Waarom hebben mannen bindingsangst?
“Waarom hebben mannen bindingsangst?” Met een dampende kop thee in haar handen zit mijn zus tegenover me. Ze is een tijdje aan het scharrelen geweest en nu vond zij het moment daar, dat er keuzes gemaakt moesten worden. Gezien ik ook wel een handje bindingsangst heb en bovendien de dichtstbijzijnde man ben die onverbloemde waarheden kan vertellen was ik de gelukkige met de taak deze neiging te verklaren.
Vanuit mijn eigen historie gekeken zou ik verklaren dat een vrouw die een relatie wil, onwillekeurig graag de macht over wil nemen. Waar de leiding tijdens het spel van aantrekken en afstoten meestal bij de man ligt, lijkt het erop dat naarmate koppels langer bij elkaar zijn de vrouw vaak de overhand krijgt, de broek aantrekt zogezegd. Gezien de meeste mannen wel een bepaalde vrijheid kunnen waarderen zou je daaruit de angst voor een relatie wel kunnen verklaren. Ook kunnen schrikbeelden voorbij flitsen van ingeslapen koppeltjes 's zaterdags bij de Ikea. Vooral de vent, die levenloos achter zijn wederhelft aansjokt lijkt een toonbeeld van de lamgeslagen levenloosheid waarin wij ons nooit en te nimmer zouden willen laten vangen. Nee, bij het aanzicht daarvan vertellen wij onszelf dat wij midden in het leven staan, klaar om de wereld te veroveren en elke vrouw terug naar ons hol te slepen om er stomende seks mee te hebben waarna de betreffende dame bezig gaat met de gebraden everzwijnen teneinde hun ultieme doel te bereiken; ons plezieren.
En dat hol bracht mij tot nieuwe inzichten. In een boek van Bill Bryson las ik ooit eens dat het ultieme doel van elk organisme zijn eigen voortplanting is en dat zelfs dingen als zelfbehoud sneuvelen als het gaat om het doorgeven van onze eigen genen. Als dat zo zou zijn dan verklaart dat volkomen de neiging van mannen om een relatie uit de weg te gaan. Immers, voor een vrouw is de beste manier om haar eigen genen door te geven het scoren van een man die haar de veiligheid en zekerheid geeft dat zij zich kan concentreren op het produceren van nakomelingen. Kortom, een man die machtig, rijk, sterk en betrouwbaar is. De manier om nakomelingen veilig te stellen is voor een man echter compleet tegengesteld. Gezien een man zelf niet hoeft te baren, lijkt hij de grootste kans op nakomelingen te maken als hij zijn kansen spreidt. Kansen kunnen hier ook wel vervangen worden door 'zaad', en als deze kansen in zoveel mogelijk baarmoeders achtergelaten kunnen worden dan lijkt nageslacht verzekerd.
Overigens zou deze wetenschap ook het feit verklaren dat zo'n 25% van de mensen niet het kind is van wat zij denken dat hun vader is. Dit zou verklaard kunnen worden uit het feit dat de vrouw wanneer zij besloten heeft klaar te zijn om bevrucht te worden meestal stopt met de pil, wat een dermate groot effect heeft op haar hormoonhuishouding dat zij plotsklaps op hele andere mannen kan vallen. Mijn eigen metafysische verklaring hiervoor zegt echter dat de vrouw zich op een dergelijk moment beseft dat zij inderdaad een man heeft gescoord die haar de veiligheid kan geven van het opvoeden van het kind, wie het zaad levert is van secundair belang. Ook voor haar geldt op zo'n moment dus: kansen spreiden vergroot de kansen op succes aanzienlijk.
Conclusie: met het doel van voortplanting in het hoofd is een relatie voor een man een weinig aanlokkelijke situatie.
Mijn zus was matig enthousiast.
En wat mijzelf betreft? Ik moet nu gaan, mijn vriendin helpen met de afwas..
