik teruglas en me nu nog kan herinneren, is die over die massagestraal in een openbaar zwembad, een ondeugende getrouwde meneer en een willoze, blonde meid. Nu kan dat meer over mij zeggen dan over het boek, want misschien ben ik wel zo platvloers dat ik werkelijk alleen kan grijnzen om columns-met-seks. Maar dat valt werkelijk reuze mee. Toch vind ik wel dat er in elke column een grijns-moment of een 'verrek ja!'-moment moet zitten. Naar mijn idee zijn dergelijke momenten in dit boek zeldzaam. Het zijn knusse verhaaltjes, waarbij je niet na hoeft te denken of scherp hoeft te zijn om de clou te vatten.
Het thema van het boek is blijkbaar "het spanningsveld tussen de drang naar vrijheid en de wens een deugdzaam leven te leiden" (helemaal zelf overgetikt van de achterflap). En ja, ze komt zo af en toe op de dijk een man tegen die haar ineens een onfatsoenlijk aanbod doet, maar ze staat er amper over na te denken, dus zo spannend is dat nou ook weer niet. En ja, het is dapper van haar dat ze gaat hardlopen en daar niet meteen sexy van wordt, maar in eerste instantie juist vrij onappetijtelijk. De stukjes zijn wel vrij herkenbaar (voor moeders van tieners, die op een boerderij op de Waddeneilanden wonen en hardlopen met enorme tegenzin).
Ik kan niet zeggen dat je Pam van Vliet NIET moet lezen, want ik vind haar columns sympathiek en de auteur dan vanzelf ook. Ik vind beiden aardig. Maar ik geloof niet dat je voor een verzameling 'aardige' columns een boekje aan wilt schaffen. Dus als je in een tijdschrift, krant of ergens op de Wadden een column van Pam ziet, lees hem dan. Maar laat dit boekje maar in de winkel liggen, of koop het voor je moeder, als die van de Waddeneilanden houdt. En scheur die zwembadcolumn er dan uit voor jezelf…
Uitgever: Sirene ISBN: 978 90 5831 454 3 Pagina's: 159
Waardering:
Must See/Buy/Do AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
