De vrouw als lustobject?
Onlangs was de eerste aflevering van de Ikon documentaire “Geloof, seks en (wan)hoop deel twee” op televisie. Inmiddels zijn er meer afleveringen geweest, maar voor deze column is alleen de eerste interessant omdat Ingeborg Beugel in die aflevering stelt dat de vrouw nog nooit zo’n lustobject is geweest als tegenwoordig.
Hoezo DE vrouw!
OK, in die documentaire waren er wel een aantal waarin je beter je lul kan steken dan tijd en geld om er maatschappelijk nog iets van te maken, maar om nou alle vrouwen daarmee gelijk te stellen vind ik wat overdreven.
Maar zo bedoelde Ingeborg het ook niet bleek verderop in de documentaire. Ze bedoelt dat de vrouw in de algemene beeldvorming tegenwoordig nog slechts functioneert als lustobject.
Een psychologe verwoordt dat als volgt in de uitzending:
'De invloed van die schoonheidsbeelden is de illusie dat de vrouw niet zweet, geen vlekken heeft, niet glimlacht, helemaal zonder vet is behalve bij de borsten en billen en altijd seksueel beschikbaar is.'
Nou vind ik dat persoonlijk helemaal niet een mooie vrouw, laat staan een lustobject, maar in de documentaire gaat Beugel er van uit dat deze beeldcultuur onze huidige jeugd verpest.
En daar ben ik het niet mee eens.
Die beeldvorming is er altijd geweest. Alleen was vroeger de mode bijvoorbeeld anders en er waren nog niet 2230 tv zenders en ook geen internet, dus het viel minder op.
Bovendien interviewt Ingeborg twee totaal verschillende groepen. Ze laat ouderen aan het woord, die niet uit hetzelfde milieu komen als de jongeren in de documentaire.
Een paar oudere dames vertelden namelijk dat ze in hun tijd het woord “seks” niet eens kenden. Ik weet niet waar die vrouwen zijn opgegroeid, maar in ieder geval niet in Scheveningen waar ik ben opgegroeid, want daar was het woord “seks” algemeen bekend en ook veelvuldig in praktijk gebracht. En zoveel ouder dan ik zijn die vrouwen niet.
De gesprekken over seks tussen de jongens en meisjes aan het einde van de aflevering, waren ook niet anders dan vroeger. De jongens probeerden een beetje stoer indruk te maken en de meisjes konden de jongens makkelijk manipuleren. Dat is altijd zo geweest en zal vermoedelijk altijd zo blijven.
Ik weet niet of die jongens hun meisjes als lustobject zien. De meisjes zien de vriendjes wel als slaafjes en doen er ook wel hun best voor om lustobject te zijn, want ach, ach, ach wat zagen ze er geil uit. Ik zou ook wel hun slaafje willen zijn als ik ze mag neuken.
Maar zoals het altijd is gegaan, zal het nu ook gaan met deze meisjes. Ze gaan tot andere groepen vrouwen behoren en dan blijven ze echt niet altijd lustobject.
Welke groepen vrouwen zijn dat dan?
1. De sensuele, uitdagende vrouw. Zeg maar het type Sophie Hilbrand (moet vaak en veel geneukt worden)
2. De carrière vrouw. Zeg maar het type Neelie Kroes (komt niet aan neuken toe)
3. De huisvrouw en moeder. Zeg maar het type Tante Leen (neukt hooguit nog stiekum met iemand anders)
4. De slons. Zeg maar het type Tokkie (te lui om te neuken)
5. Caroline van der Heuvel (zou wel willen neuken, maar ja…..)
Er zullen nog wel wat tussenvormen en restvormen zijn, maar dit zijn wel de belangrijkste groepen vrouwen denk ik.
Meisjes komen ongetwijfeld ondanks die beeldcultuur in één van die groepen terecht, totdat ze op een bepaalde leeftijd komen en ze allemaal gewoon bejaarden worden genoemd en daar helpt geen facelift meer aan Ingeborg Beugel.
Totdat meisjes en vrouwen een man en kind(eren) hebben doen ze over het algemeen hun best om in de eerste groep te belanden, maar dat is tegenwoordig niet speciaal meer alleen om mannen te behagen, maar meer om in het algemeen goed voor de dag te komen, want voor de seks hebben ze geen mannen meer nodig bleek wel in de documentaire.
Bij een bezoek aan de Kama Sutra beurs werd duidelijk dat zelfs vrouwen, die volgens mij iedere avond wel een neukslaafje kunnen vinden, liever een dildo of vibra kochten zodat ze onafhankelijk konden blijven van de mannen.
In de documentaire vroeg Ingeborg zich af, of de emancipatie van de vrouw niet was mislukt door de beeldvorming van de vrouw als lustobject. Nee dus.
Wat is er meer geëmancipeerd dan een vrouw die voor de seks onafhankelijk is van de man? En dat hoeven heus niet allemaal stoere, lesbische vrouwen met rode konen, verwilderde haren en zeer grote onderbroeken te zijn hoor, zo bleek wel op de beurs.
Sophie Hilbrand is echt zo’n sensuele, sexy en toch onafhankelijke vrouw. Ik zou met haar best vaak willen spuiten en slikken en ik wil het in ieder geval nog even met haar proberen voordat ik doodga. Dat lijkt me trouwens een mooie dood. Sterven, terwijl je klaarkomt omdat Sophie je pijpt. Maar voor mij wordt dat dan een snelle dood helaas, want als zij het doet dan ben ik bang dat ik erg vlug kom.
