Forum Weblog Zoek Actieve Items Nieuws Columns Reviews Previews Specials Archief

Journalist Pamela Hemelrijk (62) overleden

Peter (Aaiphone)

In haar woonplaats Amsterdam is journalist en columnist Pamela Hemelrijk gisteren op 62-jarige leeftijd overleden. Hemelrijk stierf plotseling aan een hartstilstand. Ze wordt zaterdag gecremeerd. Dat maakte haar familie vandaag bekend.

Hemelrijk werkte in haar journalistieke carrière onder meer voor het Algemeen Nederland Persbureau (ANP). Daarna schreef ze voor de kranten AD en Metro. Voor het AD schreef ze artikelen en columns tot het voorjaar van 2002, voor Metro schreef ze tot 2006 columns. Hemelrijk was ook actief voor een aantal websites, waaronder De Gezonde Roker van Theo van Gogh en voor de stichting Vrienden van Pim Fortuyn.

In 2002 weigerde het AD enkele omstreden columns van haar te plaatsen. De hoofdredactie kon zich niet vinden in het taalgebruik en de kritische kijk in haar stukken, vooral over de mediaberichtgeving rond Fortuyn. Hemelrijk plaatste de geweigerde columns vervolgens op de website van Theo van Gogh. In februari 2003 werd Hemelrijk uit het Haagse perscentrum Nieuwspoort gezet, omdat er een taart in haar tas bleek te zitten waarmee ze mogelijk iemand wilde bekogelen. Na dit incident werd ze door het AD geschorst en diende een rechtszaak over haar ontslag, die het AD overigens verloor.

Help ons; deel dit item als je het leuk vond

Heb je een hete scoop over een celebrity gespot? Tip ons dan via de submit!

Zoek jij altijd de leukste nieuwtjes en kun je daar leuk over schrijven? Meld je aan als nieuwsposter!

51 reacties

dinsdag 29 september 2009, 18:49 uur #1

Bleekscheet

wijs me de weg

tja wat moet je zeggen, zeker geen RIP

routine

dinsdag 29 september 2009, 18:51 uur #2

Maximus.Proximus

Veni Vidi Foetsie

Dan zijn ze er in de hemel eentje rijker...

Ik kwam, Ik zag en kneep er tussenuit

dinsdag 29 september 2009, 18:51 uur #3

MrKawada

een hele slechte journalist

looooooooooooooooool lol

dinsdag 29 september 2009, 18:52 uur #5

heracles

Die is niet oud geworden. Zeker een zeer ongezonde levensstijl. Vraag me af wat wat haar hart leeftijd was. Ze had wat meer Becel op dr brood moeten smeren.

Over 100 jaar weet niemand het meer

dinsdag 29 september 2009, 18:52 uur #6

DriekOplopers

Erkend digibeet

Ik was het vaak met haar oneens, maar ik heb schrijftechnisch veel van haar geleerd. Zeker als het gaat om treffend-en-hardhandig formuleren. Om vilein kwetsen en daarmee de aandacht op je standpunt vestigen.

Dankjewel Pamela. Rust zacht.

dinsdag 29 september 2009, 18:54 uur #7

DriekOplopers

Erkend digibeet

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:51 schreef WAARHEID het volgende:
raar links mens dus, dat onder het mom van journalisme volksvertegenwoordigers wil bekogelen.

Als jij Pamela "links" noemt, wat ben jij dan in Godsnaam???

dinsdag 29 september 2009, 18:54 uur #8

Ferdo

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:51 schreef WAARHEID het volgende:
raar links mens dus, dat onder het mom van journalisme volksvertegenwoordigers wil bekogelen.

Erg links ja...

quote:
Hemelrijk was ook actief voor een aantal websites, waaronder De Gezonde Roker van Theo van Gogh en voor de stichting Vrienden van Pim Fortuyn.

"Bijna niemand durft de islam te bekritiseren en te bespotten zoals dat met het christendom werd en wordt gedaan, terwijl daar gezien het totalitaire en onderdrukkende karakter van de islam toch alle reden toe is." ~ H.Heeresma

dinsdag 29 september 2009, 18:55 uur #9

Bleekscheet

wijs me de weg

we kunnen haar missen als kiespijn

routine

dinsdag 29 september 2009, 18:56 uur #10

johnnylove

Lol Pamela links noemen.

Toevallig het flatgebouw gelezen???

Flatgebouw Nederland

Ik wil graag beginnen met u een parabel te vertellen. Daar had Jezus ook altijd zoveel succes mee, dus waarom ik niet. Deze parabel is genaamd: Flatgebouw Nederland

Toen ons flatgebouw "Nederland" indertijd werd opgeleverd boden Nolleke (een part-time handwerklerares) en Wout (een vormingswerker) zich aan om de taken op zich te nemen die gemeenschappelijk geregeld moesten worden, zoals trappenhuizen, liftkokers en dergelijke. "Best", zeiden wij, en we benoemden die twee met algemene stemmen tot bestuur van de Vereniging van Eigenaren.

Het bestuur besloot daarop de collectieve onderhoudskosten inkomensafhankelijk te maken. Voortaan moesten wij 5 procent van ons inkomen afdragen. "Vooruit maar", dachten wij. Onze inkomens ontliepen elkaar toch niet zoveel. Bovendien vonden wij het allemaal wel leuk dat de ordinaire patser op nummer 40 met zijn Bentley dan de grootste veer zou moeten laten..

De eerste klap kwam toen Nolleke en Wout meedeelden dat de liftkokers vernieuwd moesten worden. De klus werd uitbesteed aan een aannemer (die trouwens later bleek een zwager van Nolleke te zijn geweest), en viel door "tegenvallers" tien keer zo duur uit als voorzien. Bovendien bleven de nieuwe liften om de haverklap steken, zodat we voortaan de trap moesten nemen. Nolleke's zwager konden wij niet aansprakelijk stellen, want die had zijn bedrijf verkocht en was naar Paraguay geëmigreerd. Het bestuur heeft nog wel een peperdure advocaat in de arm genomen (die trouwens later bleek de ex-man van Nolleke te zijn), maar dat haalde niks uit.

Om de financiële strop op te vangen werden de servicekosten door Nolleke en Wout met 10 procent verhoogd. Wij protesteerden. Wout huurde vervolgens voor 10 mille bureau Twijnstra en Gudde in, om te onderzoeken wat de oorzaak van de problemen was geweest. Dat kwam na een half jaar tot de conclusie "dat er het een en ander fout was gegaan", en besloot met de aanbeveling "het voortaan beter te doen".

Nolleke had ondertussen niet stil gezeten. Omdat ons bewonerskrantje "niet professioneel genoeg was" had zij één der bewoners (die trouwens later bleek een jeugdvriend van Wout te zijn) tegen een riant salaris aangesteld als full-time hoofdredacteur. Sindsdien stonden er alleen nog interviews met Nolleke en Wout in het krantje. En mededelingen over de nieuwe huisregels waaraan wij ons moesten houden. Elke maand kwamen er een stuk of wat bij. Zo mochten wij onze eigen ramen niet meer lappen, omdat dat "te gevaarlijk" was. Nolleke had daarvoor een glazenwassersbedrijf in de arm genomen (dat overigens, zo bleek later, van haar zwakbegaafde zoon was). Als je je voordeur een ander verfje wilde geven moest je daarvoor eerst schriftelijk toestemming vragen bij een door Wout opgerichte schoonheidscommissie. Roken, drinken, barbecuen en praten op het balkon werd ons voortaan verboden. Om de naleving van deze regels te waarborgen benoemde Nolleke 10 bewoners tot betaald controleur. Zij patrouilleerden over de galerij om overtreders te beboeten. Gekleed in fraaie uniformen, die Nolleke speciaal door Frank Govers had laten ontwerpen.

