SoulCalibur VI

We hebben er even op moeten wachten, maar na zes en een half jaar is er dan eindelijk een nieuw deel van SoulCalibur in de winkel. Tijd om de arcadestick weer tevoorschijn te halen.

Het verhaal van SoulCalibur VI is een hervertelling, want het is hip om dat tegenwoordig te doen. Het gaat over twee zwaarden met elk een eigen ziel. Een van de zwaarden is al vernietigd, maar ja, dat betekent dat het nu helemaal het krachtigste zwaard op de planeet is. Een probleem, diegene die het zwaard oppakt moet van goede huize komen om niet compleet door te draaien. Natuurlijk denken een paar mensen dat zij dat wel even zouden kunnen en vechten onderling om het zwaard te kunnen krijgen.

Bandai Namco was wat minder hip als het gaat om de presentatie van het verhaal. We worden tegenwoordig verwend met ingame cutscenes waarna de camera draait naar de gevechtstand en je de hoofdrolspeler van die scene in een gevecht gebruikt. Op deze manier kom je vanzelf eens in aanraking met de speelstijl van andere personages tijdens het verhaal. Niets van dan alles in SoulCalibur VI. In de verhaalmodus met de naam Soul Chronicle kies je eerst vanuit welk persoon je het verhaal wil volgen. Dat betekent dus dat je die invalshoek alleen maar met diegene speelt. Daarna krijg je het verhaal gepresenteerd in stilstaande stills te zien waarin plaatjes van de hoofdrolspelers van die scene te zien zijn. Na een korte laadtijd mag je dan aan de gang. Het is echt niet meer van deze tijd. Toch een positief puntje: de dialogen zijn in ieder geval wel ingesproken en de plaatjes zelf zijn in een mooie stijl getekend. Maar met de kracht van de huidige consoles had ik meer verwacht.

Gelukkig is er een compleet tweede verhaalmodus die iets interessanter is. In Libra of Souls maak je eerst je eigen personage. De tools zijn uitgebreid genoeg: je kunt online al een nagemaakte Lara Croft of 2B uit Nier vinden. Je kiest geslacht, ras en daarna kun je compleet los met sliders voor kleur, lengte, breedte en de haast verplichte borstenslider om daarna verder te gaan met kledingstukken en weet ik wat meer. Als laatst kies je de speelstijl van een van de beschikbare personages uit het roster. Tekken had wel een uitgebreidere set aan opties, maar ik ben al blij dat ik als Nami look-a-like uit One Piece kan spelen met de speelstijl van Kilik, met de stok dus.

In Libra of Souls speel je daarna op een map. Op die map vind je levels en natuurlijk moet je vechten om het volgende level en daarmee een stuk verhaal vrij te spelen. Deze modus is meer een RPG, want na een gevecht krijg je ervaringspunten, en als je level up gaat krijg je meer levensmeter en kracht. Er zijn ondertussen soms ook shops vrij te spelen met daarin kledingstukken en wapens om je attributen nog sterker te maken. Sommige gevechten worden dan nog aangepakt met bijvoorbeeld worpen die veel sterker worden gemaakt terwijl normale slagen minder pijn doen. Daar moet je dus meer van de speelstijl van je gemaakt personage gaan leren. Dan zijn er nog dialogen waarin je een keuze moet maken, waardoor jouw personage goed of slecht wordt. Het levert een ander eindgevecht op, dus het is niet enorm uitgebreid, maar wel leuk dat het kan. De Libra of Souls-modus is door de opzet een stuk interessanter dan de Soul Chronicle verhaalmodus.

Het enige jammere vind ik dat je wel een stem kiest voor je personage, maar daar buiten de gevechten niets mee wordt gedaan. Ze hadden net zo goed die stemacteurs ook de verhaalmodus kunnen laten inspreken, nu krijg je weer die stilstaande beelden waarbij jouw personage compleet stil is. Een klein puntje van kritiek zou de tutorial zijn. Door zo'n lange tijd te wachten zal er een nieuwe groep spelers zijn die toch graag de basics willen leren van de gameplay. Nu zou je een gemakkelijk te vinden tutorial verwachten, maar deze zit enigszins verstopt in de Libra of Souls modus. Waarom daar geen los menu item van gemaakt is, is me een raadsel.

