Media-Mangel: Santé
Iedere dinsdagavond bespreekt Luc van Lier een hoogte- of dieptepunt van het Nederlandse medialandschap. Vandaag aandacht voor het maandblad Santé.
Meestal schrijf ik in deze rubriek stukjes over televisieprogramma's, maar er zijn natuurlijk meer media dan alleen maar de beeldbuis. Dit keer heb ik eens een tijdschrift uit het rek getrokken. Santé.
Het blad heeft een beetje een imagoprobleem. Het zou een flauwekultijdschrift zijn, met de zweefteef als doelgroep. We bladeren.
Ben jij een koolhydraattype of een eiwittype? Goede vraag. Dacht ik. Voor een evenwichtige voeding is het van belang een allebeitype te zijn, dacht ik altijd. Maar gelukkig komt de Santé met een extra katern. Over het nieuwe kookboek van een of andere voedingscoach. Een uitgebreid interview en een paar pagina's recepten. Dat doet mij erg denken aan wat bij de televisie altijd ‘product placing' wordt genoemd. Een als nieuwsartikel of dramaturgische scene vermomde reclame.
Bladeren we verder. Komen we een interview tegen met een meneer, die ooit zijn dik belegde boterham verdiende met het ontwerpen van protserige dakterrassen voor de beter gesitueerden. Compleet met jacuzzi en openluchtbioscoop. Maar ja, de economie zit een tikje tegen, dus de daktuinenbranche is lelijk door de beursvloer gezakt. De dakterrassenpatser failliet en zijn acht medewerkers brodeloos. Gelukkig heeft meneer zich hervonden. Door het zingen van mantra's. Heerlijk. Nu houdt hij zich bezig met het ontwerpen van dakterrassen zonder jacuzzi en zonder openluchtbioscoop. Alle puzzelstukjes in zijn leven zijn op hun plek gevallen. Hoera!
Bladeren we verder. Iets over botox tegen tandenknarsen. En het hoogst belangwekkende artikel over de voedingscoach. Van die recepten. Drie foto's: werkelijk zelden zag ik iemand zo aanstellerig in tot het bot overgeposeerde foto's. Echt afgrijselijk. Mooi om te weten, dat ze haar nieuwe kookboek schreef, toen ze zwanger was. Geen aanbeveling. Zwangere vrouwen willen toch altijd haring met slagroom en meer van dat soort viezigheid?
Bladeren we verder. Zowaar een tamelijk lezenswaardige column. Met één vergissing. De columniste zet zich af tegen "al die grijze, serieuze, laten-we-zo-veel-mogelijk-stenen-om-onze-nek-hangen spirituele types". Dat is wel de doelgroep van de Santé, die ze daar schoffeert!!! Dat wordt vast een standje van de hoofdredactie.
Bladeren we verder. Een artikel over de Theatrale Persoonlijkheidsstoornis. Nou ja, een artikel... De redactrice heeft een paar licht-wetenschappelijke boekjes doorgelezen en op basis daarvan een verhaaltje in elkaar geflanst. Met heel veel woorden tot de slotsom komen die iedereen op eigen houtje zelf ook wel kan verzinnen: als iemand zich de hele tijd als een hysterische drama queen gedraagt en je het leven onmogelijk maakt, dan moet je diegene gewoon mijden. Tja... Nog een stukje psychologisch geneuzel over dat vrouwen raar doen: ze willen een lieve zorgzame man, en dumpen hem dan omdat die niet stoer is. Ook weer gebaseerd op het vluchtig doorlezen van een boekje. Maar volgens mij is dat gegeven oud nieuws.
Bladeren we verder. En ja hoor, daar is ‘ie. De onvermijdelijke test. Kruis A, B, C of D aan. Iets over tevredenheid over jezelf. Op basis van de aangekruiste letters komt er een uitslag. Psychologie op z'n janboerenfluitjes. Hou op!
Bladeren we verder. En dáár is het beloofde mini-kookboekje. Een tipje van de sluier van het ‘Eet jezelf mooi, slank & gelukkig kookboek'. Eet jezelf mooi? Die haakneus en dat piekhaar gaan niet weg van het opknagen van een bos wortelen, hoor. Eet jezelf slank? Minder eten, meer bewegen. Klaar. Eet jezelf gelukkig. Wat? Geluk hangt toch af van zaken als het hebben van een toffe relatie, goede vrienden, bevredigende bezigheden en niet te veel zorgen?
Bladeren we verder. Iets over Texel. Dat je je kan laten inpakken met schapenmelk en dat je koeien kan knuffelen. Toen ben ik gestopt met lezen.
Bij nagenoeg alle items die ik hierboven heb aangesneden, stond uitdrukkelijk vermeld, waar het product, consult of boek te koop is. Ik heb geen journalistiek product gekocht. Ik heb twee euro neergeteld voor een veredelde reclamefolder. Deze maand slechts 2 euro, schreeuwt de omslag. Dat is twee euro te veel. Want het blad wás al betaald. Door de voedingsdeskundige, de dakdekker, de psychiater, de botoxboer, de andere psychiater en iedereen die ik hier niet heb genoemd.
Nog een keer de Santé kopen? Ik ben daar besodemieterd!!!
