Game review: Neverwinter Nights
Vooral met Baldur's Gate had Bioware samen met Black Isle al bewezen dat ze uitermate goeie RPG's konden produceren die erg trouw waren aan de AD&D regels.
Maar nu deed Black Isle halverwege de ontwikkeling van Neverwinter Nights ineens niet meer mee en is de vraag of Bioware hetzelfde truukje nog een keer kan opvoeren zonder Black Isle, onder de bezielende leiding van Atari.
Neverwinter Nights was oorspronkelijk bedoeld als spel waarin Dungeon Masters - spelers die graag sinister lachen terwijl ze het lot van hun medespelers in hun handen houden - een kans te geven hun eigen spellen op te zetten die vervolgens gespeeld zouden worden door spelers online.
Hierdoor zou het single player gedeelte niet veel meer dan enkele demonstaties om het lijf hebben gehad.
Gelukkig had Bioware nog wel op tijd door dat ze de spelers die geen snelle internet verbinding hebben, of gewoon liever alleen spelen ook een leuk verhaal moesten geven.
Dat hebben ze dan ook gedaan, maar tijdens het spelen wordt het al snel duidelijk dat het spel zich toch vooral in het multiplayer gedeelte vastbijt... en niet snel loslaat. Misschien is dit spel het wel waard om eindelijk eens dat ADSL abonnement te nemen?
Maar goed... een goeie online RPG is ook leuk om mee te spelen natuurlijk en omdat er steeds meer mensen een breedband verbinding hebben, zou dat tegenwoordig zelfs in ons technologisch achterlopende landje een succes kunnen worden.