Jong versus de egobejaarde
Eindelijk is er weer eens een mooi politiek-maatschappelijk debat losgebarsten. Nu geen marginaal geëikel over Grieken, straaljagers of minimumstraffen, maar iets wat écht de kern van de samenleving raakt. Ouderenpartij 50PLUS is in de peilingen groot genoeg geworden om serieus te nemen en dus is het eindelijk tijd voor weerwoord.
Het gaat hier uiteraard om de pensioenen. Er wordt in Nederland momenteel flink bezuinigd en extra belast, niemand wil meer inleveren dan een ander en dus klaagt men steen en been over hoe enorm benadeeld hij of zij wordt. Aan de andere kant mag het duidelijk zijn dat er wel degelijk hervormd moet worden en dan met name op de terreinen waar de kosten het snelst stijgen, of zelfs compleet onhoudbaar dreigen te worden. En laat het terrein van de vergrijzing er daar nou een van zijn. En hop, daar is bejaardenlobby 50PLUS.
Het is nogal een nare club, dat 50PLUS. Waar elke andere partij vanuit een of andere overtuiging op zijn manier het beste wil doen voor heel Nederland, is 50PLUS er eigenlijk maar voor één groep: mensen die met pensioen zijn, of binnenkort gaan. De rest van de bevolking kan ze gestolen worden. Nou ja, niet helemaal natuurlijk, want het 50MIN-deel moet natuurlijk wel genoeg geld kunnen blijven afstaan. Dat de partij daarmee de vergrijzing en de explosie aan bijbehorende kosten totaal wenst te negeren is typerend voor het extreme egoïsme ervan.
Tot enige tijd geleden was dat niet zo interessant. 50PLUS was een marginaal partijtje dat alleen in de Eerste Kamer iets in de melk te brokkelen had, maar nu de partij bij nieuwe verkiezingen op tien Kamerzetels zou kunnen rekenen, zou het best wel eens zo kunnen zijn dat de grijze egoïsten een rol van betekenis gaan spelen in de nabije toekomst.
En daarom wordt er nu eindelijk eens echt tegengas gegeven. In een open brief aan alle ‘boze 60-plussers’ werd in de Volkskrant een degelijke aftrap gegeven voor wat ongetwijfeld een heftig debat gaat worden. Ik ga er namelijk niet vanuit dat deze woordenstrijd zich zal beperken tot de opiniepagina’s van de Volkskrant, want daar zijn de belangen echt te groot voor.
De strijdende partijen: enerzijds de gepensioneerden die absoluut niet willen inleveren. Voor de duidelijkheid: dit is gemiddeld de rijkste bevolkingsgroep van Nederland. Ze zijn er de afgelopen jaren veruit het meest op vooruit gegaan wat betreft vermogen en inkomsten en ze konden veel vroeger stoppen met werken dan de huidige generatie werkenden. Bovendien heeft deze groep voluit kunnen profiteren van de enorme economische groei die Nederland sinds de jaren ’50 heeft meegemaakt.
Anderzijds is er jong, werkend Nederland dat ziet hoe zij wél tot ruim na hun 65e door zullen moeten werken tegen een veel lager pensioen dan wat er nu uitgekeerd wordt, terwijl ze tijdens hun werkzame bestaan veel meer aan premies zullen moeten betalen dan wat ze ooit aan pensioen en AOW uitgekeerd zullen krijgen. Dikke kans trouwens dat de AOW geen lang leven meer beschoren is, maar dat terzijde.
En juist die verdeling is raar, want waar het logischerwijs zou moeten gaan om de tegenstelling rijk-arm, heeft 50PLUS deze veranderd in jong-oud. Armoede is geen leeftijdgebonden verschijnsel, maar iets wat helaas in alle generaties voorkomt. Was 50PLUS een partij voor alle Nederlanders geweest, dan had de partij zich dáár druk om gemaakt. Maar voor die opvatting is er al een partij: de SP. Dat doet vermoeden dat 50PLUS er niet alleen voor de ouderen is, maar vooral ook voor de mensen die in directe zin geld verdienen aan de partij. Marktgerichte politiek: er is een publiek voor, dus plaats een product in de politieke markt.
En dat maakt de hele situatie nog tergender, want de man achter 50PLUS, Jan Nagel, is inderdaad een opportunist pur sang. Leefbaar Nederland werd geen succes, dus werd het tijd voor een nieuwe verdienformule. Het zou me niets verbazen als hij geen enkele boodschap heeft aan de ouderenproblematiek.
Op de opiniepagina’s van de Volkskrant had oud-50PLUS-leider Henk Krol inmiddels ook van zich laten horen. Hij hekelde het ‘wij/zij-denken’ van zijn tegenstanders, daarbij totaal negerend dat juist zijn partij die vorm van denken de discussie in heeft getrokken. Krol beweerde dat zijn partij ook oog heeft voor de gepensioneerden van de toekomst. Duidelijk mag zijn dat die toekomstvisie van Krol niet veel verder strekt dan een jaar of tien. De twintigers, dertigers en veertigers van nu kunnen 50PLUS gestolen worden. Fuck die zondvloed. Dan is de achterban toch al vredig ingeslapen. Daarnaast is de groep gepensioneerden van na die tijd toch veel te klein om voor de voortzetting van 50PLUS interessant te zijn en al was dat wel het geval, dan maakt dat de partij nog steeds niet uit. Het gaat om de ouderen van nu! Die van de toekomst: laat maar, geen interesse.
Inmiddels blijkt dat Krol nog iets verder is gegaan in het ondermijnen van het pensioenstelsel. Daarom is hij maar snel afgetreden, want hij voelde zich 'te beschadigd'. Dat is natuurlijk niet zijn eigen schuld, maar de schuld van zijn tegenstanders. Hij had natuurlijk absoluut geen kwade bedoelingen toen hij het betalen van pensioenpremies ontdook.
‘Wij’ versus ‘zij’ dus, en dat op impliciet, doch dringend verzoek van Jan Nagel en zijn grijze groep egobejaarden. Maar oké, u vraagt, wij draaien. Ik stel voor dat betalend Nederland de komende tijd even zijn tanden laat zien. Niet om echt te bijten, niet om ouderen de grond in te trappen, maar wel om weer even duidelijk te hebben wie er nu ook alweer afhankelijk is van wie. Ik gun de ouderen van Nederland echt alle goeds, maar niet ten koste van de toekomst van de rest van Nederland.
