Diversen: Madurodam

Na kort in de rij te hebben gestaan en 24 euro (twee volwassenen-kaartjes) uitgegeven te hebben, sta ik na jaren eindelijk weer eens in Madurodam. Mijn eerste reactie: "Wat klein!" En dan heb ik het niet over de maquettes met een schaal van 1:25, maar over de oppervlakte van het park. Zo te zien kun je er namelijk nog geen voetbalwedstrijd op spelen. Maar goed, het bij het toegangskaartje verkregen boekje belooft een hoop mooie gebouwen, dus daar ga ik. Linksaf, want daar begint de route.

Die bijna niet mooier kan beginnen. Na het geboortehuis van George Maduro krijgen de bezoekers namelijk de Sint Jan Basiliek in Den Bosch te zien. In het echt al een prachtige kerk, maar in Madurodam zo mogelijk nog mooier. Voor de eerste keer kan ik het gebouw namelijk van boven aanschouwen. En wat een beeld geeft dat; al die prachtige hoekjes, boogjes en andere tierelantijntjes die je zo vaak aantreft bij katholieke kerken. Naar zoiets kan ik wel eeuwig blijven kijken, maar ik word gauw meegetrokken. We hebben namelijk nog zo'n 170 nummers af te werken!


De Sint Jan Basiliek in Den Bosch

Het eerste gedeelte van Madurodam wordt overheerst door beroemde en oude gebouwen uit vooral de Randstad. Het Mauritshuis, het Binnenhof, het Johan de Witthuis, de Universiteit van Leiden, winkelcentrum Magna Plaza in Amsterdam, de Herengracht, het Anne Frankhuis, het Paleis op de Dam, de Westerkerk en de Schreierstoren, Carré en het Rijksmuseum, het kan blijkbaar niet op. Maar ook andere bekende dingen zijn goed vertegenwoordigd. Want in 'Holland in Miniatuur' mogen de Alkmaarse kaasmarkt, het standbeeld van 'ik bid niet veur brune boon'n' Bartje, de Brink in Deventer en het Eise Eisinga-planetarium in Franeker natuurlijk niet ontbreken.
Het is dat ik m’n mond dicht heb gehouden, anders zouden de oh's en ah's niet van de lucht zijn geweest. Vooral de binnenstad van Amsterdam met het Paleis op de Dam is prachtig gemaakt. Even bukken en je waant je echt in onze hoofdstad. En met even doorkruipen lijkt het net of je tegen het echte hoofdkantoor van Nationale Nederlanden in Rotterdam aankijkt (foto rechts). Maar ook de andere maquettes zijn de moeite waard om te bekijken. Kleine boompjes, reclameborden, grachten, politieagenten op skates, glasbakken en woonboten maken de omgeving compleet. Als ik een centimeter of vijf groot was, wist ik wel waar ik ging wonen.

De tweede helft van de route wordt gekenmerkt door minder bekende gebouwen uit de rest van Nederland, die desondanks ons land typisch weergeven. Denk bijvoorbeeld aan oude boerderijtjes, een kassencomplex, een heuse slipschool, een productieplatform, het Groninger Museum, het stationnetje van Valkenburg en een kaatsveld in Friesland. Al zijn ook het station van Eindhoven, de spoorbrug bij Dordrecht en de stormvloedkering te zien. En wat te denken van de haven van Rotterdam en luchthaven Schiphol (foto onder)? Om beiden kun je bijna niet heen, zo uitgebreid zijn ze opgezet. Ook aan het vervoer van de Madurodammers is trouwens gedacht. Treinen, trams, snelwegen; ze kunnen overal komen. Over de A2 suizen de auto's en vrachtwagens van V&D en Blue Band je voorbij. Opvallend is dat elke auto constant op z’n eigen rijstrook blijft. Ik wist dat links blijven rijden een grote ergernis is in Nederland, maar dat het zo erg was, had ik niet verwacht. Al zou het natuurlijk ook kunnen dat invoegen technisch gezien wat moeilijker is te bewerkstelligen.

Bij diverse gebouwen kun je overigens op een knopje drukken, waarna het een of ander gebeurt. Bij de slipschool kun je water op het wegdek spuiten, bij de Bossche Basiliek een processie in gang zetten en de chocoladefabriek blijkt ingepakte mini-Twixjes te kunnen produceren. Voor sommige van deze extraatjes is een muntje van tien cent (of een euro) nodig. Anderen kunnen zonder bijbetaling worden ingedrukt.

Wat ook opvalt is de grote actualiteit. Langs de wegen staan reclameborden van bijvoorbeeld Vodafone en de Rabobank, de tram rijdt rond met de nieuwste Postbank-slogan en er staan diverse nieuwere gebouwen zoals een middelbare school die in 1995 gebouwd is. Bovendien beperkt Madurodam zich niet tot 'nette' dingen zoals een juwelier en een warenhuis: Tattoo Bob voorziet ook de Madurodammers van een tatoeage.