Boek Review: Bas Vlugt - Koken met één arm

Kim (kimpiedimpie)
Bas Vlugt wordt vader. Duidelijk is dat Bas hier weinig tegen in te brengen heeft, volgens hem zijn vrouwen met een kinderwens een niet te stoppen projectiel en worden ze daarin geleid door de "Viva maffia". Maar gelukkig heeft hij daar zo zijn eigen uitvlucht voor verzonnen door de stelling in te nemen: "in wezen is neuken zonder de bedoeling kinderen te verwekken natuurlijk flauwekul."
Na de geboorte van zijn dochter Yanna, volgt al redelijk snel ("die dingen gebeuren") de komst van een tweeling genaamd Cairo en Memphis.

Nu zou je denken dat dit boekje dus gaat over het vaderschap en bijkomende perikelen, wellicht heeft het ook nog wat met een handicap (die ene arm) te maken? Niets van dit blijkt het geval.

Vlugt laat de lezer zien wat "de negen gouden regels voor gezeurpreventie" zijn, waar op nummer 1 toch wel "veins de attente man" staat. Hij laat zien wat de vaderschapsontwikkelingsmatrix is (een woord dat hij waarschijnlijk heeft verzonnen tijdens een spelletje Galgje) en geeft de lezer gelukkig nog net de ruimte om een eigen beeld te vormen van de ideale vader.
Natuurlijk ontbreken in zijn monoloog ook de onderwerpen sex en vreemdgaan niet, en hij heeft wat dat vreemdgaan betreft toch eindelijk een helder inzicht gevonden: "en je proeft het verboden fruit, dat altijd slechter smaakt dan het zich aan je presenteert."
Tussen neus en lippen door wordt ook nog uitgelegd dat er niet veel nodig is om béter te koken dan vrouwen, omdat deze meestal voor geen meter kunnen koken. Dit wordt verder geïllustreerd door een paar weinig verrassende "succesrecepten" zoals sla, pasta en pannekoeken, met als hoofddoel de popi papa te zijn en de kids in ieder geval iets binnen te laten krijgen. De zo belangrijke voedingswaarde van deze zogenaamde culinaire hoogstandjes worden hier voor het gemak maar even buiten beschouwing gelaten. Die taak laat hij liever aan de zeurende moeder de vrouw over.
Diezelfde vrouw die zich trouwens ook nog eens dermate door de buitenwereld laat beïnvloeden dat het volledig háár schuld is dat kinderen aan overgewicht lijden. Maar dat ziet ze zelf natuurlijk niet want volgens Vlugt: "vrouwen zijn vooral geïnteresseerd in zichzelf en het leven dat ze leiden", en hoe ze dat moeten doen lezen ze in het gezwam van de vele vrouwenbladen.

Na een avondje doorzakken komt Vlugt dan eindelijk tot het besef dat hij na drie jaar is veranderd in zijn vader, dat hij zelf vader is geworden en dat hij daar wel eens snel mee aan de slag mag gaan...