Game review: Sacrifice


In den beginne was er een wereld, een wereld die vol was van schoonheid en diversiteit, een wereld met een schepper die zelf zijn wereld bereisde.
Alles in de wereld was goed, de schepper beschermde en verzorgde al het leven van zijn wereld.


De schepper wilde het leven voor zijn volk nog mooier maken, hij wilde hen de macht geven om de wereld te veranderen.
De schepper gaf zijn volk een gave, de gave van magie.


Maar zoals velen weten, macht corrumpeert. De gave steeg sommigen naar het hoofd en zij keerden hun schepper de rug toe.
De gave raakte bezoedeld, ze werd gebruikt voor onnatuurlijke, soms zelfs boosaardige, doeleinden.
In dit tijdperk stond de gevallene op, hij wiens naam niet genoemd mag worden.


De gevallene gebruikte zijn gave om in het land Golgotha een poort te scheppen. Een poort die leidde van de scheppers prachtige wereld naar de donkere krochten van de demonische onderwereld. Het in stand houden van deze poort eiste zijn tol.
De wereld schreeuwde van pijn. De druk werd haar te veel, ze scheurde uiteen en de schepper stierf.


Nu overleeft het volk op de zwevende stukken land die nog over zijn van hun eens rijke wereld. In deze chaos stonden vijf nieuwe goden op, vijf machtige goden die allen een deel van het overgebleven land in hun bezit namen.


In dit door chaos verscheurde land verschijn jij, een tovenaar... een tovenaar, met een verleden.