Spel: Skyline of the World
Hoe steekt het spel in elkaar? De precieze uitleg heeft alleen nut als het spel gekocht is, daarom komen hier de tactische kenmerken. Die geven het spel het beste weer, beter dan een uitleg van welke waarde de geldbiljetten nu precies hebben. Elke beurt bestaat uit drie fasen: inkomsten, bouwen en het kopen van etages, in deze volgorde.
Skyline of the World.
Voor je ligt de plattegrond van NYC. Helemaal kaal. Een speler koopt een bouwplek en daar kan hij dan een eerder gekochte etage op bouwen. Op die etage kan tegen betaling weer gebouwd worden door de volgende speler. Er kunnen nooit twee etages van dezelfde speler direct boven elkaar gebouwd worden. Waar je gaat bouwen en wanneer, moet je dus goed overwegen. Je geeft daarmee immers een andere speler extra geld dat hij de volgende ronde weer kan inzetten. Dit geeft al aan dat het spel niet echt heel geschikt is voor twee personen. Dan ontbreekt immers een echte keuze aan wie je de bouwleges nu gaat geven.
In een speelbeurt mag je dus eerst bouwen door het kopen van een bouwplek, maar dan moet je dus al wel een etage beschikbaar hebben. Die kun je pas aan het einde van je beurt kopen om in te zetten in een van de volgende beurten. Daardoor is het spel een stuk tactischer dan je op het eerste gezicht zou verwachten. Iedereen ziet immers van elkaar wat er in de volgende beurt gebouwd kan worden! Al snel ga je hierdoor ook wat meer op het gevoel spelen. Het onderhandelen is niet genoemd in het spel, maar dat sluipt er al snel in. Een beetje zoals bij Catan, zonder - overigens erg breekbare - allianties win je niet.
Spelsituatie.
Zomaar ergens bouwen, doe je dus niet. Je let immers op wat de andere spelers voor etages in bezit hebben en wat ze met de inkomsten zouden kunnen gaan doen. De inkomsten doordat er een etage op die van hen komt te staan, maar ook de inkomsten aan het begin van de beurt. Dan krijg je namelijk ook geld voor de langste slinger van hoogste etages in bezit. Het doorbreken van zo’n sliert levert de speler zelf misschien niet zoveel op, maar voorkomt wel flinke winst voor een ander. Ook zitten er speciale opdrachten in het spel. Door het creëren van een speciale vorm krijg je extra cash of aan het einde extra punten.
En die punten, de prestige punten, daar draait het om. Wie heeft de (meeste) penthouses in bezit? Dan ben je de man. Nou staan hier eigenlijk toch de regels nog helemaal uitgelegd. Dat geeft al aan dat de spelregels op zichzelf niet zo heel veel om het lijf hebben. Dat is vaak een goed teken. De regels kun je wel doorhebben, maar het spel zelf echt doorgronden duurt dan vaak iets langer. Wat is de beste tactiek? Elke actie heeft een gevolg. Qua uiterlijk is het spel ook in orde. Geen spetter, maar ook weer geen zooitje. Het spelbord zelf is simpel van opmaak. Door de kleurrijke etages die zo gebouwen vormen en het spel de hoogte in stuwen, wordt het visueel toch een mooi plaatje. Gaat dit spel vaker uit de kast gehaald worden? Ik denk het wel. Het is zo uitgelegd en geleerd, het ziet er aardig uit en is niet simpelweg gebaseerd op wat geluk met gooien, maar op tactiek. Ga je eerst voor de inkomsten, of probeer je juist je tegenstanders eerst de loef af te steken? En wat doen je tegenstanders?
Label: The Game Master Spelers 2 tot 4
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
