Ski Racing 2005

Wanneer je na talloze pogingen eindelijk voor je gevoel goed bochten begint te nemen en de finish ook haalt, kom je tot de ontdekking dat Ski Racing 2005 een nogal hardcore progressiesysteem bezit. Terwijl je voor je gevoel vrij goed bent afgedaald, kom je erachter dat het verschil tussen jouw tijd en de eerste tijd dikwijls twintig seconden is. Nu is het zo dat je afhankelijk van hoe snel je afgedaald bent punten krijgt voor de onderdelen ‘speed’ (snelheid), ‘stamina’ (uithoudingsvermogen), ‘carving’ (de juiste lijn vinden) en ‘edging’ (bochten nemen) en het zijn deze punten die je skillsniveau verhogen. Het principe doet een beetje denken aan de Mega Man-games op de NES, waarbij je door het juiste level te halen een nieuw level kon halen.

Wil je dus ver komen dan zul je moeten oefenen, veel moeten oefenen en dit kan problematisch zijn, omdat vanaf het begin slechts één stage met daarin vier pistes beschikbaar is. Wil je de overige vier pistes unlocken dan zul je eerste moeten worden, wat erg veel tijd in beslag zal nemen omdat je iedere piste en de bijbehorende afdalingsvariant tot in de punjes moet beheersen. Hoewel het bieden van unlockables een gamemechaniek is die ontworpen is om de levensduur te verlengen van een game, denk ik dat de makers van Ski Racing 2005 hierin te ver zijn doorgeschoten.

<\/center>

Wat betreft de graphics en het geluid zit de game goed in elkaar. Het geluid is uitstekend, daar het geluid van sneeuw die geplet wordt en de suizende wind in je oren de afdaling veel realisme en een gevoel van snelheid meegeven. Ook de koeienbellen die ringelen en het gejuich van het publiek dat in- en uitfade als je langs komt razen, zijn een treffend detail. De graphics van de game zien er iets degelijker uit, aangezien alles er bij de graphics namelijk op gericht is geweest om de game snel te houden en dat merk je aan de bomen (het lijken wel twee stukken karton die in elkaar gevouwen zijn met textures erop), het publiek (statische reclameborden) en de achtergrond. Die is namelijk ‘aangeplakt’ (de lucht en de bergen), maar dat maakt niet veel uit aangezien je voornamelijk bezig zult zijn met het zo perfect mogelijk nemen van de afdaling en minder met de omgeving. Het enige echte grafische minpunt is dat je soms een boom in de verte getekend ziet worden, omdat de grafische engine het niet bijhoudt. Al met al compenseert de hoge framerate en het feit dat de route die genomen moet worden altijd wel duidelijk is beslist de kleine minpuntjes.