De servicekosten waren door dit alles gestegen tot 30 procent van ons jaarinkomen. Sommige bewoners raakten in geldnood. Het bestuur riep daarop een "solidariteitsfonds" in het leven waarop bewoners in nood een beroep konden doen. De servicekosten moesten daarvoor wederom worden verhoogd, ditmaal tot 40 procent.

De patser met de Bentley was de eerste die het voor gezien hield. Hij vertrok. Zijn plaats werd ingenomen door een alleenstaande moeder die zo'n laag inkomen had dat het bestuur besloot haar geheel van servicekosten vrij te stellen. Het flatgebouw was intussen door Nolleke en Wout omgedoopt tot "Flatgebouw Solidariteit". Het initiatief trok wijd en zijd de aandacht. Nolleke en Wout werden alom geroemd om sociale bevlogenheid, en verschenen in diverse talkshows. Zij vertelden aan iedereen die het maar horen wilde dat arme mensen in onze luxeflat geen servicekosten hoefden te betalen. Het liep storm, zoals u begrijpt; telkens als er een appartement vrij kwam stonden de minima met honderden te queuen op de galerij. Er moesten drie betaalde administratieve krachten worden aangesteld om de aanvragen te verwerken, en twee bezoldigde commissies om te beslissen wie van de gegadigden in de grootste nood verkeerde, en dus het appartement het hardste nodig had.

De situatie is nu als volgt: wij betalen thans 60 procent van ons inkomen aan servicekosten. Nolleke en Wout hebben een vaste staf in dienst van 40 betaalde medewerkers. De tien appartementen op de bovenste verdieping zijn aangekocht en verbouwd tot kantoorruimte voor de Vereniging van Eigenaren. De kosten van die verbouwing zijn wederom volledig uit de hand gelopen, waarna wij wederom Twijnstra en Gudde in ons maag gesplitst kregen, ditmaal á raison van 20 miel. Er wordt gefluisterd dat het afscheidsfeest voor Wout (die zich onlangs wegens rugklachten uit het bestuur heeft teruggetrokken, waarna het bestuur - in casu Nolleke - Wout's zoon met algemene stemmen als opvolger heeft gekozen), dat dat feest dus ook 20 miel heeft gekost; afgezien dan van het optreden van Pavarotti natuurlijk. Maar zekerheid hebben we niet, want het feest was alleen toegankelijk voor stafleden, en De Regelgevingsvoorlichtingskrant (RGVK), zoals het bewonerskrantje tegenwoordig heet, heeft er niet over bericht. De redactie heeft zich uitgebreid als een olievlek, en heeft thans vier voormalige appartementen als kantoorruimte in gebruik. Om de krant te financieren heeft Nolleke voor alle bewoners een "verplichte bijdrage" in het leven geroepen, die elk jaar stijgt.

De liften doen het nog steeds niet, en het flatgebouw begint in verval te raken. Als we protesteren zeggen Nolleke en Wout jr. steevast: " Hoor eens, we moeten nou eenmaal bezuinigen. Er is domweg geen geld voor nieuwe liften, zo simpel is het. Maar wat klaag je toch? Als je vindt dat we het niet goed doen, dan kies je toch gewoon een ander bestuur?"

Maar het vervelende is: wij kunnen Nolleke en Wout jr. nooit meer afzetten. Want een meerderheid van de bewoners krijgt thans óf geld uit het solidariteitsfonds, óf heeft een baan bij de Vereniging van Eigenaren.(Of allebei.) En dat wil die meerderheid uiteraard graag zo houden. Nolleke en Wout jr. zullen dus altijd de verkiezingen winnen. Ze hebben hun electoraat gekocht met het geld dat ze ons, in naam van het algemeen belang, afhandig hebben gemaakt. Wij zitten als een rat in de val. Als het zo doorgaat gaan de servicekosten naar 90 procent, en gaan we met z'n allen failliet, tot de laatste man. En wij kunnen er niets tegen doen.

"Vertrekken", zult u zeggen, en dat lijkt inderdaad het enige wat er nog opzit. Maar daar kunnen wij om de een of andere sentimentele reden maar niet toe komen; we stellen het steeds uit. Soms ben ik wel eens bang dat we dat we daar ooit nog heel veel spijt van zullen krijgen.

Enfin, u begrijpt waar ik heen wil. Het hierboven geschetste sluipende proces, maar dan in het groot, voltrekt zich in dit land al decennia lang, zonder op enig noemenswaardig verzet te stuiten. Neem nou de belastingdruk: Omstreeks 1910 had onze regering aan 10 procent van het BNP genoeg om dit land draaiende te houden. In de tijd van Den Uyl was dat een procent of 40, en thans neemt de staat jaarlijks 60 procent in beslag van alles wat er in Nederland wordt verdiend. Met andere woorden: u werkt thans zeven maanden per jaar als dwangarbeider voor de staat, en u houdt slechts 5 maanden over om in uw eigen onderhoud te voorzien. Zelfs een lijfeigene in tsaristisch Rusland had meer vrijheid om over zijn eigen inkomen te beschikken dan u en ik in deze democratie. Mijn zwager, een succesvol ondernemer, moest in de jaren zeventig 80 procent van al zijn verdiensten afdragen aan de fiscus. En Astrid Lindgren moest in het democratische Zweden zelfs meer dan honderd procent dokken, omdat ze naast haar inkomsten als schrijfster ook over eigen vermogen beschikte. Niemand wil dat geloven, maar het is een feit. Zoek het maar op in haar biografie. Hoe meer Pippi Langkousen er werden verkocht, hoe verder Astrid Lindgren er financieel op achteruit ging. Voor haar onschatbare bijdrage aan de wereldliteratuur werd zij door de staat gestraft met boetes, opdat de talentlozen voor hun falen konden worden beloond met subsidies. Dat is nou wat sociaaldemocraten rechtvaardigheid believen te noemen. En dan zijn ze nog verbaasd ook als vervolgens de produktiviteit stagneert en de welvaart afneemt. Nogal wiedes, als je stelselmatig succes afstraft en falen beloont. Het mag een wonder heten dat Astrid Lindgren niet met schrijven is gestopt, als je nagaat dat ze moest toebetalen om te mogen werken. Het doet me altijd denken aan die mop van Moos, die solliciteert naar een baan als portier in een striptease-tent. "Wat dacht je van 500 pop per maand?" zegt de baas van de striptease-tent. "O jee", zegt Moos bekommerd "Ik weet niet of ik dat wel kan betalen."

Let's face it: zwakte, passiviteit en hulpeloosheid zijn in onze verzorgingsstaat een middel van bestaan geworden. Het is geen vetpot, maar je kunt ervan rondkomen. Het aandikken van de eigen hulpbehoevendheid is derhalve de nationale sport geworden. De helft van de Nederlandse beroepsbevolking is thans voor zijn inkomen afhankelijk van de staat: twee miljoen mensen verdienen hun brood als beleidsambtenaar of via gesubsidieerde stichtingen en fondsen, en vier miljoen mensen liggen te vegeteren aan het infuus van de Bijstand, de WW, de AOW, de Ziektewet, de VUT of de WAO. Die twee miljoen "werkenden" zijn net zo'n molensteen om de nek van de economie als die vier miljoen steuntrekkers. Want ze houden zich niet bezig met de productie van goederen en diensten, maar uitsluitend met het in beslag nemen van geld bij hen die het bezitten en het verdelen daarvan onder hen die het nodig hebben. Tegen de tijd dat die poet de zwakkeren bereikt is het leeuwendeel al opgegaan aan administratiekosten, overheidsgebouwen en ambtenarensalarissen.

