Rugbyers Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland strijden om wereldtitel in thriller

In het Stade de France in Parijs is zaterdagavond na ruim zeven weken het wereldkampioenschap rugby afgerond. In een volgepakt stadion streden Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika in de finale om de wereldtitel, wat voor beide landen de vierde titel zou betekenen.

Na nog geen twee minuten ging het al fout op het veld: de grote Zuid-Afrikaanse hooker Bongi Mbonambi bezeerde zijn knie door een tackle van Shannon Frizell, die er met een gele kaart een tijdje vanaf werd gestuurd en die mogelijk zelfs rood boven het hoofd hing. De Bokke kregen een penalty, die door Handré Pollard binnen de palen werd getrapt, maar Mbonambi kon niet meer verder.

Een dikke tien minuten later mocht Pollard nog eens aanleggen voor een penalty en ook die ging raak: 6-0, terwijl Frizell's geel bij geel bleef en hij weer terug mocht keren. Een paar minuten later volgde bijna een try van Ardie Savea voor de All Blacks, maar Damian Willemse greep de bal achter de trylijn weg en voorkwam de eerste try ooit tégen Zuid-Afrika in een WK-finale - hun vorige drie finales leverden allemaal winst op en telkens zonder een try tegen.

Nieuw-Zeeland mocht wel een penalty nemen en Richie Mo'unga trapte keurig raak: 6-3, maar het duurde niet lang voor Pollard ook weer een penalty mocht nemen en uiteraard ging die raak voor 9-3. Na een klein half uur hadden de All Blacks in potentie een groot probleem: nota bene aanvoerder Sam Cane beukte zijn schouder tegen een Zuid-Afrikaans hoofd, waardoor hij er tien minuten af moest met geel, wat mogelijk nog rood kon worden.

Een paar minuten later viel het vonnis voor Cane: geel werd inderdaad rood en de WK-finale was voorbij voor de Nieuw-Zeelandse aanvoerder, terwijl Pollard nog eens een penalty benutte voor 12-3. De All Blacks probeerden gelijk terug te slaan: Rieko Ioane kwam nét tekort voor een try nadat Kurt-Lee Arendse hem met volle vaart onderuit tacklede. Mo'unga mocht wel aanleggen voor een penalty en die ging raak: 12-6, wat uiteindelijk ook de ruststand werd.

Kort na rust was het Arendse die bijna een try over de lijn kreeg, maar in zijn snoekduik glipte de bal nét weg. Kort na die kans kreeg Nieuw-Zeeland een reddingsboei toegeworpen: de aanvoerder van de Bokke, Siya Kolisi, deed min of meer een imitatie van Cane's eerdere actie en werd er ook met geel afgestuurd, inclusief de review voor mogelijk rood. Dat kwam er niet, waarmee Kolisi goed weg leek te komen.

De All Blacks gaven uiteraard niet op en na dik vijftig minuten was het eindelijk zo ver: Mo'unga brak op fantastische wijze door de verdediging, leverde af bij Aaron Smith en die tekende voor de eerste try ooit tegen Zuid-Afrika in een WK-finale. De videoscheidsrechter maakte daar echter een einde aan: een overtreding in de voorbereiding betekende dat de try afgekeurd werd.

Niet veel later was het dan toch écht raak: de bal belandde bij Beauden Barrett, die de try over de lijn drukte. Mo'unga legde vervolgens aan voor de conversie, maar het lukte hem niet om zijn ploeg voor het eerst op voorsprong te zetten: 12-11. Acht minuten voor tijd mocht Jordie Barrett aanleggen na een overtreding van Cheslin Kolbe, die ook nog eens met geel weggestuurd werd - gezien de geringe tijd die er nog was zat zijn finale er op. Barrett legde aan, maar zag de bal nét naast de palen zeilen, dus het bleef 12-11 voor Zuid-Afrika.

Pollard deed een poging om een drop goal te scoren, maar Tamaiti Williams kreeg er net een hand tussen. Bijna gelijk daarna probeerde Finlay Christie de bal naar voren te trappen voor de All Blacks, maar dit keer zat de hand van Faf de Klerk er tussen. In de resterende minuten wisten de Bokke met alle macht stand te houden en nadat de bal met een handvol spelers en al over de zijlijn werd geduwd was het klaar: 12-11 en Zuid-Afrika is voor de vierde keer wereldkampioen rugby.