Game Science: The Last of Us
Het lot van de mensheid in The Last of Us is ons weer slecht gezind. Een pandemie heeft een enorm aantal mensen geïnfecteerd tot agressieve zombie-achtige wezens en de gezonde mensheid is ver in de minderheid. Maar hoe realistisch is deze setting eigenlijk? FOK! sprak met een professor om uit te zoeken of we er allemaal aan kunnen gaan zoals in The Last of Us.
Dr. David Hughes is professor in entomologie en biologie op de Pennsylvania State University. Hij doet onderzoek naar parasieten en is al op allerlei plekken in de wereld geweest om de meest bizarre natuurverschijnselen onder insecten te mogen aanschouwen. Dr. Hughes vertelt dat het scenario dat The Last of Us ons voorgeschoteld wordt helemaal niet zo onrealistisch is.
Pandemieën zijn van alle tijden. Van de pest in de Middeleeuwen, de Spaanse griep begin twintigste eeuw tot de hedendaagse AIDS: er sterven miljoenen mensen aan deze uitbraken. Onder dieren kunnen er ook ziektes uitbreken, het vogelgriepvirus is hier het bekendste voorbeeld van, maar wat te denken van mond-en-klauwzeer.
Eén van de oorzaken van een pandemie is een dichtbevolkt gebied. Als er een infectie heerst in een grote stad met bijvoorbeeld druk openbaar vervoer, is een uitbraak niet te controleren. Een toerist maakt gebruik van datzelfde OV, gaat op het eind van zijn vakantie naar huis. Op deze manier reist een virus mee, zodat het daar ook kan verspreiden. Voor je het weet is een virus als SARS of de Mexicaanse griep over de gehele wereld verspreid.
Het idee van de ontwikkelaar van The Last of Us, Naughty Dog, is volgens Dr. Hughes nog best optimistisch. Er zijn veel bomen en planten en dat betekent dat de flora niet geïnfecteerd wordt en het scenario nog best idyllische landschappen oplevert. Er is gezond leven in de vorm van dieren, dus alleen de mensheid is getroffen. De geïnfecteerde mensen worden misvormd en worden zeer agressief, alsof iets anders hen bezit.
De aanstichter van dit alles in de game is de Cordyceps Unilateralis, een daadwerkelijk bestaand parasitoïde in de vorm van schimmel, vooral te vinden in de jungle. Deze dringt in het echt binnen in het lichaam van een mier en gaat naar de hersenen. Daar neemt hij de controle over en stuurt de mier naar hoger gelegen plekken in de jungle en de mier sterft onder een blad. Met een reden. Want binnen drie weken groeit de parasitoïde uit de mier en zal uiteindelijk zijn sporen verspreiden. Omdat de mier naar boven is geklommen en onder een blad hangt zullen de sporen bovenop het mierennest dalen en meer mieren infecteren.
Een ander voorbeeld van het overnemen van de controle van een levend mechanisme is een parasitoïde in de vorm van een worm, die in een krekel binnendringt en de krekel doet geloven dat hij erg dorstig is. Zo dorstig dat de krekel, die niet kan zwemmen, het water inspringt en verdrinkt. De worm kan ondertussen weer verder op zoek naar het volgende slachtoffer. Zo raar is het dus niet dat het gedrag van mensen zou kunnen veranderen door een parasiet of parasitoïde, zoals in The Last of Us.
Er zijn veel mensen geïnfecteerd door bacteriële virussen. Denk aan SARS, de pokken, AIDS, lepra, maar ook de griep. Een parasiet die bij ongeveer 27% van de mensen voorkomt is toxoplasma. Oorspronkelijk komt deze parasiet voor bij ratten. Het nestelt zich in de hersenen en begint dopamine uit te scheiden. Hierdoor wordt de rat verliefd op katten. Dat doet de parasiet omdat het zich voortplant in katten en laten deze dieren nu net ratten eten.
Bij de mens wordt er bij een zwangerschap gecontroleerd of de parasiet aanwezig is, want als dat het geval is, kan het immuunsysteem bij de baby nog geen voldoende bescherming leveren en voor ernstige symptomen tot de dood toe zorgen. Sommige onderzoeken wijzen uit dat volwassen mensen die de parasiet dragen twee keer zo veel kans hebben op een verkeersongeluk. Het beïnvloedt toch het gedrag en mensen nemen meer risico’s en hebben een tragere reactiesnelheid. Een ander voorbeeld van een parasiet is hondsdolheid.
Zestig procent van de soorten parasieten komen ons lichaam binnen door dieren. Vooral omdat we dieren eten. Dit wordt over enkele jaren een hot item volgens Dr. Hughes. Door de massale vraag naar vlees worden veel dieren bij elkaar gehouden en is de kans op parasieten, die zich voortplanten in de dieren, veel groter. Ook het eten van apen in Afrika is een groot probleem, omdat daar veel ziektes uit ontstaan.
Er zijn al schimmelinfecties die mensen kunnen krijgen, van de simpele kalknagel tot aan schimmels die mensen misvormt door een bizar dikke huid of andere ranzigheden. Om dit schrijven nog plezierig te houden houd ik erover op, ik had de 'eer' om enkele voorbeelden te zien waardoor mijn behoefte om te eten een tijdje weg was.
Naughty Dog maakt er entertainment van, maar ondertussen zijn er wel infecties die ons aanvallen. Met de steeds groeiende bevolking en de daarmee gepaarde voedselbehoefte worden infecties een steeds serieuzer probleem. Dr. Hughes geeft dan ook aan dat dit probleem aangepakt moet worden, voordat er een nieuwe pandemie de kop opsteekt. Of het zo erg gaat worden als in The Last of Us kon hij niet vertellen, maar zijn uitleg liet zien dat Naughty Dog een niet zo onrealistisch onderwerp aansnijdt als we denken. Hoe ze dat gaan doen lees je begin volgende week. Zelf mag je de wereld na een apocalyptische pandemie vanaf 14 juni ervaren, want dan komt The Last of Us uit op PlayStation 3.
