Tonnie, Lahore (Pakistan) - 25/04
 | In samenwerking met Netwerk publiceert FOK! delen van dagboeken over de oorlog met Irak. Deelnemers uit verschillende landen vertellen vrijwel dagelijks hoe zij en hun omgeving de Irak-crisis beleven. |
Ik wil niet meer weten
Voor de hele wereld is de oorlog in Irak voorbij. Over pakweg 5 jaar weet niemand, behalve de Irakezen, meer hoe alles precies in elkaar stak. Nog eens 15 jaar later weet bijna niemand meer hoe de naam was van die dictator in Irak, zoals ook de namen van de vele wrede dictators in Afrika vergeten zijn.
Nog niet afgelopen
Voor de Irakezen zal de oorlog niet afgelopen zijn, nog lang niet afgelopen. De vele etnische groepen, die tot dusver onderdrukt waren, worden weer zichtbaar en zullen hun rechten opeisen. De Koerden zullen de onafhankelijkheid, die ze in deze 12 jaar hebben gehad dank zij de "no fly zone", niet willen opgeven: een probleem voor Turkije en Iran. De vele oorlogsgetroffenen moeten verder met hun leven al dan niet blijvend invalide: hun uiterlijke of innerlijke littekens permanent met zich meedragend. Het beeld van het 12-jarig jongetje, verbrand, zonder armen, zonder ouders, ter humanitaire hulp naar Koeweit vervoerd, blijft op mijn netvlies gegrift. Hoeveel mensen kloppen zich (dankzij hun gave armen) op de (niet verbrande) borst, omdat het kind door hun goedheid nu "gered" is en medische hulp krijgt?
De rest van het dagboek kun je hier lezen (website Netwerk).