In dit absurde systeem zwaaien de zwakkeren de scepter over de sterkeren, hoe paradoxaal het ook klinkt. Wie niet in staat is zelf in zijn onderhoud te voorzien kan via de verzorgingsstaat gewoon beslag laten leggen op andermans inkomen. Maar als de zwakkeren, daarbij geholpen door de bureaucratie, erin slagen om met geweld hun wil op te leggen aan de sterkeren, kun je ze dan met goed fatsoen nog wel zwakkeren noemen? Dat vraag ik u af. Wie is de sterkste: de werkende die gedwongen wordt zijn inkomsten af te staan, of de niet-werkende die zijn inkomen zonder tegenprestatie kan opeisen bij anderen? Gewapend met niets dan hun zwakheid hebben de zwakkeren een recht veroverd dat voor niemand anders is weggelegd: het recht op gratis kost en inwoning. Een sterk staaltje, dat zult u toch moeten toegeven. Zeker voor een zwakkere.

Het is onbegonnen werk om zo'n parasitaire overheidsbureaucratie weer weg te krijgen als ie eenmaal is ontstaan. De ambtenarij is namelijk veel en veel machtiger dan alle ministers bij elkaar, en peinst er uiteraard niet over om zichzelf op te heffen. Pim Fortuyn heeft een schuchtere poging in die richting ondernomen, and look what happened to him!

Kortom: dit proces van geïnstitutionaliseerd kannibalisme zal doorgaan. Net zolang tot het laatste restje productieven onder die loden last bezwijkt, en we allemaal failliet zijn, net als in dat flatgebouw. En ziedaar: dan is het alom bejubelde gelijkheidsideaal eindelijk toch nog verwezenlijkt. Halleluja! Het heeft offers gekost, en we hebben de vrijheid van het individu ervoor moeten afschaffen, maar het is gelukt: er zijn geen inkomensverschillen meer. Iedereen krijgt hetzelfde armzalige rantsoen van de staat. Iedereen is gedegradeerd tot bedelaar. Behalve de partijbonzen natuurlijk. Dat is nou die beroemde "verlossing uit de slavernij", die ze ons altijd hebben beloofd.

"De overheid is een kankergezwel", las ik laatst op internet. Hear hear. De vergelijking is daarom zo adequaat, omdat een kankercellen zich niet alleen per definitie steeds verder uitzaaien, maar zich ook, om die groei mogelijk te maken, voeden met de energie van gezonde cellen. Het zijn kannibalen. Hoever het kannibalisme van onze bureaucratie is voortgeschreden, realiseerde ik me toen ik laatst vanuit de trein een afzichtelijk wangedrocht van een gebouw zag staan, zo lelijk en nors en vijandig en kolossaal dat ik me afvroeg wat het was. Het bleek het deelraadkantoor Geuzenveld te zijn. Twaalf verdiepingen hoog was het, en het oude stadhuis van waaruit twintig jaar geleden nog geheel Amsterdam werd bestuurd kon er drie keer in. Dat gedrocht (en we hebben er inmiddels 15 van) is van ons geld gebouwd om onder meer de activiteiten mogelijk te maken van het deelraadslid El Yakoubi, wiens enige wapenfeit, voor zover valt na te gaan, hieruit bestaat dat hij zijn vrouw zonder een cent en zonder paspoort in Marokko heeft gedumpt, haar toen als vermist heeft opgegeven en zich vervolgens van haar heeft laten scheiden. Hij is hiervoor nog steeds niet strafrechtelijk vervolgd, en dat zal ook niet gebeuren, dat geef ik u op een briefje. Wat heet: hij is niet eens uit de fractie gezet! Hij mag rustig doorgaan ons te beboeten als we een bloembak op de stoep zetten.

Dat vergeet ik namelijk nog helemaal u erbij te vertellen: onze overheid heeft zichzelf immuun gemaakt voor strafvervolging. Het Pikmeer II arrest, waaraan geen macht ter wereld meer iets kan veranderen omdat het nu in onze jurisprudentie verankerd ligt, bepaalt dat ambtenaren niet vervolgd kunnen worden voor misdrijven die zij beroepshalve hebben begaan. Kortom: als een ambtenaar zijn vrouw mishandelt is hij strafbaar (al moet ik dat in het geval Yakoubi nog zien), maar als hij laat ons zeggen illegaal vergunningen afgeeft aan een vuurwerkfabriek die vervolgens ontploft, of pakweg in opdracht van zijn chef een oppositieleider uit de weg laat ruimen, dan gaat hij vrijuit. Want hij heeft dat delict dan niet begaan als individu, maar als nietig radertje in een grote overheidsmachine, en een machine kun je niet straffen. Dat is ongeveer de strekking van het Pikmeer-arrest. Ik heb daar indertijd het volgende over geschreven: "Hoe valt dat arrest eigenlijk te rijmen met artikel 1 van de grondwet? Hoeft de overheid dat artikel (allen die zich in Nederland bevinden worden door de wet gelijk behandeld) dan niet op zichzelf toe te passen? Gut, nou ik erover nadenk: nergens in de grondwet staat met zoveel woorden dat de staat zijn eigen wetten niet mag overtreden. Zou de wetgever er indertijd vanuit zijn gegaan dat dat vanzelf sprak? Dan is de wetgever misschien wel een tikkeltje te naïef geweest".

Stommeling die ik ben: ik ben de grote naïeveling! De overheid overtreedt namelijk al sinds jaar en dag haar eigen wetten, maar ik had daar nog nooit bij stilgestaan. De overheid heeft gokspelen onwettig verklaard, maar exploiteert zelf casino's en loterijen. Zij trekt fortuinen belastinggeld uit om gokverslaving te bestrijden, maar maakt daarnaast (eveneens van belastinggeld) tv-spotjes waarin huisvrouwen worden aangemoedigd om wat vaker te gaan gokken. De overheid voert een draconische war on drugs, maar zet via het onderwijs ouders onder druk om hun hyperactieve kinderen te drogeren met het opiaat Ritalin. De overheid straft diefstal, maar onteigent zelf bezittingen. De overheid verbiedt discriminatie, maar draagt ons tegelijkertijd op bij sollicitaties voorrang te geven aan vrouwen, allochtonen en babyzeehondjes. De overheid verbiedt het bedrijfsleven om prijsafspraken te maken, maar koppelt zelf de aardsgasprijs aan de olieprijs; als dat geen prijsafspraak is met de OPEC-landen dan weet ik het niet meer. De overheid pompt ons via het Nibud in dat het heel dom is alles op afbetaling te kopen onder het motto buy now, pay later, maar heeft zelf een staatsschuld opgebouwd waar we nooit meer vanaf komen.

Waarom we al die bullshit slikken, ik zou het u niet kunnen vertellen. Waarschijnlijk omdat we ons door de overheid hebben laten wijsmaken dat al die inbreuken op onze persoonlijke vrijheid worden gepleegd in het algemeen belang. Maar dat is natuurlijk niet zo. Dat in dit land de boekenprijs dwingend wordt voorgeschreven is niet in het algemeen belang; het dient slechts het belang van uitgevers en auteurs. De lezers daarentegen worden er zwaar door benadeeld. Het subsidiëren van kunst is slechts in het belang van kunstenaars; niet in het belang van die duizenden sloebers die geen ene boodschap hebben aan grensverleggend theater en conceptuele schroothopen, laat staan aan projecten als "kutjekleien" en "begeleid vogelhuisjes beschilderen", maar daar toch gedwongen aan mee moeten betalen. Ik heb eens, in een open brief aan Marcel van Dam, gevraagd hoe hij het vinden zou als ik bij hem ongevraagd mijn columns inde brievenbus zou mikken, om hem vervolgens een deurwaarder met een gepeperde rekening op zijn dak te sturen. En waarom hij het dan wel gewoon vindt dat ik moet dokken voor zijn jaarsalaris, hoewel ik nooit om zijn kutprogramma's heb gevraagd, en er zelfs een bloedhekel aan heb.

