Column: Een vrouwenurinoir plast niet
En die wc's, die zijn echt de slagroom op de cake. Uiteraard weet ik niet hoe de herentoiletten eruit zien, maar de damestoiletten zijn waarlijk prachtig.
De centrale wc-ruimte kom je binnen door een stijlvolle zwarte deur open te duwen. Voor de duidelijkheid zijn op de deuren ook nog pictogrammen aangebracht, zodat je je niet kunt vergissen. Op mijn middelbare school werden de meisjestoiletten (een dame ben je dan nog niet) aangeduid met roze tegeltjes. De jongenstoiletten (een man ben je dan nog niet) werden, hoe traditioneel, aangeduid met blauwe tegeltjes. Maar de Universiteit Maastricht voert ongetwijfeld een geëmancipeerd gehandicaptenbeleid, dus voor de kleurenblinden onder ons is gekozen voor pictogrammen, die overigens prima bij de deur passen aangezien ze in zwart en zilverkleurig zijn afgedrukt. De wc-potten zijn trouwens ook prachtig, uitgevoerd in chique wit. En, heel belangrijk, ze passen precies bij de bilvorm! De heren onder ons vragen zich misschien af of die vorm echt van belang is, maar (als vrouw zijnde) kan ik jullie verzekeren: dat is van belang. Na flink de verschillende verdiepingen afgelopen te zijn (want het boek dat je nodig hebt, staat altijd op een andere verdieping) is het zeer aangenaam om uit te kunnen rusten op een comfortabel zittende bril. Uit eigen ervaring kan ik meedelen dat een vierkante bril niet zit, aangezien billen toch meestal ietwat rond van vorm zijn. Maar gelukkig zitten er op de toiletten in de bibliotheek ronde brillen.
Tot zover zijn de toiletten dus prachtig, helemaal top en niks op aan te merken. Maar nu komt het!
Voor de wat meer gehaaste en/of hygiënisch ingestelde studentes, heeft de UM besloten een heus vrouwenurinoir te plaatsen!
Het eerste wat opvalt aan dit, eveneens stijlvolle, urinoir is dat de bak achter een gesloten deur zit. Is het plassen bij de mannen een sociale bezigheid, bij de vrouwen in dit geval niet. De reden? De broek moet omlaag bij gebruik van het urinoir. Natuurlijk niet omdat vrouwen graag de broek omlaag doen, maar anatomisch gezien schijnen wij vrouwen er niet op gemaakt zijn om met de broek aan te plassen.
Toch enigszins teleurgesteld hierdoor, komen wij de volgende hindernis tegen. Het plassen dient achterstevoren te geschieden. Niks vooruitkijkend, volgens de aanwezige gebruiksaanwijzing (!) dienen wij omgekeerd te staan. Wat overigens vrij lastig is aangezien de gebruiksaanwijzing alleen vooruitkijkend te lezen is, maar dat terzijde. Op zich is dit achterstevoren staan niet zo heel erg, ware het niet dat de beenspieren op een geheel andere manier gebruikt dienen te worden. Bij het vooruit plassen kunnen mensen gewoon rechtop blijven staan, een stand waarop de beenspieren prima berekend zijn. Bij het achteruit plassen echter, dienen de knieën, volgens de inmiddels niet meer leesbare gebruiksaanwijzing, licht gebogen te zijn. Voor je dit als een onboeiend probleem aanmerkt wil ik je vragen de volgende houding aan te nemen: zet je voeten zo'n 20 centimeter van elkaar af en zak dan door de knieën, met deze lichaamsdelen in een hoek van zo'n 100 graden. Span hierbij ook je bilspieren aan en je voelt zelf dat het niet aangenaam staat. Zeker als je, onvoorzien, toch een behoorlijke plas moet, is dit eigenlijk alleen voor de getrainde studente weggelegd.
Mocht je getraind zijn, dan dient het volgende probleem zich aan: Het mikken! Een gewoon toilet is ongeveer 20 centimeter breed. Aangezien het plasorgaan in zittende houding zich bij benadering in de pot bevindt, is het vrijwel onmogelijk om naast de pot te pissen. Het vrouwenurinoir echter, is een stuk minder breed. Daarbij hang je ook nog eens zo'n 10 centimeter boven het wc-gat, dus neemt de kans op een misplas recht evenredig toe.
Vergeet trouwens ook niet dat je dus in die hangende toestand staat, een toestand die de kans op druppels op de vloer ook nog eens vergroot. Want zeg nou zelf: wie is er niet in Frankrijk naar zo'n wegtoilet geweest en kwam terug met natte gympies? Dat bedoel ik maar.
En dan zit er in de pot nog niet eens iets om op te mikken!!! In mannenurinoirs zit al jaren standaard een mooie richtvlieg meegebakken. Mannen schijnen het namelijk prettig te vinden om op iets te richten. En om nou te voorkomen dat het doel de doorspoelknop of het tegeltje met die mooie barst wordt, zit er een mooie vlieg in de pisbakken. Alsof wij vrouwen geen behoefte hebben aan een mikpunt! Het is anders moeilijk hoor, om die plasstraal recht te houden, zeker als je er wat kracht achter zet.
Samenvattend wil ik concluderen dat dit speciale, aparte vrouwenurinoir in het gebruik totaal niet handig is. Ik hou het er dan voorlopig ook maar op dat deze door een man ontworpen is.
Maar gelukkig zit er ook een voordeel aan dit urinoir: gezien de lage bezettingsgraad van deze wc-pot en de hoge bezettingsgraad van de andere toiletten zijn waarschijnlijk alle studentes het met mijn boven aangegeven nadelen eens. En dat is wel zo handig als ik nodig moet
