[Tour] Angst!

Cavendish viel op zijn bips
Maar leek daarna nog fit
Niet fit genoeg meer voor de winst
Want Greipel won de rit

Cavendish leek vandaag meer op Bruce Willis in Die Hard en Greipel had meer weg van Arnold Schwarzenegger in The Terminator. Zo zag de Duitser er uit toen hij over de streep kwam en rechtop ging zitten. Mijn vrouw zei dat die man wel veel aan krachttraining zou doen. Ze keek daarbij nog even met een schuin oog naar mij en daarna weer snel naar de televisie. Ach ja, er zijn wel meer vrouwen die van gorilla's houden. Bokito weet er alles van.

De rit van gisteren had toch nog wat pech gebracht voor enkele renners. Jurgen Van den Broeck moest zelfs naar huis. Hij twitterde dat het de zwaarste teleurstelling uit zijn carrière was en ik kan me dat voorstellen. Zijn vriendin was nog wel 'fier' op hem. Dat twitterde ze tenminste. Ik kan me trouwens herinneren dat Jurgen al eerder letterlijk uit de Tour de France viel. Dat was in een afdaling. Ik wil ook niet lullig doen, maar wat deed Jurgen daar vlak achter de sprinters? Hij viel nota bene over Bouhanni, de sprinter van Française des Jeux. Alle klassementsrenners laten zich afzakken als ze het punt van de drie kilometer zijn gepasseerd, maar misschien dacht Jurgen dat hij de massasprint kon winnen. Dat afzakken kostte de klassementsrenners vandaag overigens vijf seconden. Daarom heeft Impey nu de gele trui. Maar liever vijf seconden dan naar huis.
Zubeldia heeft een breuk in zijn linkerhand en dat is ook niet fijn als je later deze week bergop moet. Hesjedal had al een gebroken rib, dus dat lijkt me ook geen echte kandidaat meer voor geel.

Je voelde vandaag bijna de angst voor de wind in het peloton als je de renners zag rijden. Honderd kilometer van de aankomst was de finale eigenlijk al begonnen. Daarom ook geen kopgroep. Het zou gekkenwerk zijn om weg te rijden. Toch was er in het begin van de etappe wel een gek geweest, maar die wilde alleen een kwartiertje op televisie. Zijn naam was Maté, maar hij kreeg niemand mee. En terecht. Toen de uitzending begon had hij vier minuten en een kwartier later was hij ingelopen.

Ik schakelde een beetje tussen de NOS en Eurosport. Het commentaar van Herbert en Maarten is echt vaak ondermaats. Gisteren keek ik de finale bij Eurosport en daar wist men meteen te vertellen dat Cavendish opdracht gaf om aan de kant te gaan rijden zodat de andere treintjes maar aan één kant konden passeren. De Belgen zeiden dat ook. Dat hoorde ik later bij hun samenvatting. Ik heb ook nog de samenvatting van de NOS gezien, maar het duo D&D had al moeite genoeg om de renners te herkennen. Jammer.

Het was een saaie etappe en toch ook weer niet. Je voelde gewoon de spanning. De ploegen van de klassementsrenners hadden echt een zeer zware dag. Constant alert zijn, constant iemand in de wind laten rijden om de klassementsrenner uit de wind te houden. Ieder moment kon het peloton op de kant worden gezet. En probeer dan nog maar eens terug te komen als je wordt gelost. De wind was gunstig voor waaiers. Maar geen ploeg durfde het aan om de waaier op gang te brengen. Ook jammer.

