In Memoriam: Harry Muskee (1941 - 2011)

"Somebody stole my baby but they can’t steal your best baby away because that’s the blues…"

Gisteren is de legendarische blueszanger Harry Muskee overleden. Muskee was een icoon in de Nederlandse muziekwereld en met zijn groep Cuby and the Blizzards was de muzikant over de hele wereld bekend. Een goede reden voor FOK! om terug te blikken op het bewogen leven van een muzikant die de Nederblues een eigen gezicht gaf.

Harry Muskee wordt geboren op 10 juni 1941 in het Wilhelmina Ziekenhuis te Assen. Harry's vader was door de Duitsers opgepakt en afgevoerd naar Duitsland. Zodoende woont Harry met zijn moeder tijdens de Tweede Wereldoorlog bij zijn oma. Nadat de oorlog is afgelopen ziet de dan 4 jaar oude Harry voor het eerst zijn vader. Het gezin verkast naar Rotterdam maar keert al na twee jaar terug naar het Drentse land. Harry's moeder had multipele sclerose en kon niet voor de opvoeding zorg dragen. Ook Harry's vader, die inmiddels brandweercommandant was geworden, kon vanwege zijn werk niet constant thuis zijn en zo belandde de jonge Harry weer bij zijn grootmoeder. Als hij tien jaar oud is wordt Muskee lid van de voetbalvereniging Achilles 1894 uit Assen. 

Als Harry 15 jaar oud is krijgt hij zijn eerste gitaar en gaat lessen volgen. Op de Mulo maakt hij kennis met Jazz en Dixieland. In die tijd was er nog geen nationale popzender en om de voor die tijd moderne muziek te luisteren was je afhankelijk van radiozenders als Radio Luxemburg of de Amerikaanse legerzender American Forces Network. In 1958 richten Jaap en Henk Hilbrandie the Music Boys op. Na één optreden voor een lokale korfbalvereniging verandert de groep van naam en gaat vanaf dat moment als the Mixtures verder. Gedurende het einde van de jaren vijftig gaat de groep zich meer op de jazz richten en in de zomer van 1960 verandert de groep wederom van naam. The Old Fashioned Jazz Group, met een knipoog naar de populaire Amerikaanse Modern Jazz Quartet. De groep mist echter nog een bassist en zodoende vraagt Jaap Hilbrandie of zijn vriend Harry Muskee interesse heeft om in de groep te spelen. Voor 150 gulden kopen ze een oude contrabas en de groep kan beginnen met optredens in lokale buurthuizen en feestjes.

The Old Fashioned Jazz Group wordt vanaf 1962 het huisorkest van sociëteit the Blue Room. Een andere band die ook als huisorkest van die sociëteit kan worden bekeken zijn the Rocking Strings met onder meer Eelco Gelling in hun gelederen. The Rocking Strings is een groep in de stijl van de populaire Shadows en laten Muskee met een nieuw genre kennismaken. Muskee treedt vanaf dat moment ook regelmatig op met the Rocking Strings en laat hen kennismaken met de bluesmuziek. In 1963 kiest Harry definitief voor The Rocking Strings en wordt zanger van de groep. Met de komst van Harry Muskee bij de groep verandert geleidelijk aan de muziek van The Rocking Strings. Op een gegeven moment is er zo weinig van het originele geluid van de band over dat men besluit om onder een andere naam verder te gaan. Cuby and the Blizzards. Cuby was de hond van de buren en de naam Blizzards werd uit een Engels woordenboek gehaald.

 
De eerste single: Stumble and Fall uit 1965.

Cuby and the Blizzards was de groep die Nederland liet kennismaken met de blues. Het dorpje Grollo zou niet lang meer onbekend zijn in de rest van Nederland. De groep heeft al snel een hechte groep fans om zich heen verzameld die de groep op al haar optredens volgt, al moeten ze er vele kilometers voor fietsen. Ook wordt regelmatig de verfkwast ter hand genomen om op allerlei plaatsen de naam Cuby neer te kalken. Muskee en Gelling nemen het muzikale voortouw in de groep en maken pure blues waar de emotie vanaf spat. In 1965 verschijnt de debuutsingle 'Stumble And Fall' die landelijk nog niet aanslaat. Cuby and the Blizzards zijn echter lokale helden geworden. In de vakantie treedt de groep op in Italië in Maderno aan het Gardameer. Dat dit onopgemerkt voorbij gaat blijkt wel als de Italiaanse band Gli Uragani het C+B-nummer 'Your Body Not Your Soul' covert. Met 'Vuoi Arrivare Su' haalt de groep de zesde plaats in de Italiaanse hitlijst.

De volgende single is 'LSD (Got A Million Dollar)', een nummer wat door de NCRV wordt geboycot vanwege de titel. Bij de volgende single 'Back Home' haalt de groep de Nederlandse top 40. Cuby and the Blizzards neemt in 1966 haar eerste lp Desolation op. Muskee's boerderij in Grollo is op dat moment al veranderd in een soort van bedevaartsoord. Diverse muzikanten zoals Boudewijn de Groot, Alexis Korner, John Mayall, Johnny the Selfkicker en Simon Vinkenoog brengen een nacht door in de bedstee van Muskee's boerderij. Al snel wordt de groep uitgebreid met de ex-pianist van de groep Moan. De jonge pianist, luisterende naar de naam Herman Brood, speelde met Moan regelmatig voor Amerikaanse soldaten op in Duitsland en maakt daar ook kennis met amfetamine. Brood zou het gebruik daarvan later tot een levensstijl aannemen.

Cuby and the Blizzard en Van Morrison - Gloria.

Nadat de groep in 1967 in de hoogste regionen van een poll in het muziekblad Hitweek belandt, beginnen optredens in binnen- en buitenland te volgen. Datzelfde jaar verschijnt de lp Groeten Uit Grollo. De groep gaat toeren als begeleidingsband van Eddie Boyd en neemt samen met de zanger uit de Mississippi Delta de lp Praise The Blues op. Daarnaast speelt de groep ook een drietal concerten met de Ierse zanger Van Morrison. Eind 1968 verschijnt de volgende lp van de groep waarbij de bezetting uitgebreid is met een blazerssectie. Op Trippin' Thru' A Midnight Blues treffen we ook de single 'Window Of My Eyes' aan, een nummer wat door vele fans als één van de beste nummers van de hand van Muskee wordt bekeken. In het voorjaar van 1968 maakt de groep een tournee met Fleetwood Mac door Nederland en in augustus gaan ze voor de tweede keer naar Engeland. Herman Brood wordt in 1970 uit de groep gezet vanwege zijn drugsgebruik en vervangen door Helmig van der Vegt (ex-Blues Dimension). 

In 1970 verschijnt ook de lp Appleknockers Flophouse. De hoes van de plaat zorgt nog voor een relletje. Een aantal boeren uit de omgeving van Wezup was uitgenodigd in het plaatselijke café voor een fotosessie voor de hoes. Nadat de nodige drank had gevloeid bracht labelmanager Cees Wessels een stripdanseres naar binnen, die op de tap haar act opvoerde. Dat vonden de boeren op dat moment prachtig maar toen ze de volgende ochtend wakker werden waren ze een stuk minder enthousiast over de gemaakte prenten. Zelfs de burgemeester van Zweelo werd er bij gehaald om te voorkomen dat er een schandaal zou ontstaan in het preutse dorp. De foto's werden niet gebruikt en ook een filmopname, die door de Vara werd gemaakt is spoorloos verdwenen. In 1971 volgt een veertiendaagse tournee door Polen en een optreden als voorprogramma van B.B. King in het Amsterdamse Concertgebouw. Cuby brengt de lp Simple Man uit, een conceptalbum over een gewone jongen die uit een arbeidersbuurt van een provinciaal stadje komt, die gewoon zijn eigen ding wil doen zonder enige concessie te hoeven doen. Door allerlei omstandigheden waardoor een aantal tournees niet door gaan, is er bij Muskee weinig animo om verder te gaan.

Op het laatste studioalbum Sometimes laat Cuby and the Blizzards meer jazzinvloeden horen. Als de groep in Munster een optreden heeft slaat de vlam in de pan. De vrachtwagen met apparatuur wordt bij de grens tegengehouden omdat de chauffeur zijn rijbewijs is vergeten mee te nemen. Dit is voor Muskee de druppel die de emmer doet overlopen. Cuby and the Blizzards is verleden tijd. In januari 1974 staat de groep voor een afscheidsoptreden in het Vara-programma Nederpopzien. Van de opnames van dat concert wordt een lp gemaakt. De groep treedt op in de bezetting in de bezetting Harry Muskee, Eelco Gelling, Hans Kinds, Willy Middel, Hans Waterman en Herman Brood. Voor de 140 beschikbare kaartjes krijgt men meer dan 1000 aanvragen binnen. 

Herman Brood over het afscheidsconcert van Cuby and the Blizzards 1974.

Het is deejay Joost den Draaijer (Willem van Kooten) die op het idee komt om, geïnspireerd door groepen zoals Blind Faith en Humble Pie, een Nederlandse supergroep te gaan vormen. Naast het duo Harry en Eelco bestaat Red, White and Blue uit Frank Nuyens (gitaar, ex-Q65), Lou Leeuw (bas, ex-The Rocking Tigers) en Herman van Boeyen (drums, ex-TeeSet en Supersister). Samen met producer George Kooymans van de Golden Earring neemt de groep in 1975 haar debuutalbum op. Ondanks optredens op festivals zoals Pinkpop slaagt de band er niet echt in om het stokje over te nemen van Cuby and the Blizzards. Het zal dan ook niet lang duren dat de groep weer onder die naam gaat optreden. 1976 is een desastreus jaar voor Muskee. Gelling stapt uit de band om zich bij the Golden Earring te voegen en ook Herman Brood, die nog meespeelt op het album Kid Blue gaat solo verder. Muskee blijft een desillusie rijker achter in Drenthe. De Harry Muskee Band wordt opgericht met lokale muzikanten maar heeft weinig tot geen succes. Na een optreden met een gelegenheidsformatie op het slotfeest van het Kerstvolleybaltoernooi van 1979 ontstaat de Muskee Gang.

Het zal tot de jaren negentig duren voordat de oude bandnaam weer opgepakt wordt. Samen met oudgedienden Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Hans Lafaille en de Groninger gitarist Erwin Java maakt Muzkee in 2004 een theatertournee als eerbetoon aan de blueslegende John Lee Hooker. Twee jaar later verschijnt er een boxset met als titel 'Cuby + Blizzards - 40 jaar de Blues'. In de box treffen we een dvd aan met een documentaire over de groep, een dvd met de 2 Meter Sessie uit 2005 en een cd met een registratie van een concert in Schiedam in 1970.

Harry Muskee over zijn laatste album Cats Lost.

Na elf jaar stilte verschijnt in 2009 een nieuw album van Cuby and the Blizzards. De door Daniël Lohues geproduceerde cd Cats Lost haalt de twaalfde plaats in de album top 100 en behaalt zelfs de gouden status.

Op 26 september overlijdt Harry Muskee aan de gevolgen van kanker. De blueszanger is 70 jaar geworden.