Laatst viel me in dat als het goed gaat met de economie, dat de regering er dan altijd als de kippen bij is om zichzelf op de borst te trommelen en te jubelen dat zulks te danken is aan haar economisch beleid. Gaat het daarentegen slecht met de economie, dan legt de regering ons uit dat zulks te wijten is aan externe factoren, waarop de overheid geen invloed kan uitoefenen, zoals de olieprijs, de koers van de dollar, het smelten van de ijskap of het slechte weer. Maar als de overheid, naar eigen zeggen, niet bij machte is om economische recessie te voorkomen, waarom hebben we dan in vredesnaam toch een ministerie van economische zaken? Waarom laten ze mij niet gewoon, steeds als de economie keldert, uitleggen dat daar nou eenmaal geen kruid tegen gewassen is? Dan zijn ze een stuk goedkoper uit, want ik ben bereid dat voor een zeer zacht prijsje te doen.

Het ergste van alles is dat al die zinloze maatregelen nieuwe maatregelen genereren, die in hoge mate inbreuk maken op onze persoonlijke vrijheid. Omdat de staatsgezondheidszorg een onbetaalbaar fiasco is geworden, wil de staat ons nu dwingen om gezond te gaan leven. Wij mogen niet meer zelf uitmaken wat we eten, drinken, roken, snuiven, slikken of spuiten, en we zullen verplicht moeten afvallen en joggen. De muur mag dan gevallen zijn, we leven nog steeds in een stalineske maatschappij. Overal wordt het individu opgeofferd aan het systeem. Of het nou de landbouw is (waar alle koeien doodgemaakt moesten worden omdat Brussel dacht dat dat goekoper was dan vaccineren), of de gezondheidszorg (waar ze de bejaarden laten versterven om het beddentekort op te lossen), of het onderwijs (waar ze steeds meer lastige kinderen de deur wijzen): het systeem moet in stand blijven, desnoods ten koste van de burgers voor wier welzijn dat systeem is uitgevonden. Op de tv hoorde ik laatst de rechter uitspraak doen in een zaak die een benadeelde patiënt tegen een ziekenhuis had aangespannen. De rechter wees de eis af, omdat volgens hem het belang van het ziekenhuis hier moest prevaleren boven het belang van de patiënt. I rest my case.

De meeste mensen die ik ken zijn ontzettend bang voor de macht van het geld. Maar ze zijn gek genoeg helemaal niet bang voor de macht van een handvol politieke carrièrejagers, die niet alleen net zoveel geld kunnen binnenharken als ze maar willen, maar die bovendien het monopolie op geweld hebben, en zelf mogen bepalen wat legaal is en wat niet. Als dat geen basis is voor machtsmisbruik, dan weet ik het niet meer. Een wijs man, wiens naam me nu niet te binnen wil schieten, heeft eens gezegd: "Mijn steenrijke buurman, die misschien ook wel mijn werkgever is, kan niet half zoveel macht over mij uitoefenen als de eerste de beste ambtenaar derde klasse, die de macht van de staat achter zich heeft, en van wiens nukken grillen het afhangt hoe ik moet leven en werken".

Enfin, als u mijn stem wilt hebben voor uw nieuwe partij, dan weet u wat u te doen staat: schroef de macht van de staat terug, want machtsmisbruik door de staat is het grootste gevaar dat ons bedreigt. Mensen die dat gevaar signaleren worden uiteraard door de staat niet getolereerd, dat spreekt. Zij worden dan ook meestal afgeschilderd als een gevaar voor de samenleving. Pim Fortuyn heeft geprobeerd het te signaleren, and look what happened to him.

Herinnert u zich nog senator Barry Goldwater? Hij verloor in de jaren zestig de presidentsverkiezingen. Het enige wat ik in die tijd wist, dat was dat je tegen Barry Goldwater moest zijn. Het sprak zo vanzelf dat het nauwelijks gezegd hoefde te worden. Iedereen dacht er zo over. Ik hield hem voor een soort crypto-fascist met gevaarlijke racistische trekken. Dat was namelijk het beeld dat in de media, ook de Nederlandse, consequent van hem werd geschetst.

En nu pas begrijp ik waarom. Hij wilde namelijk de macht van de staat terugdringen, en dan maakt het establishment korte metten met je. Hij heeft dan ook, voor zover ik weet, ik 1964 tegen Lyndon Johnson de grootste verkiezingsnederlaag uit de geschiedenis geleden, tot grote opluchting van alle weldenkende intellectuelen op aarde, voor zover ik kan nagaan. Dit is wat hij zei:

"I have little interest in streamlining government or in making it more efficient, for I mean to reduce its size. I do not undertake to promote welfare, for I propose to extend freedom. My aim is not to pass laws, but to repeal them. It is not to inaugurate new programs, but to cancel old ones that do violence to the constitution, or that have failed in their purpose, or that impose on the people an unwarranted financial burden. I will not attempt to discover whether legislation is "needed", before I have first determined whether it is constitutionally permissible. And if I should later be attacked for neglecting my constituents "interests", I shall reply that that I was informed that their main interest is liberty, and in that cause I am doing the very best I can."

Geen wonder, dacht ik bij mijn eigen toen ik dat las, dat die Goldwater als cryptofascist de geschiedenis is ingegaan. Hij vocht voor de vrijheid van het individu, en dan krijg je het hele staatsapparaat tegen je, inclusief de parlementaire pers. Dan ben je voor je het weet tot staatsvijand nummer 1 gebombardeerd. Die Goldwater mag blij zijn dat hij niet is geliquideerd, net als Pim Fortuyn; that's all I can say.

dinsdag 29 september 2009, 18:56 uur #11

Penispomp

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:51 schreef WAARHEID het volgende:
raar links mens dus, dat onder het mom van journalisme volksvertegenwoordigers wil bekogelen.

quote:
Hemelrijk was ook actief voor een aantal websites, waaronder De Gezonde Roker van Theo van Gogh en voor de stichting Vrienden van Pim Fortuyn.

Wat ben jij toch een idioot

dinsdag 29 september 2009, 18:59 uur #12

Massahysterie

Mooie Column van Hemelrijk.

quote:
Dat is toch wel héél toevallig: van alle staatshoofden en regeringsleiders ter wereld die thans aan de macht zijn, hebben er 48 bij elkaar op school gezeten!

Menigeen zal zich er wel eens over verbaasd hebben dat sommige mensen helemaal vanuit het niets een bliksemcarrière maken in de politiek. Balkenende is een fraai voorbeeld. Karzai ook. En anders wel Barak Obama.

Nu wil het geval dat Balkenende in 1985 een opleiding heeft gevolgd bij een Amerikaans instituut genaamd International Visitors Leadership Program. Hij was daar een jaargenoot van Sarkozy.

http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=6315

dinsdag 29 september 2009, 19:01 uur #13

beantherio

4900 op de schaal van Richter

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:54 schreef DriekOplopers het volgende:

[..]

Als jij Pamela "links" noemt, wat ben jij dan in Godsnaam???

Ooit was ze volgens mij wel links-georiënteerd, maar op een gegeven moment is ze geswitcht. Het hoe en wat daarvan is me niet helemaal duidelijk.

D'r hele vroege columns vond ik trouwens wel leuk, maar vanaf de "periode Fortuyn" was ze eigenlijk alleen nog maar bezig met het uitvechten van intellectuele oorlogjes en het aan de schandpaal spijkeren van mensen waar ze het niet mee eens was. Op een gegeven moment werd dat een beetje vervelend.

dinsdag 29 september 2009, 19:01 uur #14

S1nn3rz

Provocato ergo sum

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:49 schreef Bleekscheet het volgende:
tja wat moet je zeggen, zeker geen RIP

En waarom niet?

