De mannen van het Songfestival
Na deze lekkere Spanjaard was het de beurt aan drie Oostenrijkers, die in hun thuisland al dé boyband worden genoemd. Niet verwonderlijk, aangezien ze er met z'n drieën behoorlijk hip uit te zagen. Naar mijn smaak zelfs iets te hip. Zeker voor het liedje 'Du bist'. Een Duitstalige ballad die neigt naar een schlager kan er bij mij altijd in, maar dan wel graag gezongen door iemand als Rex Gildo of Howard Carpendale. Zo zag het eruit als de alternatieve Shane in Boyzone: leuk, maar misplaatst. Voor de goede poging toch drie punten.
Bij het horen van de naam en het nummer van de Noorse deelnemer kreeg ik gelijk een flashback. Kennen we niet al een Noor met een soortgelijke naam en met een nummer waar het woord 'high' in voorkomt? Inderdaad, maar gelukkig ziet niet iedereen die de letters k, u en t (toevallig op schrijfvolgorde) in zijn naam heeft er hetzelfde uit. Een knappe Scandinaviër stond op het podium en probeerde met zijn diepe, mannelijke stem en vers gekapte haren ons over te halen vooral op hem te stemmen. Dat is gelukt, zes punten voor Knut.
De Franse deelnemer deed me denken aan een willekeurige Idols-deelnemer, maar is daarom niet minder leuk. Ook duidelijk net naar de kapper geweest zong hij met passie en overgave in de romantische taal Frans. Zijn optreden had hem sowieso al hoog op de lijst gebracht, maar het einde van het liedje was toch wel het meest geweldig. De Spanjaard heeft mijn hart inderdaad al gestolen, maar wellicht kan Jonatan het veroveren door nog een keer zo verschrikkelijk lief te lachen. Is er een vriezer in de zaal? Ik smelt namelijk, terwijl ik hier acht punten vergeef.
Over Zeljko uit Servië en/of Montenegro heb ik eigenlijk weinig te vertellen. De man zag er mooi uit met zijn bruine haren en ogen, maar echt iets losmaken kon hij bij niet. Vanwege de mooie sjerp en de schattige uitstraling desondanks 1 punt. De mannelijke helft van het Maltese duo Julie & Ludwig had ik ook graag wat punten gegeven, maar helaas, het gaat hier om de lekkerheidsfactor. En als ik uit de verte het gevoel heb naar Professor Sneep te kijken, valt die bijzonder laag uit. Nul punten dus.
En daar hadden we eindelijk Fabrizio en Paul, ook wel bekend als Re-Union. Ze zullen best mooi zingen, maar ik hoop niet dat heel Nederland over me heen valt als ik zeg dat ik ze weinig vind hebben. Vooral de tandpastalach van Paul kon me niet bepaald bekoren. En stel je toch voor dat je als vriendin gezellig met je vriendje aan de waterkant zit en er ineens 'without yoooooooooooooooooooooooooou' in je oor getetterd wordt. Je zou toch spontaan uit voorzorg gebarentaal leren. Het spijt me jongens, maar slechts twee punten voor jullie. Eerlijk delen hè?
Over Max kan ik kort zijn. Ik ben niet vies van een beetje Duits, maar dit is wel heel erg Germaans. Bovendien hield hij de hele tijd zijn ogen dicht. Misschien verblind door de lach van onze Paul, maar het blijft een groot minpunt, dat geen pluspunten kan bewerkstelligen.
Ik weet het, ik weet het, Ruslana is een vrouw en eigenlijk zou Oekraïne hier dus niet mogen voorkomen. Maar hoe je het ook wendt of keert, om die wilde dansers van haar kun je als vrouw met ogen in je hoofd gewoon niet heen. Spieren, lange haren, stoere pakken, zweepjes, lenigheid. Ja, ik zou het wel weten als ik Xena was! Tien punten voor de heren.
Hoewel het liedje van de Kroaat mij uitzonderlijk beviel, kon de man zelf mij niet veel doen. Nul punten dus. Helaas voor Ivan komt hij hiermee op dezelfde rang als de Bosnische deelnemer. Want Deen deed mij even zo weinig, minder zelfs. Veel te gladjes en veel te gay. Laat ik er maar geen woorden meer aan vuil maken: zero it is. Eveneens voor Tose uit Macedonië.
En toen was Griekenland aan de beurt! Savis Rouvas is in zijn eigen land één van de grootste sterren en dat is zeker niet onterecht. Man, wat is die vent lekker! Ik weet dat ik bij Spanje al ongeveer droop, maar deze kerel mag van mij per direct tot Eurovisie Songfestival sekssymbool worden uitgeroepen. Ik heb mijn twaalf punten al vergeven, maar dat zal me bij deze worst wezen. Grèce, quatorze points!
Ook de IJslandse deelnemer had bijzonder veel potentiaal. Het is dat ik al bezet ben, anders had ik met hem wel eens een geisertje willen bekijken, als je begrijpt wat ik bedoel. Aan deze stoere man met zijn blonde haren geef ik met liefde zeven punten.
De Ierse poging deed me echt denken aan een boybandje. De in het wit geklede Chris zong met zijn in het zwart geklede medemaatjes een aardig deuntje weg. Goed voor vier punten. Waarschijnlijk zit het in het water daar, want ook James uit het Verenigd Koninkrijk bracht een aardig riedeltje ten gehore. Met gitaar, met een aardig koppie, vijf punten dus.
En zo goed als het songfestival begon qua mannen, zo slecht eindigde het. 22ste deelnemer Turkije stuurde een of ander punkbandje naar Istanboel, maar lieve help, wat waren die kerels lelijk! Minder dan nul punten is niet mogelijk, maar wat kan mij het schelen. Griekenland kreeg er veertien, dus de heren van Athena bij deze –1!
Ja dames (en geïnteresseerde heren), het was een heerlijke avond. Die overigens niet ophield bij het laatste lied, want ook bijvoorbeeld de puntenvergever uit Letland zag er prima uit. Helaas geen deelnemer, dus volgende keer beter en tot volgend jaar in de Oekraïne. Dat wordt nog wat, als die mannen er daar allemaal zo uit zien!
