Party: Extrema Beautiful
Gelukkig viel dat reuze mee. Mijn twijfels waren niet direct weggenomen zodra hij “When The Lady Smiles” inzette, maar zodra hij van de karaoke afweek, wist hij de sfeer er behoorlijk in te krijgen. Denk aan de betere optredens van Underworld, als je een beetje wilt voorstellen hoe dat nou klinkt, een zingende DJ. Een elk geval een lekkere opwarmer. Toch trok de Past ons meer. En met ons ook een heleboel andere mensen. Dit was bij verre de drukste zaal. Het verlichte glas in lood gaf op zich al veel sfeer, maar door de extra kaarsen, reusachtige lampions afbeeldingen in dezelfde stijl en het altaar compleet met kruis waar de DJ stond. Nee, hier kon weinig mis gaan. Marcello draaide hier een redelijk stapeltje klassiekers, wat goed werd ontvangen bij het iets oudere Extrema publiek. Wat het precies is, geen idee, maar Extrema heeft toch een vaste schare fans opgebouwd, die er toch net iets extra voor doen. De opzet en aankleding van een feest kan nog zo goed zijn, zonder dit publiek zou het geen Extrema zijn.
Lucien Foort neigde naar de club toe, zeker niet zijn normale progressievere stijl. Misschien had hij eerst even de sfeer geproefd, voordat hij ging draaien, want het paste er zeker bij. Er werd wat minder hard gedanst, maar meer wat geswing en veel gekeuvel en gekijk. Tijd voor een relax moment, we gingen even naar de Chill Out tussen de Past en de Future. Een cocktailbarretje verwelkomde ons. Helaas kon niet iedereen genieten van de rust aldaar, want er waren al behoorlijk wat lampen gesneuveld en iemand stond zelfs te swingen met het bordje van de nooduitgang in zijn hand. Zonde. De Future zaal was helemaal rustig. Blijkbaar toch niet het ding waar het publiek op zit te wachten en mijns inziens sloeg dat over op de artiesten. Drillem had de goede papieren als winnaars van de Grote Prijs in de Dance categorie, maar het geheel bleek oppervlakkig. De zangeres wist niet echt het vuur en aparte sfeer te geven, waar dit duo om bekend staat. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, met nauwelijks publiek dat vooral in en uit liep, al wist DJ Robob die de lijm tussen de verschillende sets was, wel een goede indruk achter te laten.
Tijd voor één van de headliners, oudgediende Todd Terry. Ook hij maakte veelvuldig gebruik van klassiekers, waar met name "How's your evening so far?" van Lil' Louis en Josh Wink inslaat. Daarvoor geniet het publiek wel, maar echt veel actie valt er niet te bespeuren. Wat wil je ook, als een feest al zo vroeg goed op gang komt. Ook bij ons begon de vermoeidheid toe te slaan. Tegen vijf uur zijn we rustig naar de auto gegaan om op de radio te horen dat er nu toch een stevige beat in kwam. Misschien één die voor sommige wel eerder gewenst was, maar voor de meeste was het een zeer relaxte en geslaagde avond. Al leek dat niet voor alle zalen te gelden. De Future kwam er wat bekaaid vanaf, met slechts felle lichten en (daarom?) een lage interesse van het publiek. De Future was toch wat underdressed met een VJ die niet echt indruk maakte. Jammer, aangezien de enige actie in het decor van hem vandaan moest komen. Zeker getuige de grootte van de zaal, viel hier meer te verwachtten. Deze editie moest het toch voornamelijk hebben van de Past. Maar verder valt er niets te klagen. Geen lange wachttijden waar dan ook, het bekende publiek, en een hele goede, zij het rustige, sfeer.