From feudal serf to spender.

dinsdag 29 september 2009, 19:04 uur #15

beantherio

4900 op de schaal van Richter

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:49 schreef Bleekscheet het volgende:
tja wat moet je zeggen, zeker geen RIP

Ook mensen die ongelijk hebben verdienen een RIP.

dinsdag 29 september 2009, 19:06 uur #16

JanPiraat

Aarrrr !!

foto

dinsdag 29 september 2009, 19:15 uur #17

Bushmaster

Microschoft

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:55 schreef Bleekscheet het volgende:
we kunnen haar missen als kiespijn

Jouw gezindheid is iig. duidelijk.

Eigen brokjes eerst.

dinsdag 29 september 2009, 19:16 uur #18

ArchEnemy

Dag lieve Pam...

dinsdag 29 september 2009, 19:20 uur #19

MikeyMo

jou are een essol!

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:51 schreef WAARHEID het volgende:
raar links mens dus, dat onder het mom van journalisme volksvertegenwoordigers wil bekogelen.

volgens mij was zij niet zo links hoor.

Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_

dinsdag 29 september 2009, 19:22 uur #20

klappernoot2000

ik heb hele mooie kokosnoten..

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:54 schreef DriekOplopers het volgende:

[..]

Als jij Pamela "links" noemt, wat ben jij dan in Godsnaam???

foto

Dit verklaard veel..

Weet niet veel, maar geef toch kommentaar... hier hoef ik niet te zwijgen.

dinsdag 29 september 2009, 19:27 uur #21

BigBooner

Jezus zitten de fokkers hier nog steeds over links / rechts te lullen?
Dit soort ancient tegenstellingen hebben reeds jaren geleden de houdbaarheidsdatum verloren.

dinsdag 29 september 2009, 19:30 uur #22

Minime01

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 19:22 schreef klappernoot2000 het volgende:

[..]

[afbeelding]

Dit verklaard veel..

verklaard...

dinsdag 29 september 2009, 19:31 uur #23

Ventieldop

Triest.

dinsdag 29 september 2009, 19:36 uur #24

BlueMage

FOK! Insect

Ik was 't absoluut met haar oneens en deelde haar standpunten niet maar natuurlijk wel RIP.

Hallon!

dinsdag 29 september 2009, 19:39 uur #25

beantherio

4900 op de schaal van Richter

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 19:27 schreef BigBooner het volgende:
Jezus zitten de fokkers hier nog steeds over links / rechts te lullen?
Dit soort ancient tegenstellingen hebben reeds jaren geleden de houdbaarheidsdatum verloren.

Hmm.. Iedere keer als ik deze stelling ergens lees dan gooit de indiener er vervolgens een heel duidelijk rechtse of linkse opinie tegenaan die de oorspronkelijke bewering weer compleet ontkracht.

Ik denk dat er veel mensen zijn die in de basis een bepaalde politieke lijn hebben, maar daarbij op losse onderwerpen een voor die lijn tegengestelde mening hebben. Maar ik zou niet durven zeggen dat je dan compleet los bent van het links/rechts-denken.

dinsdag 29 september 2009, 19:47 uur #26

ExTec

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:55 schreef Bleekscheet het volgende:
we kunnen haar missen als kiespijn

Wij jou ook, Mo

<signature here>.

dinsdag 29 september 2009, 19:47 uur #27

Terecht

Apodictisch.

Dat was toch die gekke complotdenkster?

dinsdag 29 september 2009, 19:52 uur #28

Toffe_Ellende

Die columns waren redelijk lachwekkend altijd. Vooral omdat ze ze zag vliegen. En ze was erg, erg rechts.

Last FM->
Toffe_Ellende FOK!reviews

dinsdag 29 september 2009, 19:55 uur #29

jovencita

62, te jong!

dinsdag 29 september 2009, 20:05 uur #30

#ANONIEM

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:56 schreef johnnylove het volgende:blaaaaaaaat

En jij denkt dat iemand dat gaat lezen?

dinsdag 29 september 2009, 20:11 uur #31

NoCigar

Iemand met een bizar paranoïde wereldbeeld.

anonieme razernist

dinsdag 29 september 2009, 20:21 uur #32

beantherio

4900 op de schaal van Richter

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 19:47 schreef Terecht het volgende:
Dat was toch die gekke complotdenkster?

Inderdaad.

dinsdag 29 september 2009, 20:29 uur #33

_Arual_

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 19:47 schreef Terecht het volgende:
Dat was toch die gekke complotdenkster?

Vooral de laatste jaren, ja

dinsdag 29 september 2009, 20:53 uur #34

ikhounietvanspam

Zo gek was ze niet, persoonlijk vind ik dit een van haar beste columns.
Open brief aan Nederland. Ze was wel leuk recalcitrant. RIP
http://www.heetmail.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=410&Itemid=9

dinsdag 29 september 2009, 20:56 uur #35

RexomniuM

Vincemus

Mooi. Opgeruimd staat netjes. Naar mens met nare opvattingen.

Ik vind het prettig om me te omringen met gehandicapten en andere mensen in verval; het maakt je eigen situatie zo aanvaardbaar.

dinsdag 29 september 2009, 21:36 uur #36

MSNMGH

never surrender

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 20:56 schreef RexomniuM het volgende:
Mooi. Opgeruimd staat netjes. Naar mens met nare opvattingen.

dan mag jij de volgende zijn, ik vind jou er heel nare opvattingen op na houden

Pam, heldin, veel te vroeg gegaan

dinsdag 29 september 2009, 21:40 uur #37

heyyeh

Wie?

dinsdag 29 september 2009, 21:42 uur #38

Durendal33

Ze was idd een beetje labiel aan het worden op het laatst maar dat was ook een rare tijd met al die politieke moorden achter elkaar.
Jammer 62 is veels te jong.

dinsdag 29 september 2009, 22:57 uur #39

ZureMelk

Bow to your master

RIP Pamela.

En disrespect voor alle rotzakjes hier die blij doen over de dood van deze goede vrouw.

Overigens alweer dus iemand die niet links genoeg was en dus problemen kreeg in dat politiek correcte boevennest Nieuwspoort .

Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.

dinsdag 29 september 2009, 23:32 uur #41

typtypo

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 23:09 schreef Ghaazi het volgende:
Moslimhaters gaan vroeg dood. Zie Fortuyn.

Moslim strijders ook, zie de zelfontploffers.

"Britain and France had to choose between war and dishonor. They chose dishonor. They will have war.” Churchill
www.jihadwatch.org

dinsdag 29 september 2009, 23:32 uur #42

ZureMelk

Bow to your master

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 23:09 schreef Ghaazi het volgende:
Moslimhaters gaan vroeg dood. Zie Fortuyn.

Er is een mens dood en jij grijpt het aan om de overledene en terloops ook nog even Pim te bashen.

Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.

dinsdag 29 september 2009, 23:34 uur #43

typtypo

R.I.P. Pamela Hemelrijk.
Er komt een tijd dat jouw inzet zich gaat lonen.

"Britain and France had to choose between war and dishonor. They chose dishonor. They will have war.” Churchill
www.jihadwatch.org

dinsdag 29 september 2009, 23:36 uur #44

typtypo

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 23:32 schreef ZureMelk het volgende:

[..]

Er is een mens dood en jij grijpt het aan om de overledene en terloops ook nog even Pim te bashen.

Ies koeltoer.

"Britain and France had to choose between war and dishonor. They chose dishonor. They will have war.” Churchill
www.jihadwatch.org

dinsdag 29 september 2009, 23:37 uur #45

De_Melkboer

Higrigrops

Het AD was nog een plezier om te lezen met de columns van Pamela, die waren vaak wel prikkelend. Daarna kwam er grote schoonmaak bij de redactie en kwamen er "columnisten" zoals Mariska Hulscher.
Ik heb prompt mijn abonnement opgezegd met een boze brief aan de redactie dat een moedige krant niet bang is om columnisten in huis te hebben die ook zaken verkondigt die de redactie zelf niet bevallen. Kwam een nogal flauw antwoord terug over met de tijd meegaan en zo.

