CD: Clearlake - Amber
Echter telkens wel met een degelijke ouderwetse sound, voornamelijk een gevolg van de ritmesectie. In een enkel nummer ook met violen op de achtergrond, dat schijnt er helaas nu eenmaal bij te horen. Amber trekt niet vol open, maar tuft wel lekker door. Stonerbritpoprock. Waar de eerder genoemde Arctic Monkeys een geweldige plaat neerzetten, kabbelt Amber net te rustig voort. Een beetje rust moet kunnen en de wijze waarom Clearlake toch net wat meer originaliteit toe weet te voegen, valt te prijzen. Voor britpop klinkt Clearlake te vol. Stel je voor, Coldplay met fatsoenlijke gitaarriffs. Of juist Queens Of The Stone Age, maar dan met een dromerige zanger. Die van Stone Roses, of misschien zelfs wel Simon Le Bon. Dat zou echter wel een beetje vervelend zijn.
En dat terwijl de band juist zo vaak kritiek krijgt op de monotone klank van de zanger Jason Pegg. Ach, je zou denken dat we na een paar edities Idols ons daar niet meer zo druk over zouden maken. Het past er wel bij. Gewoon een zanglijn op de achtergrond, op hetzelfde niveau als de bas en gitaarlijnen. Een roes. Menig band zal maar al te graag een dergelijk nummer als afsluiter op de CD willen hebben, waarmee ze even lekker los kunnen op een optreden. Helaas betekent een heel album vol met dit soort nummers dat het niet blijft hangen. Er missen wat uithalen, de zanger wordt net te ver weggedrukt door de stevigere gitaarstukken.
Kortom: Zet Arctic Monkeys op de mainstage op het beste tijdstip en de massa gaat uit zijn dak. Clearlake daarna in een iets kleinere, licht verduisterde tent en je hebt het beste optreden van het festival.
Label: Domino/Munich Releasedatum: 25 januari 2006
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
