Inloggen op die logge weblogs

Weblog-allergie was de analyse van de dokter. Een allergie waardoor mijn handen gigantisch gaan jeuken. Dat maakt het typen van een column uitermate lastig, maar ik moet gewoon elke keer weer kijken op zo'n jeukmakende weblog.

Een willekeurige weblog klik ik aan. De eerste blije regel van Karin lees ik: "Hier zal ik even mijn verhaal doen, te beginnen bij de eerste gedachten aan een kindje, tot nu, de moment dat ik deze blog start. Er zit nl al een tijdje tussen." Jeuk, extreme jeuk komt weer op. Ik wil DE moment helemaal niet weten wanneer je aan een kindje dacht. Net als dat ik het van Ad (die lieve pedofiel) niet wil weten, wanneer hij weer eens aan kinderen denkt.

Lang wil ik niet stilstaan bij al die spelfouten, maar van mijn therapeut moet ik het van mij afschrijven. Spelfouten kennen de beste schrijvers overkomen, maar je hebd spelvouten en spelfouten natuurlijk. Voorgaande zin was daar een voorbeeld van. Zo las ik ook al eens dat iemand 'het hardstikke leuk vondt...', dat weer een ander 'in prencipe wel van voetbal hieldt', gevolgd door Tim die last van zijn 'hard' had. Helaas zijn deze nieuwe spellingen op (hun) waarheid berust.

Terug naar Karin, want zo beroerd schrijft ze verder niet hoor. En misschien komt het wel door de klierkoorts die ze heeft. Ik leef met haar mee en word meteen daarna meedogenloos geconfronteerd met haar komende afwezigheid. Ze schrijft: "Let wel op! Volgende week zal ik NIET kunnen loggen want dan ben ik mijn groot ouders, maar in het weekend ben ik thuis."

Eventjes ben ik volkomen in shock. Wat moet ik nou?! Wat moet ik zonder Karin. Dacht ik eindelijk een weblog-vriendin aan de haak te hebben geslagen, laat ze me vervolgens een hele week alleen! Diep gekwetst klik ik toch nog hoopvol op haar weblog, helaas er staat echt geen nieuwe update.

Stiekem zoek ik verder, dan maar vreemd gaan. Charlotte van 38 zit in een dip, Mariska van 11 houdt net even te veel van haar pony's en Gabriel lijkt meer aandacht te hebben voor haar automutilatie, dan voor mij. Wat is het toch met iedereen. Waarom wil ik lezen dat Sandra bij de gynaecoloog is geweest? Waarom wil ik weten dat Hanna gister hard gevallen is? Probeert ze me soms een schuldgevoel aan te praten? Had ik haar kunnen redden?!

Weblogs staan ook vol met de mooiste gedichten, helemaal zelf ... geknipt en geplakt van andere sites. Ze staan vol met intellectuele hoogstandjes en kant-en-klare linken naar moppensites. Dag en nacht staan de loggers klaar voor me. Privé foto's mag ik bewonderen en odes aan nieuwe liefdes mag ik lezen.

Liefde schijnt op die andere allergiegevoelige sites nog meer aanwezig te zijn, profielsites! "Stem op mij, I love you! Stem op mij en ik stem op jou! Ik hou van mijn buddies!" Wat een liefde, was iedereen maar zo lief voor elkaar in de echte wereld. Misschien vindt iedereen me wel lief als ik ook een logje aanmaak...