Achter een hek?

Vrijheid van meningsuiting lijkt vaak beperkt tot de eiser van deze vrijheid. In het algemeen moet een ander altijd zijn bek houden. Dat dit nu de kern van dit recht is, wil ik niet te stellen, maar zo komt het wel op mij over, als ik af ga op degenen die er het hardste aanspraak op maken. Vaak lijkt het wel alsof het recht op het geven van een mening alleen geldt, tot het moment dat er tegenspraak komt.

In Nederland mag je overal commentaar op geven, zolang je maar geen mensen bedreigt. Ik vind dat laatste een hele redelijke regel. Er is vaak een dunne lijn tussen beledigen en bedreigen, maar een beetje gezond verstand geeft die grens toch wel aan. En als het lastiger wordt, heb je altijd nog rechters. Dit recht zou ons allemaal het gevoel van vrijheid moeten geven, om te allen tijde helemaal onszelf te mogen blijven en te denken wat we zelf willen.

Als iedereen dit recht heeft, komen er automatisch momenten van discussie. Als de één ergens voor is, is er ook altijd iemand tegen. Tegenover een veganist staat altijd een vleeseter. Tegenover een socialist staat altijd een kapitalist. Tegenover een gelovige staat altijd een ongelovige. Tegenover de aanhanger van het ene geloof staat altijd een aanhanger van een ander geloof.
Daar is op zich niks mis mee. Vrijheid van geloof, denken en uiten, houdt ook de vrijheid van het oneens zijn in. Niemand kan een ander verplichten van mening te veranderen en niemand hoeft zich verplicht te voelen andermans mening over te nemen. Dat is nu net het mooie met de vrijheid van meningsuiting.

Maar nu de praktijk!

Blijkbaar mogen mensen rustig een alternatieve levensstijl of denkwijze aanhangen en mogen ze ook best wel knuffelen met bomen, biologische kippen of elkaar. Maar dan wel achter een heel hoog hek! Want o wee als anderen daarmee worden geconfronteerd. Je mag best iets tegen de consumptiemaatschappij hebben, maar je moet je bek houden als IK een dikke auto wil rijden en geniet van een half varken en/of koe per maand, in de vorm van biefstuk en frikadellen. En je bek houden houdt dan ook in, dat ik je gewoon nooit wil zien! Mensen mogen anders zijn, zolang anderen het maar niet iedere dag hoeven te zien.
Om maar een voorbeeldje te noemen natuurlijk.

Nog een voorbeeldje?
Als mensen zich vanwege een religie gewoon niet al te uitbundig willen gedragen, is dat prima. Het overgrote deel van de gelovigen, de religie maakt vaak niet uit, doet gewoon geen al te domme dingen. Ze drinken niet of niet overmatig. Datzelfde geldt voor roken en drugs. Met zaken als seksualiteit wordt overwegend verstandig omgesprongen. Liegen, bedriegen, geweld en bedreigen worden door de eigen regels meestal duidelijk aan banden gelegd. Niks mis mee, zou je zeggen.
Toch heb je constant die debiele schreeuwers, die vinden dat iedere gelovige alleen achter de eigen, gesloten gordijnen zijn geloof mag beoefenen. Meestal zijn dat de lui die zelf moeite hebben met regels en daar niet mee wensen te worden geconfronteerd, door hun tegenpolen op straat tegen te komen.
Ergo: Ook die gelovigen moeten maar achter een groot hek.

Het komt er op neer dat velen het nog niet helemaal snappen. Wie gewoon geen bijzondere levenswijze, religie of filosofie aanhangt en graag een heel gemiddeld leven leidt, staat in het denken vaak lijnrecht tegenover mensen die wel voor alternatieven kiezen. En dat mag. Er is geen wet tegen het drinken van alcohol. Er is geen wet tegen je auto wassen op zondag. Er is geen wet tegen het eten van varkens. Er is geen wet tegen korfbal. Er is geen wet tegen slechte televisie kijken. Maar er is dus ook geen wet tegen de keuze om deze zaken af te wijzen.
Als je dus staat op je recht om geen alternatieve denkwijze aan te hangen, moet je accepteren dat je buurman daar heel anders over mag denken. Dan moet je accepteren dat daar best weleens discussie over kan ontstaan. En dan moet je er dus maar mee leren leven dat je soms na moet denken over je eigen gedrag.

Het maffe is dan weer, dat juist de meest alternatieve denkers zelden anderen achter een hek op willen sluiten. Een boeddhistische, vegetarische kunstenaar, met een biologische groentetuin achter zijn woonwagen op een anarchistische camping, zal maar zelden roepen dat elk SBS6 kijkend gezin zijn land uit moet.