Dus moesten we het helaas weer van valpartijen hebben. Maar voor die valpartijen was Bouhanni al weg. Hij was gisteren natuurlijk verkracht door Jurgen Van den Broeck en had daar nog last van. Het lijden van Bouhanni kwam regelmatig in beeld. Ik had hem al niet in mijn rijtje, want hij had de Giro voor een gedeelte gereden en hij is nog piepjong. Eigenlijk pleegde zijn ploeg een beetje roofbouw op hem. Terecht stapte hij op een gegeven moment maar af.
Quintana was een van de eerste renners die viel. Ik hoop dat het niet al te erg is, want ik heb hem wel in mijn rijtje van de tourpoule.
Sagan had nog pech, maar we schrokken meer toen ineens de jongens van Belkin niet meer van voren reden. Mollema gevallen! Waarom vallen er toch altijd Nederlanders? Gelukkig zaten ze niet veel later weer helemaal van voren. Ze waren zeker zo bang om nog eens te vallen dat ze maar op kop gingen rijden. Cavendish lag waarschijnlijk ook bij die valpartij. Hij had een zwarte bil en moest een tijdje flink in de achtervolging. Toen dacht ik al dat er vandaag wel een ander zou gaan winnen. Zoiets breekt je op.
Maar de grote pechvogel van vandaag was wel Brajkovic. Nummer negen van de vorige Tour de France. Weer een outsider die de kansen op de eindzege op het asfalt achter heeft gelaten.

Renner van de dag: Moeilijk. Een compleet peloton gedurende bijna de hele rit. Laat ik dan maar de gek Maté nemen. Die heeft het in ieder geval nog geprobeerd.

Morgen Albi.

De renners komen morgen door de Languedoc-Roussillon. De streek van de Katharen. Daar heb ik het echter vorig jaar al over gehad, want de renners komen er vrijwel ieder jaar wel een keer door. Dit jaar rijden ze naar Albi en dat ligt in het gedeelte van de Languedoc dat Tarn heet.
De Tarn is een rivier en het gebied dat naar de rivier is genoemd staat bekend om de vele 'gorges'. Dat zijn diepe kloven in het kalksteengebergte daar. Het is een woest gebied waar het toerisme lang niet zo massaal is als in het gedeelte van de Languedoc dat aan de Middellandse Zee grenst. Albi ligt in dat woeste gedeelte. Denk dus maar niet dat de sprinters het morgen makkelijk hebben. Eigenlijk is dit niet een echt sprintvriendelijke Tour.
Albi is vooral bekend vanwege Toulouse-Lautrec. Het Museum Toulouse-Lautrec is een van de bezienswaardigheden.
Lautrec was een gek. Hij is al voor zijn veertigste jaar gestorven, maar had toen wel een wervelend leven achter de rug. Hij zag er niet uit, maar had de ene na de andere maîtresse. Hij sliep weinig en zoop veel. Maar tussendoor maakte hij prachtige schilderijen. Hij schilderde vaak prostituees, want hij voelde zich aangetrokken tot die wereld.
Veel minder bekend zijn de kookkunsten van de dwerg. Hij kookte vaak voor de meisjes van plezier. Daarbij vloeide de drank natuurlijk ook rijkelijk.
Henri en zijn vriend Maurice Joyant hebben tweehonderd recepten beschreven. Hij kookte vaak vreemde gerechten, want Henri hield van het absurde, ook in zijn kookkunst. Maar die tweehonderd recepten zijn vrij eenvoudig.
Of er morgen absurde dingen gebeuren in de etappe weet ik niet. Het parcours leent zich er wel voor.

Hier volgt een van zijn recepten: aardappelsalade.
De hoeveelheid hangt natuurlijk af van het aantal personen.

Kook de aardappelen, schil en snijdt ze als ze nog heet zijn. Doe ze in een kom, voeg er zout en peper en een beetje olijfolie aan toe. Goed mengen en een uurtje laten staan. Kook een paar eieren hard, pureer de dooiers en snijd het wit klein. Maak een saus van olie, mosterd, azijn, zout en de gepureerde dooiers. De saus moet zo dik zijn als mayonaise. Voeg er reepjes prei, gehakte peterselie en wat gesneden augurken aan toe. Als de saus te dik is, voeg er dan wat olie en azijn bij. Doe er daarna het gesneden eiwit bij en roer er geleidelijk de aardappelschijven in olie bij. Laat nog vijftien minuten staan zodat alle smaken zich goed kunnen mengen.