Creep Van
Heeft je moeder je ooit verteld om niet in de auto te stappen bij vreemde mensen? Zeker onbekenden met een wit, smerig busje? De mensen in Creep Van hebben dit advies kennelijk nooit gehad. Spijtig, want de meesten van de filmpersonages moeten het bekopen met hun leven. Maar is de film het waard om in of voor te sterven?
Kneus Campbell heeft een naar leven. Hij woont met een huisgenoot die ook deels in het hondenhok woont en neukt, zijn baan als autowasser is klote en de dagelijkse rit met de bus is ook een hel. Om dit alles te verbeteren heeft Campbell zijn zinnen gezet op een wit busje bij hem in de buurt die te koop staat. Hiermee kan hij wel de vrouw van zijn dromen scoren, althans dat denkt hij. In werkelijkheid is het voertuig met zijn bestuurder op een moordtocht door het dorp. Wie weet is Campbell wel de volgende op de hitlist van de chauffeur.
Smerig vermaak
De eerste zin van een tekst moet je raken en blijven vasthouden. Mocht dit niet het geval zijn bij een synopsis achterop een dvd-hoesje, dan smijt je het doosje direct weer terug in het schap waar je het hebt gevonden. Achterop de verpakking van de dvd Creep Van staat: "Kom nooit tussen een Creep en zijn Van!!!" . De neiging om de film met een prachtige worp terug in het rek te smijten is sterk aanwezig, maar als recensent zijnde moet natuurlijk eerst de film worden bekeken.
Binnen twee minuten worden de eerste twee slachtoffers op een gruwelijke en over-the-top-wijze afgemaakt. De toon is direct gezet voor de rest van de kleine anderhalf uur: een verhaal met nauwelijks diepgang en puur gemaakt op het tonen van bloed, ingewanden en opengereten tienerlichamen. Het verhaal van Campbell loopt totaal niet in één lijn met dat van de witte moordmachine. Toch is dit in de context van Creep Van totaal niet erg, op geen enkel moment neemt de film zichzelf serieus. Door deze positieve tekortkoming krijg je door de toch al vele gebreken niet het gevoel dat je je tijd verdoet.
Regisseur Scott W. McKinlay heeft met een film dat lijkt op een uit de hand gelopen studieproject een hommage aan de gouden oude slashers geprobeerd te maken. De horror, tieten, het gehalte bloederigheid, de manier van het moorden, hilarische acteerprestaties, de willekeurigheid, het slechte verhaal en zelfs de droogheid van de humor zijn te vergelijken met klassieke moordfilms zoals de Friday the 13th-reeks. Ook die films kijk je met een knipoog en kun je moeilijk serieus nemen. Gelukkig weet Creep Van zichzelf al niet serieus te nemen, dat scheelt weer een barrière voor de kijker.
Extra's
De trailer van de film is vreemd genoeg niet apart te selecteren in het hoofdmenu maar deze wordt als een loop op de achtergrond van het menu gespeeld. Deze start direct bij het opstarten van de dvd, let dus gelijk op of wacht totdat de trailer opnieuw begint. Naast deze trailer is er geen andere extra te vinden.
Conclusie
Oké, dus de tekst op het dvd-hoesje is tenenkrommend slecht, het verhaal is matig tot slecht en de enige diepgang komt van een uitlaat die door de borstkas van een slachtoffer wordt geramd. Maakt dat Creep Van een slechte film? Zeker niet, maar verwacht er alleen niet al te veel van. Nodig een paar vrienden uit, stop de schijf in de dvd-speler, grijp een biertje of twee en hang lekker onderuit op de bank. Een no-brainer met veel bloed en droge humor. Zie het als een stonermovie waar je niet stoned voor hoeft te zijn, licht aangeschoten kan wel helpen.
