Trots op Ans van der Velde
Luc van Lier buigt zich over het nieuws. Op woensdagochtend een serie brieven aan Nederlanders die onderwerp zijn van de actualiteit. Vandaag een brief aan het Amsterdamse raadslid Ans van der Velde.
Zeg, Ans, Ik heb een beetje buikpijn. Van het lachen. Er is een soort verkiezing van Het Beste Gemeenteraadslid Van Nederland. En opeens stond jij heel hoog in de tussenstand. Echt. Ik heb me bescheurd.
Je bent nog te stom om te poepen. Ik hoor je alleen maar populistische prietpraat verkondigen. Zoals dat er op alle trams in Amsterdam een extra conducteur moet meerijden. En wie gaat dat betalen? En dat gaat maar door, dat geneuzel van je. Maar goed, je zit dan ook in de gemeenteraad namens die club van dat andere geschifte wijf. Rita Verdonk, die ooit als blijk van erkenning op de televisie probeerde te kopkluiven met Jeroen Pauw. Trots op Nederland. En jouw mini-fractie heet dus Trots op Amsterdam. Schei toch uit. De Nederlandse club van gefrustreerde menopauzewijven-met-makkelijke-kapsels. Die politiek hoogstens in aanmerking komen voor een overgangskabinet. Trots op Nederland, een club waarvan ik mij meen te herinneren dat de penningmeester er met de kas vandoor was of iets in die geest. En die rare Rita Verdonk, die haar pijp al lang aan Maarten heeft gegeven.
En jij staat dan hoog op de ranglijst in de beste-raadsledenverkiezing. “Dat kan niet waar zijn”, dacht ik.
Het ís dan ook niet waar.
Je hoge positie in de tussenstanden bleek tot stand te zijn gekomen door fraude. Vanaf slechts enkele IP-adressen bleken honderden stemmen op je te zijn uitgebracht. Het logische gevolg: diskwalificatie. Mooi zo. Ik hoop na de gemeenteraadsverkiezingen nooit meer wat van je te horen.
Maar als ik, wanneer ik de Stopera binnenloop, onbeheerst in de lach schiet, dan weet je hoe dat komt. Ons geheimpje.
Een troost. Je bent niet de enige beklagenswaardige domme doos in de Raad. Ondanks mijn ‘geen ongeadresseerde reclametroep’-sticker kreeg ik een folder in de bus. Van je al even slimme collega’s van Red Amsterdam.
Ik weet het zeker: bij de komende raadsverkiezingen stem ik op een landelijke partij.
Vrolijke groet,
een blije stemgerechtigde
