[Tour] Aanvallen!

De afdaling was lekker droog
Dus er was niemand die daar viel
Een kopgroep was al lang vooruit
En uit de kopgroep won Barguil

Als je in een ploeg rijdt die Sunweb heet, dan heb je kans dat de zon voor je gaat schijnen. Vandaag was dat niet alleen voor Barguil het geval, maar voor heel Frankrijk. Na de gebeurtenissen van vorig jaar was het nu echt feest op Quarorze Juillet. Het was ook een echte feestetappe, vond ik. De ene aanval na de andere. Vanaf het begin zelfs. Nogmaals een pleidooi voor kortere etappes.

Toen ik om tien over twee de tv aanzette voor de Tour zag ik twee tennissers. Nu is een tennisbal ook rond, maar je kunt er niet op fietsen. Dus NOS: als een etappe pas om kwart voor drie begint, begin dan ook de uitzending om kwart voor drie. Maar dit terzijde.

Ik was benieuwd wat er deze korte maar zware rit zou gebeuren, Zou de wisseling van de wacht doorzetten? De jonkies tegen de oudjes.

Na vijf minuten uitzending van de rit van vandaag kwam voor de eerste keer het woord ‘Katharen’ uit de mond  van Herbert.

En toen viel de vlag en waren Barguil en Voeckler de eerste vluchters. In het peloton daarachter was het wel oorlog, maar niemand kwam weg, ook niet de beide Fransen.

Voor het echte klimmen nog even een tussensprintje. ‘Sprinter ’Chavanel’ won die van de net ontstane kopgroep van hem met Gilbert en  Di Marchi.  Matthews mocht die van het peloton winnen van Kittel. Daarna kwam de eerste echte klim.

De zon scheen, maar toch regende het in de Pyreneeën. Het regende namelijk aanvallen. Het zou een zware dag worden voor Fuglsang. Die zou waarschijnlijk vandaag wel zijn zwanenzang vinden. En dat was ook zo. Achter de drie koplopers kwam een groepje met Mollema en Lammertink. Leuk. Maar het bleef oorlog in het peloton. Di Marchi had er echter zin in en ging weg uit de kopgroep.

Di Marchi pakte de puntjes op de eerste top, maar interessanter was dat daarachter Contador weer eens een Contadortje aan het doen was. Slim is hij en blijft hij, maar had hij nog de benen? Barguil pakte zijn puntjes mee. Landa ging de gele trui onder druk zetten. Hij zat ook bij Contador en Barguil. Landa zat zichzelf op te roken, dus ik dacht wel dat Aru daar toch weinig last van zou krijgen.

Quintana dacht: wat El Pistolero kan, dat kan ik ook. Herbert vroeg zich af wat Contador die nacht had gegeten. Waarschijnlijk hetzelfde als Quintana. In de lucht wachtten de gieren op hun kansen want er vielen natuurlijk slachtoffers deze dag.

Landa ging Contador helpen. Was dat ook om Aru onder druk te zetten, of had hij zelf ook wel zin om de Tour te winnen? Het waren toch twee Spanjaarden en Froome hoorde bij het Brexit  land. Contador pakte de bergpunten, maar Barguil pakte ook nog wat puntjes. Dat zat dus wel goed.

Aanval in de afdaling  van Bardet met Froome en Uran. Aru kon er bij komen. Froome wilde dus weer proberen om de Tour in een afdaling en een tijdrit te winnen. Het lukte echter niet dit keer en de muur kwam eraan. Landa kwam trouwens aardig bij het geel in de buurt, maar wat zou er op de muur gebeuren?

Het leek of Froome aan het kraken was. Ik zou als ik Aru was maar eens aanzetten, dacht ik. Hij moest echt meer tijd pakken in verband met de tijdrit. Maar Froome kraakte niet en viel zelfs aan. Hij kwam echter niet weg bij de gele trui. Barguil  pakte ondertussen de punten nadat hij met Quintana bij Contador en Landa was gekomen. Ik had toch nog iets meer spektakel tussen de klassementsrenners verwacht in het steile deel van de klim. Ik dacht dat Aru of Bardet wel eens zou kunnen rijden niet ver voor de top en dan de afdaling zou kunnen gebruiken om van Froome af te komen. Maar dat gebeurde niet. Geen extra krachten verspillen was het devies, want er kwam ook nog een aankomst bergop in de Alpen. Aankomst op de Izoard.

Ik dacht dat Barguil nu ook wel zijn etappetje zou kunnen winnen, want hij zou toch van zijn groepje de snelste moeten zijn. In de afdaling werd er ook aangevallen. Veel schermutselingen, maar niemand kwam echt weg, ook Uran niet. Inderdaad bleek Barguil de snelste in de sprint. De groep met Quntana was ook nog sneller dan de groep gele trui, maar het geel kwam niet in gevaar. Wel liepen Dan Martin en Yates nog wat tijd in op de mannen voor hen in het klassement. Het blijft dus spannend.

Tweet van de dag: Marc Bosch: Keek even naar de start van de etappe. Komt een nietkenner binnen en vraagt 'Ligt Tête weer voorop?’

Opmerking  van de dag: Herbert: Landa kan altijd aan tafel nog zeggen dat zijn oortje het niet deed.

 De rit van morgen

De Pyreneeën zijn achter de rug voor dit jaar. Morgen is een overgangsetappe,  maar niet eentje voor de sprinters. Er zijn twee renners die deze etappe op hun wensenlijstje hadden staan. De een omdat hij er in 2015 won en de ander omdat hij door die ene renner werd geklopt in de sprint. De eerste was van Avermaet en de tweede was Sagan. Zij sprintten tijdens het klimmetje naar de finish om de dagzege. Toen won de Belg. Sagan zal nu geen revanche meer kunnen nemen. Van Avermaet kan hem wel voor de tweede keer winnen.

Rodez in een bekende plaats in de Aveyron. Het is zo’n typische Franse plaats met als bezienswaardigheden een oude binnenstad en een kathedraal. Daar in de buurt ligt ook Villefranche-de-Rouergue. Ook zo’n gezellig plaatsje met een oude binnenstad waar je lekker kunt eten en drinken. Er is echter een verschil met Rodez. Als je er op donderdag bent, dan moet je beslist de markt bezoeken en dan vooral op het plein van de Notre Dame. Daar vind je de lokale markt. Daar worden groenten uit eigen tuin aangeboden, of kippen van het eigen erf. Naar die lokale markt komen de mensen uit de gehele omtrek.

Je hoeft trouwens in Villefranche niet te denken dat je de enige Nederlander bent. Er komen niet alleen heel veel Nederlandse toeristen, maar er wonen ook veel Nederlanders. Ik denk dat het komt omdat het voor senioren erg goed toeven is in de Aveyron. Je kunt wel vanuit Villefranche het zogenaamde circuit des bastides d’Aveyron ontdekken. Dat is een tocht langs de drie bekende stadje met prachtige oude huizen: Saint Rémy, Villeneuve en Peyrusse. Een mooie tocht.

Verder is er heel veel voor wandelaars en fietsers te vinden in de Aveyron.  Vooral in het natuurpark Grands Causses. Dat park bestaat pas vanaf 1995. In het park kun je verschillende schapen bewonderen tijdens een fiets- of wandeltocht.

De renners kunnen die schapen beter niet te veel bewonderen, mochten ze door het park komen, want dan lopen ze de kans op de fiets in slaap te vallen en zo’n overgangsrit is toch al niet altijd zo interessant.