Bad Moms 2
Er lijkt een trend te ontstaan dat vrouwenfilms niet alleen maar zoetsappige romantische komedies moeten zijn. Nee, films voor vrouwen mogen ranziger, vunziger, grappiger en vooral groffer. Zie daar films als de Fifty Shades-reeks, maar ook komedies zoals Rough Night en vorig jaar Bad Moms. Die laatste was zo'n succes, dat de Hollywoodmachine direct ging werken zodat er dit jaar al een vervolg in de bioscopen kan draaien.
Het is Kerstmis en Amy, Kiki en Carla zijn druk bezig met de voorbereidingen. Het is een stressvolle tijd vol verplichtingen waarbij niemand wil onderdoen voor een ander. Daar bovenop komen ook nog eens alle moeders van de dames langs tijdens Kerst. Dat betekent nog meer controle en vervelende opmerkingen. Er zit niks anders op: de vrouwen besluiten om Kerstmis terug te pakken. Dat leidt tot een boel confrontaties, drankgebruik en schuine grappen.
Zo simpel als de plot klinkt, zo simpel is de film ook. Het origineel is verschenen in het voorjaar van 2016 dus dit vervolg is érg snel in elkaar gedraaid. En dat vertaalt zich in een niet al te originele film. Veel grappen worden herhaald, liggen er dik bovenop of zijn gewoon écht niet grappig. De film is door deze reviewer op een zaterdagavond in een goed gevulde zaal bekeken maar het publiek lag niet te gieren van het lachen. Dat is een goede graadmeter want een film als deze moet vooral op de lachspieren werken. De film leunt vaak terug op collages waarbij de dames in slow-motion of versneld afgespeeld alcohol drinken of op elkaar inrammen met een stevige beat eronder of een bekende kerstmelodie. En dat gaat dan minutenlang door.
Gelukkig is daar Christine Baranski die de moeder van Amy speelt. Ondanks dat het script haar weinig te bieden heeft, weet ze er toch het maximale uit te halen. En ze steelt daarmee volledig de film af van hoofdrolspeelster Mila Kunis. Het is sneu, maar Kunis wordt langzaam haar eigen film uitgepest. Bovendien krijgt Baranski bijstand van Susan Sarandon als goddeloze rock-moeder waardoor het voor de jonge moeders helemaal moeilijk wordt op te vallen. Het einde suggereert een spin-off voor de Bad Grandma's en dat is een beter idee dan Bad Moms 3.
Mijn tip: als je gaat, kijk deze film in een servicebioscoop waar je de drankjes tijdens de film lekker kan laten vloeien zodat het nog enigszins de moeite is. Het is namelijk sterk aan te bevelen om wat op te hebben als de eindcredits beginnen te rollen: de volledige cast gaat namelijk 'sexy' dansen en dat is niet voor ieders ogen bedoeld.
Bad moms in een bad movie. Helaas, Hollywood.
