Buspsychologie

De bus naar mijn nederig woonestablishment doet er een half uur over. Het is een luxe snelweg bus. Weinig herrie, lekkere stoeltjes, genoeg beenruimte voor iemand van 1.71 lang en goddelijke vering. Een gekreukelde harmonica vorm in het midden zorgt voor extra wendbaarheid. Stoeltjes gedrapeerd in flitsende kleuren groen en blauw en gegroepeerd per 2 wijzen de rijrichting op.

Voordat de bus aan zijn half uurtje op de snelweg begint passeert hij een 12-tal bushalten. Als ik instap is de bus lekker leeg. En het valt op dat de meeste buspassagiers er alleen op uit gaan naar Amsterdam.
Al gauw is van alle bankjes 1 plaats bezet en op de andere plaats prijkt een parmantig tas van een veel te duur merk. Het ultieme busgenot is dan ook om je eigen bankje te hebben voor dat halve uur. Een domein wat je natuurlijk afbakent met je tas.

Helaas voor de eenlingen onder ons gaan er altijd meer mensen met de bus dan er bankjes zijn, wat resulteert in je domein moeten delen met een wildvreemde. Buiten het feit dat het ongemakkelijk is om je tas onder je benen te proppen, is het ook nog eens buitengewoon vervelend om tegen vreemde mensen aan te moeten zitten. Dan heb ik het nog niet eens over het geval van vreemde mensen met enorme tassen, kranten of boeken en harde muziek die je vanzelfsprekend niet mooi vind.

Vooral als jonge studente heb je er vaker last van. Het valt op dat als er vrouwen met de bus reizen, zij liever naast een andere vrouw zitten dan naast een man. Bovendien zitten mannen en vrouwen allebei liever naast een slank meisje dan naast iemand anders bij wie er minder ruimte over blijft. Vandaar dat je als buspassagier een arsenaal aan psychologische truckjes ontwikkelt om je eigen domeintje te behouden.

Vuistregel 1: De meeste mensen houden van achterin zitten, ga dus voorin zitten om meer kans op je eigen plekje te maken.
Vuistregel 2: Leg je tas op het stoeltje naast je. Ook hier vinden mensen het moeilijker om te vragen om naast je te mogen zitten.
Vuistregel 3: Ga aan de kant van het gangpad zitten. Dit gaat ten koste van het showen van je tas, maar de meeste mensen durven niet te vragen of ze naast je mogen zitten omdat ze bang zijn je te storen.
Vuistregel 4: Lees een boek aandachtig of luister muziek waarbij je aandachtig door het raam naar buiten kijkt. Ook hier geldt dat mensen minder snel naast je gaan zitten omdat ze het gewoonweg niet durven vragen.
Vuistregel 5: Zet je muziek te hard als mensen instappen. De lust vergaat de meeste mensen dan om naast JOU te gaan zitten.
Vuistregel 6: Snuit je neus hard of kuch heftig, ook hierbij vergaat veel mensen de lust om naast je plaats te nemen.

De bus stopt bij het laatste station voordat hij begint aan het half uur durende ritje. Ik heb mijn Eastpak tas parmantig op de stoel naast mij gedrapeerd, lees in een moeilijk ogend engels boek en luister harde muziek. Ik voel een tik op mijn schouder en kijk op. Een dikke vrouw heeft besloten dat ondanks alle barrières het plekje naast mij het meest geschikt is. 'Sorry...' glimlacht ze charmant. Tegen het raam aan gedrukt rijd ik richting Amsterdam.