Ook carrière vrouwen willen er goed uitzien, maar ook die doen dat niet omdat ze een lustobject willen zijn. Die weten wel dat ze meer kansen hebben in de maatschappij als ze er goed uitzien. Dat zijn dus geen lustobjecten, maar slimme vrouwen.
En als ze dan uiteindelijk bereikt hebben, wat ze willen bereiken dan hebben ze niet veel tijd meer voor seks. Ook voor hen zou de Kama Sutra beurs dus wel een goede oplossing hebben en keuze genoeg daar. Misschien kan Kassa eens een vergelijkend onderzoek doen en cijfers geven, want de vrouwen weten nu niet echt wat de beste koop is en er zijn speeltjes bij die op een mp3 speler lijken en dat geeft verwarring natuurlijk. Voor je het weet komt er ineens muziek uit je kut als je het ding aan zet. Maar dit even terzijde.
Neelie Kroes is echt het voorbeeld van de carrière vrouw. Maar ik denk dat haar “slachtoffers” in de zakenwereld nog beter de Kama Sutra beurs hadden kunnen bezoeken dan zij. Er werd namelijk een bdsm demonstratie gegeven en er zullen vast wel mannen zijn die Neelie in een donkere kelder eens flink met dikke scheepstouwen willen vastbinden en dan aan een haak ophangen. Maar dan wel daarna weg gaan en nooit meer terugkomen.
Meisjes die gewoon huisvrouw willen worden heb je toch steeds minder. Daar is wel een verschil met vroeger, maar toen hadden ze als vrouw ook minder kansen, dus ook vanuit dat standpunt is de emancipatie beslist wel gelukt.
Meisjes en vrouwen willen wel graag parttime huisvrouw en eventueel moeder worden. Dat kan ook makkelijk, want het huishouden is geen dagtaak meer. Ik doe tegenwoordig zelf de boodschappen en maak het huis schoon en met dat laatste kan ik volstaan met maandag twee en een half uur en woensdag twee uur. Dat kon mijn moeder beslist niet.
Uit dit gegeven blijkt ook dat mijn vrouw mij al vanaf het begin als een slaafje heeft opgevoed en dus is dat het bewijs, dat die meisjes uit de documentaire helemaal niet anders zijn dan de vrouwen vroeger.
Aan de slons wil ik geen woorden vuil maken, want die is zelf al vuil genoeg. En een lustobject is het zeker niet, of je moet behoefte hebben aan horrorseks. Want anders kan ik me de seks met mevrouw Tokkie niet voorstellen. Misschien weet Ingeborg er meer over, want zij heeft ze destijds zo populair gemaakt.
En dan het type Caroline van der Heuvel.
Er zijn van haar type nog wel meer vrouwen, maar die worden altijd gespeeld door andere vrouwen in een cabaretvoorstelling of zo.
Hoe kan ik haar type het beste omschrijven? Lief en naïef?
Een voorbeeld maar.
Het toeval wil, dat ze in dezelfde week als de documentaire een onderwerp in EenVandaag bracht. Het ging over het roken in de horeca en zij bracht haar reportage vanuit een café dat onder de rookwet te lijden heeft.
Aan haar werd de vraag gesteld of de mensen in het café onder de indruk waren van het besluit van de minister om café’s die het rookverbod te negeren, te sluiten.
Caroline wist zeker dat de mensen niet onder de indruk waren van het besluit. Nee, logisch. De lieverd gaat in een café staan dat zich wel aan het rookverbod houdt!
Daarna stelt ze diezelfde vraag aan ene meneer Kees. Normaal wordt de achternaam vermeld of als je het een beetje populair wilt brengen dan zeg je, “Wat vind jij van het besluit Kees?”. Maar Caroline maakt er een soort Sinterklaasjournaal van. Meneer Kees.
En die Kees was natuurlijk al vooraf door haar uitgezocht want anders had ze de voornaam niet geweten, maar dat was waarschijnlijk lang voor het interview gebeurd. Toen hij nog nuchter het café binnen was gekomen. De man was bijna niet te verstaan door zijn driedubbel gevouwen tong en er kwam ook haast niks meer uit.
Caroline heeft in het verleden ook wel oorlogen verslagen vanuit het oorlogsgebied en dan had je altijd het idee “Goh, eigenlijk best een leuke oorlog”.
Je hebt eigenlijk voordurend het idee dat je het zelf beter kan en dat is vertederend vind ik.
Als je stelt dat de jeugd in de beeldvorming de vrouw steeds meer als een lustobject te zien krijgt, dan is dat zelfs in de reclame niet zo.
Natuurlijk. Als je reclame maakt voor Slankie dan laat je dat liever door een leuke, slanke zangeres presenteren dan door Rita Verdonk, maar ik zie ook iedere dag die reclame van Specsavers met dat walgelijke, oude, karatevrouwtje. Dat kun je toch niet echt een lustobject noemen. Tenminste, niet voor mij.
Voor mij is de vrouw trouwens ook niet een lustobject als ze niet zweet, geen vlekken heeft, niet glimlacht en helemaal zonder vet is behalve bij de borsten en billen, maar als ik geil van haar word door haar sexy uitstraling. En als dat zo is, dan moet ze natuurlijk wel altijd seksueel beschikbaar zijn voor me.
