Maak toegang tot passende huisvesting een fundamenteel Europees recht
De parlementsleden roepen op om de toegang tot fatsoenlijke en betaalbare huisvesting te erkennen als fundamenteel recht en tot meer maatregelen voor het uitbannen van dakloosheid.
De resolutie - die donderdag werd aangenomen met 352 stemmen voor, 126, tegen en 83 onthoudingen - stelt dat fatsoenlijke huisvesting toegang tot schoon en kwalitatief goed drinkwater inhoudt, alsmede goede sanitaire voorzieningen en de aansluiting op de riolering en waterleidingen . Het recht op fatsoenlijke huisvesting is een fundamenteel recht dat moet worden vastgelegd in nationaal en Europees recht, aldus de parlementsleden.
Op EU-niveau moeten verplichte minimumnormen voor bewoonbare huisvesting worden ingevoerd, met inbegrip van gezonde kwaliteit van de binnenlucht, die aansluiten bij de richtlijnen van de WHO op dit vlak. De parlementsleden manen de Commissie en de lidstaten ook om prioriteit te geven aan het terugdringen van emissies en het vergroten van energiezuinigheid door het renoveren van woningen
Uitbannen van dakloosheid tegen 2030
In veel van de EU-lidstaten is het percentage daklozen in het laatste decennium toegenomen als gevolg van stijgende woonlasten en het terugdringen en afschaffen van sociale programma’s en -uitkeringen. De resolutie herhaalt de eerdere oproep van het Europees Parlement voor een EU-brede doelstelling om dakloosheid uit te bannen tegen 2030. Daarnaast moeten de uitzonderlijke maatregelen die zijn genomen om daklozen te beschermen in de COVID-19 crisis worden gehandhaafd. Voorbeelden hiervan zijn moratoria op uitzettingen en op het afsluiten van energieaansluitingen, evenals voorzieningen voor tijdelijke huisvesting.
Huisvesting betaalbaar houden
Het parlement roept de lidstaten en regionale en lokale autoriteiten op tot wettelijke bescherming van de rechten van huurders en huiseigenaren. Huisvesting wordt betaalbaar geacht als de bewoner van het resterende budget nog op zijn minst de andere essentiële kosten kan betalen. Hoewel de grens hiervoor momenteel op 40 % ligt, betaalt meer dan een kwart van de Europese huurders van commerciële woningen een hoger percentage van hun inkomen aan huur, en blijven de huren stijgen.
Tot slot wijzen de europarlementariers erop dat de expansieve groei van korte-termijnverhuur van woningen aan toeristen huizen onttrekt van de markt en de prijzen opdrijft, hetgeen een negatief effect heeft op de leefbaarheid in steden en andere toeristencentra.
Rapporteur Kim VAN SPARRENTAK zei hierover: “Europese regelgeving is vaak beter in het beschermen van de winst die wordt gemaakt op de huizenmarkt dan op het beschermen van de mensen die een dak boven hun hoofd nodig hebben. De EU moet meer inzet tonen en hiervoor alle middelen die ze tot haar beschikking heeft gebruiken, samen met de lidstaten. Het rapport biedt concrete oplossingen om op alle niveaus actie te ondernemen. Als we willen kunnen we samen deze huisvestingscrisis oplossen en tegen 2030 dakloosheid uitbannen.”
Volgens onderzoek van Eurofound kost niet-passende huisvesting de Europese economie 195 miljard EUR per jaar. Een groeiend aantal mensen in de EU heeft moeite om de huisvesting te betalen en besteedt hieraan een disproportioneel deel van het inkomen. Vooral alleenstaande ouders, grote gezinnen en jongeren die de arbeidsmarkt betreden, zien dat hun inkomen niet toereikend is om commerciële verhuur te betalen, maar te hoog is om in aanmerking te komen voor sociale huisvesting.
