Moeder: racist of zeurkous
Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.
Vandaag over zeikende moeders.
Zwarte Piet, of niet? – Zonnetje40
Sinterklaas. Ik dacht met een stukje proza te openen, maar zo vreselijk verheven is dat liedje van Het Goede Doel nu ook weer niet. De zoveelste poging om aan dat kinderfeestje geld te verdienen. Volwassenen die hun kijk op een kinderfeestje geven, met de duidelijke opzet rond de decemberdagen extra te cashen.
En dan gaat zoiets dus naar de kloten. Als volwassenen er hun ideeën op los laten.
Voor zover het aan kinderen ligt zijn de intocht van Sinterklaas, het bezoek van de Sint aan school, de spanning van 5 december en de tafel vol speelgoed op 6 december al ruim voldoende. Heel die onzin die er door de commercie omheen is gebouwd, zal kinderen worst wezen! Feitelijk wordt al die onzin de kinderen door de strot geduwd.
Kinderen vroegen niet om vanaf oktober al televisieseries over de Sint te zien. Zij vroegen niet om tachtigduizend 'hulp-Sinten'. Kinderen initiëerden geen bombardement aan sinterklaasfolders. Dat werd en wordt ze allemaal door volwassenen door de strot geduwd. Geen kind zal klagen als we volgend jaar naar een sinterklaasfeest uit de jaren zestig terugkeren: als er maar cadeautjes komen!
Dit geldt ook voor dat geouwehoer rond de oorspronkelijke en de huidige betekenis van Sinterklaas en Zwarte Piet. Daar kun je wel allerhande 'volwassen' redeneringen op loslaten. De praktijk blijft echter dat kinderen al die redeneringen nooit zouden verzinnen en ook geen boodschap aan alle volwassen conclusies hebben.
Ik snap dat veel oude plaatjes en gedichtjes over Zwarte Piet vreselijk kwetsend waren. Geen discussie: die waren echt gruwelijk en tekenden een gruwelijke mentaliteit. Maar in de daarop volgende anderhalve eeuw is er echt wel wat veranderd. Onder invloed van veranderde inzichten en een algemeen geaccepteerde afwijzing van discriminatie is het absoluut onmogelijk om in deze tijd dergelijke viespeukerij nog te verbinden aan huidskleur en kinderfeestjes!
Kinderen zien geen commercie. Kinderen bepalen niet dat cadeaus ieder jaar duurder worden. Kinderen zien Sint en Piet niet anders dan andere sprookjes- of stripfiguren. Kinderen identificeren elkaar niet met de kleur van Sint of Piet. Kinderen discrimineren niet. Kinderen denken bij het sinterklaasfeest niet in misselijk makende, vervlogen denkbeelden.
Volwassenen echter beïnvloeden wel degelijk hun kinderen. Volwassenen trappen in de commercie en volwassenen sturen het beeld rond rassenverschillen bij kinderen. Volwassen slepen er denkbeelden uit vervlogen tijden bij om NU een kinderfeest te veroordelen. Net zoals sommige andere volwassenen hun kinderen weer leren te discrimineren.
Want zo is het dus wel. Ik ga zeker niet beweren dat discriminatie niet meer bestaat. Het zijn echter volwassenen die kinderen leren te discrimineren en het zijn dus ook volwassenen die ze leren om overal discriminatie achter te zoeken. En wat geef je je kinderen mee, als je hen bij voorbaat al leert overal discriminatie achter te zoeken?
Een klas vol witte, gele, bruine en zwarte kindjes. Sinterklaas en Zwarte Piet die er met een zak vol cadeautjes binnenkomen. Zou ook maar één kind op dat moment aan de Surinaamse slavernij en Nederlandse slavenhandel denken? Ik denk het niet.
Nou ja. Behalve als moeder de godganse dag over een ver verleden blijft zeuren. Ouders kunnen van hun kind moeiteloos zowel een racist als een slachtoffer maken.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
