Minicursus zeuren over de NS
In Nederland houden we van zeuren. Zeuren kan over heel veel verschillende dingen gaan, zoals het weer, de politiek, wat er allemaal op tv te zien is (waarbij seks favoriet is bij sommige groepen, ikzelf heb het niet zo op operaties rond etenstijd). Een ander favoriet onderwerp is de NS. En daarover gaat dit stukje.
Een van de eerste dingen die opvalt bij de NS is dat iedereen er verstand van heeft, ook verstokte automobilisten die nooit met de trein gaan, of niet vaak. De symptomen zijn meestal hetzelfde: vertragingen, drukke treinen, hoge prijzen en slechte service. Van de meeste dingen heb ik echter geen last. De trein tussen Enschede en Amersfoort is zelden te vol - sorry, te druk -, zeker op de tijdstippen dat ik reis. En zoveel mensen hoeven niet het hele stuk tussen Enschede en Amersfoort in de trein te zitten, dus zorg dat je een plaats krijgt en blijf lekker zitten. Als mensen in de trein gaan staan doen ze dat meestal niet gewoon in de wagons, dus je kan lekker blijven zitten omdat je "niet zeker kan weten" dat de rest van de trein ook druk is en je moreel gezien je zitplaats moet aanbieden.
Hoge prijzen heb ik vanaf aanstaande vrijdag ook geen last meer van, of in elk geval minder. Vanaf de heugelijke datum 1 oktober is namelijk mijn OV-kaart geldig, wat toch weer flink wat duiten scheelt. En als ik een keer door de week moet heb ik altijd nog korting, dat punt valt dus ook af.
Vertragingen vallen over het algemeen ook best wel mee, al is er af en toe een chaosdag met treinen die niet rijden of treinen die net iets te laat rijden waardoor je je aansluiting mist, etcetera. Vervelend, maar kan gebeuren, dat moet je toegeven.
Qua slechte service weet ik niet wat mensen allemaal in de trein verwachten, maar de basisvoorzieningen zijn er, zoals zitplaatsen, ramen, licht en toiletten. Persoonlijk zou ik een frisdrank-, koffie- en snoepautomaat wel waarderen, maar als je echt zo lang in de trein moet zitten dat je daar wat aan hebt moet je waarschijnlijk ergens overstappen en dan kan je het op het station halen, je verveelt je toch wel. Is dat probleem ook weer opgelost.
Maar stel nou dat je je repertoire klachten over de NS wil opvijzelen zodat je lekker wat te klagen hebt op saaie familieverjaardagen, dan bied ik u hier een nieuwe prooi aan: de verschillende manieren om een trein te missen.
Manier nummer één is vrij simpel: plan slecht zodat je te laat met de bus of ander vervoermiddel op het station bent, en geef vervolgens de NS de schuld omdat je al zo vaak vertraging hebt gehad dat je er eigenlijk al van uit was gegaan dat je het weer zou hebben.
De tweede optie is iets ingewikkelder: kom net op tijd aan, op zo'n tijdstip dat je het nog net haalt om een kaartje uit de automaat te halen. Toets de code in voor de bestemming, kies de optie voer je pinpas in, toets de code in. So far, so good. Dan nu de truc: denk dat je
tijd moet uitsparen en dat je zeker weet dat de volgende optie is of je al dan niet een transactiebon wilt, en duw op nee. Kom er daarna achter dat je eerst nog het bedrag moest
accepteren, en kijk goed terwijl de trein net weg rijdt (kleine stations zijn aan te raden, dan is het zicht op de wegrijdende trein beter).
Methode drie is weer net iets geavanceerder dan nummer twee; kom iets ruimer op tijd dan dat u bij nummer twee deed, omdat u nu ervaring hebt in het missen van de trein.
Toets een willekeurige bestemmingscode in, kies de opties en doe uw pinpas in de betreffende gleuf. Controleer uw bestemming nogmaals en kom er nu achter dat u eigenlijk heel ergens anders heen moet. Duw nu op de grote rode knop waar de tekst bij staat "bij vergissing indrukken".
Dit geeft de volgende resultaten:
1. De automaat geeft uw pinpas een tijdlang niet terug, wat u ook probeert.
2. Als de machine eindelijk uw dierbare plastic geld uitspuugt en u toetst nu de goede code en opties in en u wilt betalen, dan weigert het apparaat om uw pas aan te nemen. Dit kan een tweede en derde keer ook nog zo zijn, daarna is er meestal niets meer aan de hand.
3. Wanneer u eindelijk het goede kaartje te pakken heeft kunt u uw trein zien wegrijden.
Wat ook nog een goede klaagkeuze is, is het idee van de NS over voor en achter. De lijnen Utrecht - Rotterdam en Utrecht - Den Haag zijn hier geschikte opties voor. Voordat de trein in Utrecht is, is het namelijk een enkele trein. Maar in Utrecht wordt deze trein gesplitst in een deel voor Rotterdam en een deel voor Den Haag. Stel u moet in Rotterdam zijn. Dan gaat u in het, volgens u, goede deel van de trein zitten. Na enige tijd komt u er echter achter dat de trein waar u in zit onderweg is naar Den Haag, zodat je in het bijzonder onoverzichtelijke station Den Haag (als je het station niet kent is het vrij lastig spoor 1 te vinden) op zoek moet naar de stoptrein richting Rotterdam, waardoor u uiteindelijk te laat aankomt.
Nog een mogelijkheid om de trein te missen is om een trein te nemen waardoor je je aansluiting in principe net kan halen omdat er een overstaptijd is van ongeveer een minuut. Als u het kaartje op dat station haalt mist u hem gegarandeerd, maar ook indien u het kaartje van te voren heeft gekocht is er nog een goede kans dat u de trein mist. Al bij een vertraging van 1 tot 1,5 minuten kunt u het genot beleven om de trein waar u in had willen zitten het station uit te zien rijden, terwijl u er net in rijdt.
Deze tips moeten u voorlopig genoeg stof kunnen geven om eens lekker over te zeuren. Om een echt overtuigend effect te bereiken zult u eerst een aantal treinen zelf moeten missen. Zo ver gaat deze cursus echter niet, maar met een levendige fantasie komt u een heel eind.
En als je wilt weten wat mijn tweede ergernis over de NS is (dus niet de passagiers)?" Dat is namelijk een vermogen betalen voor een kaartje dat niet wordt gecontroleerd.
