Subsidiestop op allochtone zorgprojecten
Minister Hoogervorst van Volksgezondheid is van plan om de subsidiekraan voor tientallen projecten, om gezondheidszorg voor allochtonen beter toegankelijk te maken, nog dit jaar dicht te draaien. De minister geeft aan dat het niet langer de verantwoordelijkheid is van het kabinet om deze projecten nog te bekostigen. Dat schrijft hij in een brief, die vandaag naar de Tweede Kamer is gestuurd.De afgelopen jaren zijn door Hoogervorsts voorganger Borst tientallen miljoenen euro's subsidiegeld naar dit soort projecten gegaan. Hoogervorst wil hier gelijk een einde aan maken, omdat hij vindt dat zorginstellingen, zorgverzekeraars en de allochtone patiënten zelf het initiatief moeten nemen tot het toegankelijk maken van de zorg.
Het dichtdraaien van deze subsidiekraan betekent een radicale draai ten opzichte van het in het verleden gevoerde beleid. De afgelopen jaren werden de tientallen miljoenen euro's besteed aan honderden 'allochtonenprojecten' in ziekenhuizen, gezondheidscentra en de geestelijke gezondheidszorg. Het is nog niet bekend hoeveel geld er met de maatregel vrij komt, aangezien het vraagstuk nog door de Tweede kamer behandeld moet worden.
"Een beschamende ontwikkeling"
Bij de organisatie ZonMW, die namens het ministerie van Volksgezondheid de subsidiegelden verspreidt voor de diverse zorgprojecten, zullen in ieder geval twee subsidieprogramma's met in totaal zestig projecten ten behoeve van allochtonen dit jaar worden stopgezet. E. van der Veen zegt namens ZonMW dat er nog geen duidelijkheid bestaat over hoe en wat. Hij constateert dat het 'uit de mode is' om de zorg toegankelijk te maken voor migranten. Zo zegt hij verder: "Dat is heel erg jammer. Anderzijds proberen we in andere projecten de aandacht voor allochtonen mee te nemen. Het onderwerp is niet van tafel."
Barend Middelkoop, hoofd van de afdeling epidemiologie van de Haagse GGD, vind het dichtdraaien van de subsidiekraan "een beschamende ontwikkeling. We moeten allochtonen niet met fluwelen handschoentjes aanpakken, maar dat betekent nog niet dat je helemaal geen rekening meer moet houden met culturele gezondheidsverschillen. Wie die negeert, ontkent dat er groepen zijn die extra hulp en aandacht nodig hebben. Denk aan het hoge percentage allochtone meiden dat zelfmoordpogingen onderneemt. Wij zijn zelf bijvoorbeeld al jaren bezig met extra zorg voor hindoestanen met suikerziekte, want die ziekte komt onder deze groep veelvuldig voor. Dat kun je wel links laten liggen, maar zonder preventie komen de kosten later als een boemerang terug." Dit aldus Middelkoop.
