FOK! Game of the Year 2016 - Nummer 4
De hype van 2016 staat natuurlijk ook in onze top tien. Gehele volksstammen kwamen opeens buiten, bruinden door de zon en raakten kilo's kwijt door al het gewandel en gefiets. Natuurlijk hebben we het over Pokémon Go. Als je het puur naar het ontwerp van de app, de nogal crappy gps en de totaal ongebalanceerde beesten in gyms kijkt is het succes eigenlijk alleen maar te danken aan het feit dat het onderwerp heel veel mensen aanspreekt: Pokémon. Vroeger wilde je toch ook zelf die beestjes kunnen vangen?
Dat kan nu, in eventuele augmented reality en met een powerbank of twee. Het is aan de RND-goden wat er gebeurt: komt het beestje wat je zoekt wel op je radar, vang je het beestje na een stuk of honderd pokéballen te hebben vergooid of vlucht het na bal 101? En als je het dan toch gevangen hebt: heeft het naast goede moves ook goede levens-, kracht- en defensieve attributen? Zoveel random factoren bij elkaar maakt het spel gruwelijk irritant, maar door de 'gotta catch em all'-Pokédex ga je toch door.
En zo doen mensen al maanden hetzelfde: lopen, vangen, upgraden, daarna een betere versie vangen en die weer upgraden. Om maar niet te spreken over de eieren die uit te broeden zijn door er kilometers mee te lopen, om daarna tot de ontdekking te komen dat er weer een veel voorkomende Weedle in zit. Het ontwerp en gebruik van de app, de repetitieve gameplay en de enorme willekeur: het is allemaal kut, maar dat doet er toch niet toe. Want die Pokédex moet vol! En ben je eindelijk zo ver, dan staat de tweede generatie al voor de deur. De hype is er misschien nu wel vanaf, maar de game is nog verre van dood. En eerlijk is eerlijk, het heeft toch wat om met een hele groep mensen in het park naar diezelfde zeldzame verschijning te zoeken.