Het vechten in SoulCalibur VI is prima. De makers gaan er van uit dat knoppenrammers ook een leuke tijd moeten hebben, terwijl de mensen die dieper willen gaan ook aan hun trekken kunnen komen. De besturing is dus vrij simpel, de diepgang zit 'm in mechanieken als reversal edge en hoe deze te counteren. Je drukt een knop in om een reversal edge te starten. Dat is niets meer dan een counter als je ziet dat iemand je wil gaan aanvallen. Het gevecht vertraagd en je kiest een van de aanvalsknoppen. De tegenstander doet dat ook en dan gaat er een steen-schaar-papier aan het werk om te bepalen wie er geraakt gaat worden. Kies je dezelfde actie dan kaatst de aanval compleet af en komt er een tweede poging. Nu is het spammen van zo'n counter niet handig, want je bent even heel erg onbeschermd en kunt niet meer blokken. Dus faalt je Reversal Edge omdat je tegenstander een cancel van zijn aanval doet en een simpel stapje opzij, dan komt zijn afstraffing meteen. Een oude bekende is de Critical Edge, die dit keer wel heel simpel is gemaakt. Het is een meter opbouwen en een schouderknop indrukken, het is niet meer moeilijk om deze uit je mouw te toveren.

Nieuw zijn de Lethal Hits, speciale bewegingen die per personage weer anders is om een tegenstander weg te slaan. Een hele oude bekende is de Soul Charge uit SoulCalibur III. In plaats van een Critical Edge ga je in een soort Super Saiyan vorm en krijg je nieuwe vaardigheden. Sommige personages veranderen van uiterlijk, wat het alleen maar toffer maakt. Er zijn nog meer lagen, want alle aanvallen zijn op een hoogte, high, mid and low. Dus het blokken ervan wordt nog ingewikkelder. Of je doet een Guard Impact, een laatste redmiddel om een aanval af te slaan. Die counter kan weer gecounterd worden door een Reversal Impact, counter-ception. Voor nieuwkomers is het erg toegankelijk en kun je onderling al heel snel lol hebben, maar voor de mensen die online potjes willen winnen met stijl is er veel te leren en te oefenen.

De diepgang in het vechtsysteem is er zeker, maar het knappe is dat je je deze compleet kunt negeren om in ieder geval singleplayer heelhuids door te komen. Als je op de bank tegen vrienden gaat vechten is het een kwestie van de controller vastpakken en gaan, al die systemen komen vanzelf wel een keer. Online wil je misschien wat meer gaan leren en oefenen als je de ranking wil beklimmen. Dat hoeft natuurlijk niet en tot nu toe is de matchmaking vrij goed te noemen. Natuurlijk helpt het dat je online kunt aangeven dat je een casual match wil spelen op een laag niveau. De mensen die echt goed zijn gaan toch voor ranking matches. Je kunt je eigen room maken, er zijn allerlei regels zoals het toelaten van eigengemaakte personages, etc. Na flink wat potjes op verschillende dagen en tijden te hebben gespeeld heb ik nog steeds geen lag of wat dan ook gemerkt, de netcode is tot nu toe goed te noemen.

Het roster van SoulCalibur VI is wat te herkenbaar. Natuurlijk is het tof dat Ivy en haar twee grote pluspunten er weer in zitten, maar er zijn wel heel weinig nieuwe personages bedacht. Er zijn er namelijk maar twee. Groh is een gast die zijn wapen uit elkaar trekt in twee zwaarden, een erg toffe nieuwe stijl. Azwel heeft een kracht om wapens tevoorschijn te toveren. Hij heeft dus een compleet arsenaal bij zich. Maar iedereen zal Geralt uit The Witcher in ieder geval willen uitproberen. Hij is best tof, met natuurlijk zijn zwaard maar ook vuuraanvallen. Maar al met al is het roster wel erg veilig te noemen. Er is een seizoenspas, en als pre-order bonus krijg je Tira. Beetje lullig dat ze wel gratis uit te proberen was in de beta. Er komen dus meer personages aan, maar je moet er, zoals bijna standaard begint te worden, extra voor betalen. Voor wie je betaalt is nog onbekend.

SoulCalibur VI genoeg singleplayer-content. De Soul Chronicle duurt ongeveer 4 uurtjes om uit te spelen, terwijl een Libra of Souls je 8 uur aan content geeft. Dan is er nog arcade en kun je nog los met allerlei customization om nieuwe personages maken. Niet heel slecht voor een vechtspel. Dat je je eigen personage ook online kan gebruiken maakt het alleen maar leuker. De diepgang van de game is goed verborgen, als nieuwkomer hoef je niet meteen avonden te studeren om aan de slag te kunnen. Het is een kwestie van spelen en langzamerhand komen de systemen naar jou toe, als je oplet. Online is er ook van alles te doen, ook voor de casual vechters onder ons. Het grootste minpunt vind ik de presentatie van het verhaal. Stills met wat tekst is gewoon niet meer van deze tijd. Je klikt je suf om door het verhaal te komen in plaats van onderuithangend een verhaal te zien en te horen. Dat maakt het in mijn ogen wat saai, maar gelukkig is de Libra-modus in gameplay weer interessanter door de RPG-invloeden. Het roster is wat te veilig. Natuurlijk willen fans hun bekenden er weer in, maar nu is er wel erg weinig nieuws onder de zon en wel een seizoenspas waar je nog niet eens weet waar je voor betaalt. SoulCalibur VI is uit op PlayStation 4, Xbox One en pc.