Al was ik het vaak niet me je eens, je kon wel aan de boom schudden, van mij dan hierbij wel RIP.

Als je goed roert krijg je nooit geen klontjes

woensdag 30 september 2009, 09:36 uur #46

frutser

Ik word nog boos als ik aan haar stukjes denk.
Ze schreef prima.

woensdag 30 september 2009, 22:27 uur #47

Mr-Mackey

Libertariër

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 18:49 schreef Bleekscheet het volgende:
tja wat moet je zeggen, zeker geen RIP

Wat is dat nou weer voor een walgelijke reactie

Pamela Hemelrijk was een fantastische columniste met een geweldige beheersing van de Nederlandse taal. Feilloos wist ze altijd de vinger te leggen op de zere plek. Pamela was een hele grote!

Een leuke column van haar hand, waar overigens links voor de verandering niet wordt afgeslacht, vind je hier.

De progressief en de allochtoon vormen een symbiose.
_{Dat die parasiteert op de samenleving in zijn geheel, moet natuurlijk verzwegen worden.}

vrijdag 9 oktober 2009, 06:16 uur #48

slashdotter3

Arrow to the knee!

Een geweldige journalist, rust in vrede.

Hier een van haar beste stukjes, achtergrond informatie over waarom Nederland en Europa als hondjes achter de moslims aanlopen:

Oil for Immigration

door Pamela Hemelrijk
Op gevaar af dat u uw buik inmiddels boordevol heeft van gezeik over de multiculturele samenleving, wil ik u toch iets vertellen wat u nog niet weet. Namelijk dat de massale moslim-immigratie naar West-Europa niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Zij is een rechtstreeks gevolg van een Europese richtlijn, die in 1975 geruisloos is bekokstoofd. Aanleiding was de oliecrisis van 1973. Uit angst dat de oliekraan voorgoed dicht zou gaan, is toen op Europees niveau besloten om een "Euro-Arabische Dialoog" op gang te brengen met de OPEC-landen. Deze EAD kreeg een permanent hoofdkwartier in Parijs, en organiseerde overal ter wereld congressen, waar 200 afgevaardigden van de toenmalige EEG zich beijverden om de Arabische olieboeren te vriend te houden. In juni 1975 rolde daar een convenant uit, waarvan wij nu met z'n allen nog steeds de zure vruchten plukken: die 200 zaakgelastigden namen in Straatsburg, met algemene stemmen, een resolutie aan. Uit naam van de hele toenmalige Europese gemeenschap.

Het was een tijd van moordende consensus: in heel West-Europa waren toen sociaal-democraten aan de macht, en van oppositie was nauwelijks sprake De geestelijke vader van de tekst, de Belg Tijl De Declercq, mocht dan een christen-democraat zijn; hij was ook zo links als een deur, en een warm voorstander van totalitarisme. Hij ijverde bijvoorbeeld ook driftig voor innige vriendschapsbanden met de Sovjet-Unie. Het is deze Resolutie van Straatsburg (onthou die naam!) waarvoor Pim en Theo met hun leven hebben gegeven, zou je kunnen zeggen.

In het document belooft de EEG om voortaan de Arabische immigratie actief te bevorderen, en de nieuwkomers ruim baan te geven om hun cultuur naar Europa te exporteren. De tekst benadrukt "de grote verrijking, die het Arabisch cultuurgoed ons te bieden heeft, vooral op het gebied van normen en waarden", en draagt de lidstaten op om aan de verspreiding "de hoogste prioriteit" te geven. De pers moet worden ingeschakeld "om een gunstig klimaat te scheppen voor de immigranten", en de academische wereld moet worden gemotiveerd "om de nadruk te leggen op de positieve bijdrage van de Arabische cultuur aan de ontwikkeling van Europa". Geld moet worden uitgetrokken om de oprichting van moskeeën, Islamscholen, centra voor Arabische cultuur en wetenschappelijke instituten ter bestudering van de Islam te stimuleren. Het staat allemaal zwart op wit. Sinds 1975. Dankzij ons onvolprezen Europarlement.

Verrek, nou begrijp ik ineens waarom Wouter Bos van mening is dat er "meer moskeeën bijgebouwd moeten worden"! Geen wonder dat Samir A. steeds wordt vrijgelaten: als er iemand bezig is de Arabische way of life te exporteren is hij het wel, geef toe, en wij hebben zwart op wit beloofd daaraan de hoogste prioriteit te geven! Het verklaart ook waarom zelfs Beberkindertjes hier - voor het eerst van hun leven - Arabische les kregen, bij wijze van "onderwijs in eigen taal". Andere smaken hadden we namelijk niet.

Het verklaart ook waarom er hier te lande al tien jaar een literatuurprijs bestaat, waarvoor uitsluitend auteurs met een Marokkaanse of Arabische achtergrond in aanmerking komen. De "El-Hizra-prijs" heet dat ding, en hij wordt gefinancierd door het Rijk. Als je hem wint wordt je manuscript op staatskosten uitgegeven, en je krijgt een geldbedrag. Alles is welkom, ook song- en rapteksten, mits het maar door Marokkanen of Arabieren is vervaardigd. Zelfs als je Nederlands niet machtig bent is dat geen bezwaar: dan lever je je proza gewoon in het Arabisch of Tamazight in. Sinds 1992 zijn er zo 70 auteurs bekroond. Het is dit "steuntje in de rug", zoals de El Hizra website het uitdrukt, waaraan schrijvers als Abdelkader Benali, Khalid Boudou en Mohammed Benzakour hun carrière danken. Met name Benzakour bleek al spoedig een kat in een zak te zijn: medio 2001 werd hij er bij de Volkskrant als columnist uitgegooid wegens plagiaat. Maar sindsdien heeft hij er zowaar alweer twee nieuwe prijzen bijgekregen: de Zilveren Zebra 2001 - "wegens zijn opvallende, in enkele jaren opgebouwde oeuvre" (zeer opvallend, zegt u dat wel) - en de Journalisten Vredesprijs 2005. Plagiaat of niet, de verbreiding van het Arabisch cultuurgoed krijgt hier inderdaad de hoogste prioriteit, dat is een ding wat zeker is. Nederland is nou eenmaal altijd het braafste jongetje van de klas geweest als het op Europese richtlijnen aankwam.

Jarenlang heb ik me afgevraagd hoe het mogelijk was dat onze autoriteiten, zonder uitzondering, allemaal letterlijk dezelfde zoetsappige cliché's bezigden als het over moslim-immigratie ging. Niet alleen hier, maar in heel West-Europa! Nooit eerder, zelfs niet toen half Suriname naar de Bijlmer verkaste, had ik er eentje horen lullen over "onderwijs met behoud van eigen taal en cultuur", of "verrijking van de samenleving". En nu deden ze het ineens allemáál! Ze leken wel gehypnotiseerd!

Maar nu begrijp ik het: ze voeren al 30 jaar gehoorzaam de Resolutie van Straatsburg uit! Het is Europees beleid! Oil voor Immigration, als het ware!

Voor zover ik nog niet Islamofoob was, ben ik het nu. Eurofoob was ik al lang, en terecht, dat blijkt maar weer. Heer ontferm u over ons, en over de suicidal maniacs in ons Europarlement.

Pamela Hemelrijk, 6 december 2005

Cone of Learning / Calvin Hobbes Economics / Socialism Illustrated / Product Development (Tree) / Oil for Immigration / Kosten immigratie veel hoger dan de baten / Flatgebouw Nederland / Barkruk economie / Arbeidsmarkt kansen

vrijdag 9 oktober 2009, 06:19 uur #49

slashdotter3

Arrow to the knee!

