CD: Elliott Smith - New Moon

Joost Melis (Pink_Floyd)
Het mag wel een beetje macaber genoemd worden; het feit dat muziekmaatschappij "Kill Rockstars" de laatste toevoeging aan het oeuvre van de legendarische Elliott Smith levert. Smith overleed op 21 oktober 2003 met twee steekwonden in zijn borst. Het predikaat zelfmoord overheerst, maar moord wordt nog steeds niet uitgesloten door de politie. Met het dubbelalbum New Moon komt de teller op zijn naam op zeven albums te staan en de tracks nemen je mee terug naar de tijden die je als de gezondste periode van Elliott Smith zou kunnen beschouwen. Tijden van Either/Or en daarvoor, tijden waarin waanbeelden en overmatig heroïnegebruik nog weinig vat op de singersongwriter hadden.



Doeltreffend
Niet dat de getalenteerde Smith een cleane en frivole persoonlijkheid was gedurende die periode van 1994 tot en met 1997. Het materiaal uit zijn 'Roman Candle' tijdperk refereerde qua thematiek al aan depressies en chemicaliën. Maar pas in 1998, na zijn globale doorbraak met Miss Misery en de tracks voor de film 'Good Will Hunting', ging het echt bergafwaarts met hem. Zware depressies en de heroïneverslaving die rond de Figure 8 tour ontstonden zouden hem tot waanzin en zelfmoordneigingen leidden. New Moon licht echter een behoorlijke tip van de sluier op over wat zou gaan komen. Een sluier die dan al doordrenkt van mistroostigheid, neerslachtigheid en verslavingsverschijnselen lijkt ('High Times (Coma Kid als werktitel)', 'Riot Coming'). Smith zijn karakteristieke, flinterdunne en getergde stemgeluid worden voornamelijk ondersteund door minimalistische akoestische gitaaraanslagen. De manier zoals we die gewend waren op zijn Elliott Smith en Either/Or albums: lo-fi, fragiel, breekbaar en o zo doeltreffend.



Dark Side of The Moon
Met deze 24 opnames(!) nestel je je weer diep in de krochten van Smith zijn tere ziel. Het album bevat zeven tracks van de self-titled opnames, elf van Either/Or, drie uit een radiosessie en drie uit Jackpot! Enkele liedjes kunnen een punt van herkenning voor je zijn, zoals de alternatieve versie van 'Miss Misery' of het eerder uitgebrachte 'Angel In The Snow' en 'Big Decision'. De rest van het materiaal lag tot voorheen in de kluis en de opnames werden beschouwd als 'leftovers' van zijn tweede en derde album. De speculatie dat het slechts restjes waren blijkt gelukkig ongegrond, want dit album bevat grotendeels pure juweeltjes die makkelijk met de kwaliteit van zijn andere cd's kunnen wedijveren en zelfs mooier zijn dan zijn laatste twee werken.
De albumtitel is treffend gekozen, de nieuwe maan is net als Smith zelf niet meer zichtbaar vanaf aarde, maar houdt zich verscholen in de duisternis. Toch is zijn aanwezigheid bekend en weet eenieder wat voor etherische schoonheid hij in zich heeft. New Moon geeft je kippenvel tot in je nek en is een grote kanshebber voor album van het jaar.

Label Domino/Kill Rockstars Datum: 15 mei 2007 Waardering: