Feiten en fabels over het verdrag met Oekraïne

4. EU-lidmaatschap

Dit is de eerste stap in de richting van een EU-lidmaatschap van Oekraïne

Makkelijke aanname en gedeeltelijk juist. Er zijn echter heel veel stappen in de richting van een EU-lidmaatschap. Er gaan jaren overheen en in die jaren zou Oekraïne een prima land kunnen zijn dat zich bij de EU zou kunnen voegen. Er is al 20 jaar overheen gegaan voordat Oekraïne daadwerkelijk een verdrag had met de EU, laat staan hoelang het duurt voordat ze zich echt bij de EU kunnen voegen, als de EU dan nog bestaat. Bovendien wordt er in het associatieverdrag niet gesproken over een lidmaatschap, waar dat wel in de verdragen met Roemenië, Bulgarije en Turkije stond.

Om een voorbeeld te noemen: Turkije wil al jaren bij de EU. Ze komen niet eens in de buurt. Tegenvoorbeelden zijn Roemenië, Bulgarije en Griekenland (die gesjoemeld heeft met de administratie om maar bij de EU te kunnen). Sinds die tegenvoorbeelden zijn de landen die aangesloten zijn bij de Europese Unie nogal terughoudend geworden, en terecht. Niemand zit te wachten op een een nieuwe slurper. Oekraïne is een armlastig land met zo’n 45 miljoen arme burgers en niemand wil ze echt bij de EU.

De officiële stappen om EU-lid te worden zijn de volgende (tussen haakjes staat of Oekraïne hieraan voldoet):

  • Het land moet democratisch zijn (ja)
  • Er moet goed omgegaan worden met mensenrechten (nee)
  • Minderheden moeten worden beschermd (nee)
  • De Europese regels moeten overgenomen worden (nee)
  • Er moet een goed functionerende markteconomie plaatsvinden (nee)

Voordat er daadwerkelijk aan deze voorwaarden wordt voldaan zijn er jaren overheen gegaan. Tegen die tijd kan Oekraïne een stabiel land zijn geworden, in tegenstelling tot de corrupte rotzooi dat het nu is. Naar ik aanneem kunnen we dan altijd nog beslissen of Oekraïne een goede toevoeging is aan de EU. Naar alle waarschijnlijkheid kunnen er dan nog steeds referenda worden aangevraagd, net als nu het geval is.

Maar de integratie van Oekraïne in Europa dan? Ja, dat is natuurlijk wel een punt. Er wordt wel degelijk gezocht naar mogelijkheden om Oekraïne te integreren in de EU. Dat probeert men ook in dit verdrag. De vraag is of dit daadwerkelijk slecht is. Op de koffie gaan bij de buren is ook een poging tot toenadering. Een doelstelling zoals die officieel geformuleerd is:

‘de geleidelijke toenadering tussen de partijen te bewerkstelligen op basis van gemeenschappelijke waarden en nauwe en geprivilegieerde banden, en de associatie van Oekraïne met het EU-beleid en de deelname aan de programma’s en agentschappen te vergroten.’

Een toenadering zoeken tot het grootste land op het Europese continent is op zich niet slecht. Het gaat erom wat Oekraïne de EU te bieden heeft.