Hier haar geweldige artikel over waarom het socialisme (geld stelen van de werkenden om de werklozen te belonen) niet werkt:

Antisocialistisch manifest
door Pamela Hemelrijk

Telkens als ik en plein publique verklaar dat ik dat ik het socialisme beschouw als een perverse ideologie (dus niet als een op zichzelf loffelijk en nastrevenswaardig ideaal dat helaas in de praktijk faalt door tegenwerking van gewetenloze egoïsten, maar als een intrinsiek onrechtvaardig en immoreel, om niet te zeggen crimineel systeem, dat onvermijdelijk gedoemd is om uit te draaien op totale zelfdestructie of totale dictatuur) - ja hoor eens, zo denk ik er nu eenmaal naar eer en geweten over, en dan kun je daar ook maar beter rond voor uitkomen, zeg ik altijd maar - dan valt dat in het algemeen nogal slecht.
Gek genoeg worden dan niet alleen de socialisten kwaad; zelfs de VVDers en de christendemocraten in het gezelschap tonen zich geshockeerd. Zo diep zit het er bij iedereen in dat socialisme gelijk staat aan rechtvaardigheid, barmhartigheid, menslievendheid en voorspoed. Zo diep is het in ons onderbewuste gehamerd dat je een zelfzuchtig monster bent als je bezwaar maakt tegen gedwongen solidariteit en gedwongen egalitarisme, eenzijdig opgelegd door een leger zelfbenoemde filantropen die niet met de collectebus rondgaan maar met een dwangbevel, en zich in ruil daarvoor ook nog eigenmachtig een vet jaarsalaris toeëigenen uit de opbrengst.

En altijd word je dan blindelings ingedeeld in het kamp van de conservatieven, de kapitalistische uitbuiters, de verheerlijkers van het verleden, de voorstanders van het kolonialisme, kortom van de mensen die terugverlangen naar het feodalisme van voor de Russische revolutie, als het ware. Men vindt dat kennelijk een vanzelfsprekendheid: als je de ene vorm van terreur afwijst, dan pleit je dús voor een andere vorm van terreur, in hun ogen. Kennelijk beschouwen ze zichzelf als onmondige kinderen, die de staat als kleuterleidster nodig hebben om te overleven. Een wereld zonder terreur en dwang, daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken, en daar verlangen ze ook niet naar. Dat noemen ze een utopie, en daarmee is voor hen de kous af. Ze missen hun vrijheid niet eens. Ze zijn geheel gehospitaliseerd.
Het grappige is: ik verfoei het socialisme juist om precies dezelfde reden waarom ik het feodalisme verfoei. En wel hierom: beide systemen legaliseren dat de ene bevolkingsgroep wordt leeggemolken uit naam van de andere. Het zijn loten van dezelfde stam, met dien verstande dat ze elkaars spiegelbeeld zijn: bij het feodalisme parasiteerde een klein groepje nietsnuttende rijken op een kolossaal leger produktieve armen; bij het socialisme parasiteert een kolossaal leger nietnuttende armen op een klein groepje produktieve rijken. Maar die dwang, die hebben beide systemen gemeen, en ze zijn dan ook beide onherroepelijk gedoemd om te falen.

Want met dwang en terreur is nog nooit een levensstandaard verhoogd. Nooit is de welvaart zo explosief gegroeid als juist in die zeldzame gevallen waar de individuele vrijheid het grootst was, en de dwang van bovenaf het kleinst. Je kunt het in ieder geschiedenisboek lezen: de legendarische bloei van steden als Florence, Brugge en Gent in de zeventiende eeuw was te danken aan de opkomst van een onafhankelijke koopliedenstand, die zich had ontworsteld aan het feodale systeem dat het vrije verkeer van goederen en diensten tussen vrije burgers belemmerde. (In dit stadium werpt er altijd wel een sociaal-democraat triomfantelijk tegen dat de ondernemingsvrijheid in die branche helemaal zo groot niet was, omdat gilden toen de vrije toegang tot allerlei ambachten blokkeerden. "Daar heb je helemaal gelijk in", zeg ik dan. "Zelfs in de Hanzesteden werd het vrije verkeer van goederen en diensten nog steeds belemmerd door gilden, zij het dan niet half zo rigide als onder het feodale systeem. De duimschroeven waren niet eens verdwenen; ze waren alleen maar ietsje losser aangedraaid. En bingo! Dat alleen al had een ongekende voorspoed tot gevolg. Kan je nagaan hoe spectaculair die welvaart zou zijn gegroeid zónder gilden! Of wou je soms beweren dat de economische bloei juist aan de bevoogding van de gilden te dánken was?)
Helaas zijn deze oases in de woestijn van de wereldgeschiedenis dun gezaaid; het gros van de wereldbevolking heeft nooit zo'n periode gekend. In verreweg de meeste gevallen werd het stuiptrekkende feodalisme, nog vóór het helemaal aan zijn eigen uitzuigersmoraal te gronde was gegaan, in één klap vervangen door een nieuw terreursysteem, namelijk het Marxisme. En dus begon het systematisch plunderen van de produktieven opnieuw, ditmaal weliswaar uit naam van de onderklasse in plaats van de bovenlaag, maar met even desastreuze gevolgen. Want elke samenleving waar meneer A in zijn onderhoud voorziet door op de zak van meneer B te teren is gedoemd om te verpauperen. Je zit dan immers met een groep die niets bijdraagt aan de produktie van goederen en diensten, en alleen maar consumeert. Dit, kan ik u met de hand op het hart verzekeren, is niet bevorderlijk voor het bruto nationaal produkt.

Onder de feodalen liet een minderheid van adellijke niksnutten zich op exorbitante schaal onderhouden door een kolossaal leger zich in het zweet werkende minimumlijders. Onder het socialisme is het precies andersom: daar laat een kolossaal leger niet-werkende minimumlijders zich op bescheiden schaal onderhouden door een minderheid van werkende welgestelden. Maar of het nou de minderheid is die de meerderheid plundert, of andersom, voor het Bruto Nationaal Product maakt dat niks uit. Je hoeft waarachtig geen wiskundige te zijn om dat in te zien.
Die feodalen hebben het volgens mij zo lang kunnen uithouden omdat de onderklasse die zij exploiteerden wel genoodzaakt was zich in het zweet te blijven werken, om zelf niet van honger om te komen. Zolang die onderklasse nog adem had en kinderen kreeg, zo lang waren de aristocraten verzekerd van een onuitputtelijke bron van inkomsten uit andermans arbeid. Dat wil zeggen: tot ze met hun kop onder de guillotine werden gelegd natuurlijk.

Het socialisme daarentegen beschikt niet over zo'n onuitputtelijke bron; daar exploiteert een groeiend leger "zwakkeren" een zienderogen slinkend contingent "sterkeren". Dat systeem heeft geen guillotine nodig om in elkaar te storten; het gaat namelijk te werk als een virus dat zijn eigen gastheer uitroeit. Naarmate de "zwakkeren", daarin gesteund door de politieke machthebbers, hun eisen steeds verder opschroeven blijven er steeds minder "sterkeren" over om te plunderen. Elke sterkere die onder die last bezwijkt voegt zich immers bij het groeiende leger zwakkeren, en slaat eveneens aan het plunderen. Bovendien: in een samenleving waar je de vruchten van je eigen arbeid niet zelf mag houden - of althans maar zeer minimaal - daalt per definitie de animo om te werken. De animo daarentegen om aan het loket een aalmoes te gaan halen neemt stormachtig toe, vooral als je daarvan, zoals bij ons, op dezelfde voet kunt leven als je buurman met z'n 40-urige werkweek.

Zo'n spiraal van geïnstitutionaliseerd kannibalisme kan alleen maar eindigen in een zwart gat, waarin de kannibalen, bij gebrek aan voldoende weldoorvoede missionarissen, tenslotte elkaar beginnen te verslinden. Daar zijn we in dit land al heel dicht bij; zelfs Jan Modaal met z'n 40-urige werkweek betaalt zich thans scheel om zijn lijntrekkende buurman een modaal inkomen te bezorgen. Daarnaast moet hij zich ook nog scheel betalen aan de operakaartjes van de upper ten. Ondanks al het socialistische gewauwel over "een rechtvaardiger inkomensverdeling" subsidiëren de armen nog steeds de rijken, net als onder het feodalisme. Alleen hebben ze nu twee molenstenen om hun nek, want ze moeten niet alleen de hobby's van de rijken bekostigen, maar ook nog het levensonderhoud van al hun "uitkeringsgerechtigde" mede-armen. De "tweedeling tussen arm en rijk", waar de socialisten het zo te kwaad mee hadden, is vervangen door een nieuwe, die nog veel destructiever is: de tweedeling tussen zwoegers en lijntrekkers, tussen belastingbetalers en belastingconsumenten. De groep belastingconsumenten wordt uiteraard steeds groter, omdat behalve de steuntrekkers ook die honderdduizenden improduktieve ambtenaren daartoe behoren. En niet alleen vermenigvuldigen die ambtenaren zich als konijnen; ze spannen zich ook tot het uiterste in om die groep steuntrekkers steeds groter te maken. Want aan die steuntrekkers ontlenen zij immers hun bestaansrecht. Een kind kan begrijpen dat dat op een catastrofe uit moet lopen; nu al is in Nederland de helft van de beroepsbevolking voor zijn inkomen afhankelijk van de staat, en dat gaat alleen nog maar erger worden. En toch blijft iedereen tegen beter weten in veinzen dat dit menseneterssysteem op termijn zal leiden tot voorspoed en geluk voor ons allemaal. Zelfs VVD-ers en CDA-ers schermen voortdurend met de term "solidariteit". Die is heilig, en er mag niet aan worden getornd. Terwijl het gewoon een eufemisme is voor afpersing, laten we wel wezen.

"Oh well", hoorde ik laatst Lady Southwold in de tv-serie Upstairs Downstairs berustend zeggen, "after all we're all socialists now, aren't we?" Zo is het maar net, Lady Southwold. We're all socialists, of we willen of niet. Net als in Cuba. Hoe hebben die Marxistische mafkezen het toch voor elkaar gekregen dat niemand met ze van mening durft te verschillen? Nou, door iedereen die met ze van mening verschilt uit te maken voor een zelfzuchtig monster, een fascist, een extreemrechts gevaar voor de samenleving, een vergasser van joden, en een tegenstander van rechtvaardigheid, barmhartigheid, menslievendheid en voorspoed. Deze morele chantage werkt als een trein; niemand durft meer een mond open te doen.
Laat ik het dan maar eens doen (iemand moet het toch doen, om met de VARA te spreken): het socialisme is een perverse ideologie omdat zij gebaseerd is op de zelfopoffering van het individu. De sterkeren hebben de morele plicht de zwakkeren te onderhouden, daar komt het op neer. Zij moeten offers brengen voor hun medemens en hun leven in dienst stellen van hun medemens.
Dit kan uiteraard niet worden verwezenlijkt zonder dwang, want de vrijwilligers staan dan niet in de rij. Er zijn bitter weinig mensen die uit zichzélf zeggen: "Weet je wat, ik heb het zó goed, ik geef die arme buurman van me een nieuwe fiat cadeau. Ik kan het best missen, en hij heeft het zo bitter nodig". Dat soort mensen is dun gezaaid, laten we eerlijk zijn. Ouders voelen zich niet eens geroepen om hun eigen kinderen te onderhouden als die eenmaal volwassen zijn, en dat wordt ook door niemand van ze verwacht. Dus om ze zover te krijgen dat ze levenslang een stuk of drie volwassenen gaan onderhouden die ze niet eens kénnen, zul je ze moeten dwingen. Ik neem aan dat we het daarover eens kunnen zijn.

Ga je die dwang uitoefenen, dan zijn de gevolgen met wiskundige precisie te voorspellen: dan moet je namelijk steeds grotere offers vragen. Het begint met het in beslag nemen van geld, en de verdeling daarvan onder de armen. Dit vergt een enorme bureaucratie, die handen vol geld kost en volslagen improductief is. In plaats van een bijdrage te leveren aan de economie, door handel te drijven of goederen en diensten te produceren, verdienen honderdduizenden bureaucraten de kost met het in beslag nemen van geld bij mensen die het bezitten en het distribueren daarvan onder mensen die geacht worden het nodig te hebben. Zij ontlenen hun bestaansrecht aan het feit dat zij anderen dwingen om filantropie te bedrijven.
Dit leidt onvermijdelijk tot verslechtering van de economie. Je kunt niet zomaar honderdduizenden mensen aan het productieproces onttrekken en ze daarvoor ook nog vet betalen. Dat merk je aan je Bruto Nationaal Product. Dus keldert de economie, daar helpt geen moedertjelief aan.
Die verslechtering wordt vervolgens als rechtvaardiging gebruikt om nóg meer volmachten op te eisen en nog meer offers te vragen: "We dachten dat we hier genoeg aan hadden om de nooddruft in dit land op te lossen", leggen die bureaucraten dan uit, "maar dat blijkt niet zo te zijn. Onderwijs, openbaar vervoer, gezondheidszorg, politie, ze kampen allemaal met tekorten en de bijstandstrekkers leven nog steeds op de armoedegrens. Om niet te spreken van de honderdduizenden armen die we recentelijk uit het buitenland hebben geïmporteerd! Kijk toch eens hoe slecht die eraan toe zijn! Die zestig procent van uw inkomen die wij u jaarlijks afpersen is niet toereikend! U moet nog meer offers brengen! O, bent u daar niet toe bereid? Dan bent u een gewetenloze egoïst. Een minderwaardig mens. Schaam u!
Deze morele chantage is de grote kracht van het socialisme. Bijna niemand durft op te staan, en tegen Wouter Bos of Jan Marijnissen te zeggen: waar haalt u eigenlijk het recht vandaan om mij dwingend voor te schrijven hoe ver mijn zelfopoffering moet gaan? En daar ook nog een honorarium voor op te eisen? Wie heeft u dat recht gegeven? Bent u God of zo?

Die hele zwakzinnige leer is in strijd met een fundamentele natuurwet, namelijk het overlevingsinstinct van de mens. Het socialisme heeft geen mensen, maar lemmingen nodig om haar doelstellingen te verwezenlijken. Het is een zelfmoord-ideologie. Je hoeft het niet eens in de praktijk te zien mislukken om zeker te weten dat het met totale zelfvernietiging zal eindigen. Of met totale dictatuur. Of beide.
Dat is dan ook in alle landen waar het reëel bestaand socialisme het voor het zeggen had gebeurd. De enige drie die zich nog hebben weten te handhaven zijn China, Cuba en Noord-Korea, en daar heerst dan ook een absolute dictatuur, die het feodalisme in wreedheid overtreft.
Sociaaldemocratie is een contradictio in terminis: want socialisme en democratie zijn volstrekt onverenigbare grootheden. Als we nog een greintje gezond verstand in ons kop hebben, dan stappen we van die totalitaire waanideeën af zolang het nog kan. Straks is het misschien te laat.

vrijdag 9 oktober 2009, 06:59 uur #50

slashdotter3

Arrow to the knee!

quote:
Op dinsdag 29 september 2009 @ 23:32 schreef ZureMelk het volgende:

[..]

Er is een mens dood en jij grijpt het aan om de overledene en terloops ook nog even Pim te bashen.

Ik verwacht niet anders van dat soort trieste lui